میگرن وستیبولار چیست؟
همانطور که در بالا اشاره شد، میگرنی که همراه با سرگیجه و برخی دیگر از علائم مخصوص به خود روی میدهد، میگرن وستیبولار گفته میشود. به این نوع از میگرن نامهای زیر نیز اطلاق میشود:
- میگرن دهلیزی
- وستیبولوپاتی مرتبط با میگرن( یک سندرم دهلیزی مزمن که عدم ثبات هنگام راه رفتن یا ایستادن را در پی دارد)
- میگرن وستیبولار
- میگرن همراه با سرگیجه(میگرن سرگیجه‌ای)
علامت میگرن دهلیزی سرگیجه است. این نوع از میگرن گاها همراه با سردرد نیست. همچنین از آن جهت که این درون گوش ما عامل حفظ تعادل است این نوع از میگرن با گوش داخلی، ارتباط دارد. میگرن دهلیزی این علائم را به همراه دارد:
- سرگیجه ای که بیش از چند دقیقه طول می کشد.
- تهوع و استفراغ
- مشکلات تعادل
- حساسیت شدید به حرکت(هنگام حرکت سر، چشم ها یا بدن) احساس بیماری یا سرگیجه می کنید
- احساس گیجی
- احساس ناپایداری
- حساسیت به صدا
البته امکان دارد بدون مبتلا بودن به میگرن دچار سرگیجه و مشکلات تعادلی شوید. در انواع دیگر، علائم سرگیجه قبل، طول یا بعد از سردرد میگرنیرخ می دهد. گاهی اوقات نیز ممکن است سالها قبل از شروع علائم سرگیجه، شما مبتلا به میگرن باشید.
چه چیزی موجب ایجاد میگرن دهلیزی می شود؟
همانطور که علت تمام انواع میگرن هنوز مشخص نیست، علت میگرن وستیبولار نیز مشخص نیست. بیشترین تحقیقات بر روی شبکه عصبی و برخی از مواد شیمیایی در مغز ما اتفاق افتاده است و متخصصان فکر میکنند که اختلال در عملکرد آنها سبب بروز انوع میگرن میشوند.
چه افرادی به این نوع مبتلا می شوند؟
به سختی می توان گفت که چند نفر با این نوع میگرن زندگی می کنند. اما محققان احتمال می دهند که حدود یک درصد از جامعه به این نوع مبتلا هستند و حتی احتمال دارد بیشتر از این درصد هم باشد.
همانند میگرن های معمولی، این نوع میگرن نیز در زنان شایع تر از مردان است و علائم سرگیجه برای اولین بار حدود 40 سالگی اتفاق می افتند هرچند که این بیماری فقط بزرگسالان را تحت تأثیر قرار نمی دهد و بچه ها نیز می توانند آن را دریافت کنند.
میگرن دهلیزی چگونه تشخیص داده می شود؟
هیچ آزمایش خون یا تصویربرداری وجود ندارد که بتواند وجود این نوع میگرن را به طور قطعی مشخص کند. اما علائم زیر میتواند نشانه این موضوع باشد که فرد دچار میگرن دهلیزی یا وستیبولار است:
- مبتلا به میگرن هستید یا در گذشته به آن مبتلا بودید.
- حداقل 5 بخش سرگیجه دارید که باعث می شود احساس ناپایداری و سرگیجه کنید.
- این علائم بین 5 دقیقه تا 72 ساعت طول می کشد.
علائم شما متوسط یا شدید هستند که یعنی شما را از انجام کارهای روزمره باز می دارند و یا آنقدر شدید هستند که اصلاً نمی توانید کاری انجام دهید.
حداقل نیمی از بخشهای سردرد با یکی از علائم زیر اتفاق می افتد:
- سردردی که دو ویژگی زیر را دارد:
- یک طرف سر را درگیر می کند، ضربان دار است، متوسط یا شدید است که با فعالیت بدتر می شود.
- حساسیت به نور یا صدا
- مشاهده چراغهای درخشان یا چشمک زن در دیدتان (هاله میگرنی)
آیا این فقط یک نوع از میگرن است یا سکته مغزی است؟
به احتمال زیاد پزشکتان با انجام MRI مغز شما را بررسی کرده و آزمایش های شنوایی و تعادل را انجام دهد تا مشکلاتتان بررسی شود.
بیماری منیر: قبل از اینکه سرگیجه شروع شود، معمولاً یکی از گوش ها احساس گرفتگی و یا درد می کند و همچنین در حین سرگیجه ممکن است یک یا هر دو گوش صدایی مانند زنگ بشنوند و یا شنوایی از بین برود که معمولاً با میگرن دهلیزی باهم اتفاق نمی افتد.
سکته مغزی: همراه با سرگیجه، احتمالا علائمی مانند بی حسی، ضعف، مشکل در صحبت کردن و سایر علائم، سکته مغزی را نیز تجربه می کنید. در صورت تجربه هر یک از این علائم، یا اگر سرگیجه جدیدی دارید که تشخیص داده نشده است، فوراً از اورژانس کمک بگیرید.
میگرن دهلیزی یا وستیبولار چگونه درمان می شود؟
هیچ داروی خاصی برای میگرن دهلیزی وجود ندارد اما پزشک برای متوقف کردن حمله داروهای متفاوتی تجویز می کند که به این روش، درمان سقط کننده می گویند. عملا درمان های دارویی فقط سبب کنترل بیماری میشوند.
تریپتان ها: در اولین علائم سردرد میگرنی این داروها را مصرف کنید.
سرکوب کننده دهلیزی: این نوع دارو بر روی مرکز تعادل در گوش داخلی شما تاثیر گذاشته و می تواند سرگیجه و ضعف در حرکت را کاهش دهد. همچنین پزشک ممکن است بنزودیازپین هایی مانند لورازپام، داروهای ضد تهوع مانند پرومتازین و آنتی هیستامین هایی مانند مکلیزین را تجویز کند.
اگر میگرن دهلیزی مکرر دارید، پزشک ممکن است داروهایی مشابه داروهای سنتی برای پیشگیری از میگرن را توصیه کند. با مصرف این داروها به طور منظم می توانید از شدت یا دفعات سردرد را کاهش دهید که این داروها شامل داروهای تشنج، داروهای فشار خون (مانند مسدود کننده های بتا و مسدود کننده های کانال کلسیم) و برخی داروهای ضد افسردگی است. همچنین مهارکننده های CGRP دسته جدیدی از داروهای پیشگیری کننده هستند که در صورت عدم موثر بودن سایر داروها، پزشک آن را بریتان تجویز می کند.
اگر میگرن دهلیزی مکرر دارید، پزشک ممکن است داروهایی مشابه داروهای سنتی برای پیشگیری از میگرن را توصیه کند که شامل موارد زیر هستند:
- داروهای ضد تشنج مانند گاباپنتین، توپیرامات یا والپروات.
- داروهای فشار خون (مسدود کننده های بتا) مانند آتنولول (تنورمین) متوپرولول، نادولول، پروپرانولول و (مسدود کننده های کانال کلسیم) مانند وراپامیل (ایزوپتین)
- داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای آمی تریپتیلین، نورتریپتیلین‌ها
- سیتالوپرام، اسکیتالوپرام، فلوکستین، پاروکستین و سرترالین دولوکستین و ونلافاکسین
آیا تغییرات رژیم غذایی می تواند به جلوگیری از حملات کمک کند؟
آشنایی با عوامل تحریک کننده سردردتان می تواند در دفع سرگیجه میگرنی کمک کنده باشد. و میدانیم که برخی موارد غذایی مانند شکلات، پنیر، الکل و غذاهای حاوی MSG برای برخی از افراد محرک میگرن هستند و اگر میگرن دهلیزی دارید این موارد احتمالا میگرن و علائم شما را تحریک کرده و موجب بروز آنها می شوند پس برای اطمینان می توانید مدتی آن ها را از رژیم غذایی خود حذف کنید تا متوجه شوید تاثیر گذار است یا خیر.
پیگیری و داشتن رژیم غذایی مشخص، یکی دیگر از راارهای موثر برای کمک به تشخیص علائم سرگیجه و منشا آن می باشد. به عنوان مثال، رژیم غذایی دارای نمک و سدیم بالا می تواند علائم سرگیجه را در صورت مبتلا بودن به بیماری منیر بدتر کند. پس بهتر است که یک دفتر برای غذاهایی که مصرف میکنید داشته باشید و آن را به پزشک نشان دهید. این مورد می تواند به تشخیص و درمان شما کمک کند.
