سندروم بالینی جدا شده (CIS)
MS و سندروم بالینی جدا شده یا CIS دو بیماری با علائم مشابه هستند، که در اثر حمله سیستم ایمنی به سلول های عصبی ایجاد میشوند. این دو بیماری شباهت ها و تفاوت هایی با هم دارند. از علائم مشابه MS و CIS میتوان ضعف عضلانی و اشکال در حفظ تعادل را نام برد. نقطه تمایز MS و بیماری CIS، طول دوره بیماری است. در سندروم بالینی جدا شده، برخلاف بیماری MS، حمله سیستم ایمنی به سلول های عصبی تنها یک بار اتفاق میافتد. در نتیجه بیمار یک دوره علائم را تجربه کرده و پس از آن مجدد درگیر این علائم نمیشود. اما در MS، حمله سیستم ایمنی به سلول های عصبی بارها تکرار میشود.
تا چند سال گذشته، پزشکان به افرادی که یک مرتبه علائم MS را تجربه میکردند، می گفتند که "ممکن است به MS مبتلا باشند." این گفته چندان درست نیست و امروزه از نام سندروم بالینی جدا شده یا CIS برای این بیماران استفاده میشود. زیرا با این که احتمال پیشرفت سندروم بالینی جدا شده به MS وجود دارد، اما این اتفاق همیشه رخ نمیدهد. روش های درمانی مختلف، تاثیر زیادی در بهبودی علائم ناشی از این بیماری دارند.
داروبین: CIS هرگز به معنی ام اس نیست و سایت های مختلف متاسفانه بخاطر کپی بردازی اشتباه این موضوع را باز نشر مینمایند.
cis در پزشکی مخفف چیست
CIS یا Clinically isolated syndrom به معنای سندروم بالینی جدا شده میباشد. سندروم به معنای گروهی از علائم و نشانههای مشترک است که با هم ترکیب شده و نشان دهنده وجود یک بیماری یا وضعیت خاص در بدن است. این علائم و نشانهها معمولاً با هم وجود دارند و در کنار هم ظاهر میشوند. در واقع، سندروم مجموعهای از صفات یا ویژگیهای متمایز است که در کنار هم قرار دارند. انواع سندرومها میتوانند ناشی از جهشهای ژنتیکی یا عوامل دیگر باشند.
این موضوع به این معنا است که سندروم بالینی جدا شده یا بیماری CIS مجموعه ای از نشانه ها است و میتواند علائم مختلفی را برای بیمار ایجاد کند. برخی از مهمترین علائم سندروم بالینی جدا شده شامل:
-
مشکل در حرف زدن
-
سرگیجه
-
تاری دید
-
سفتی و گرفتگی عضلات
از مهمترین علائم سندروم بالینی جدا شده میباشد. البته نکته مهم آن است که علائم این بیماری تنها یکبار اتفاق می افتد.
علائم سندروم بالینی جدا شده، میتوانند تنها در یک قسمت بدن ایجاد شوند یا چند قسمت از بدن را به طور همزمان درگیر خود کنند. از علائم شایع CIS این بیماری میتوان موارد زیر را نام برد:
-
بی حسی یا سوزن سوزن شدن بازوها، پاها یا صورت
-
لکنت زبان
-
تاری دید یا سایر مشکلات چشمی
-
ضعف عضلانی
-
سرگیجه
-
مشکلات مربوط به تعادل یا راه رفتن
-
سفتی یا اسپاسم عضلانی
-
خستگی
-
درد
-
کاهش قدرت حافظه
-
افسردگی یا نوسانات خلقی
-
مشکلات مثانه، روده یا مشکلات جنسی
اگر این علائم در بیماری cis، برای حداقل 24 ساعت طول بکشند و سایر بیماری هایی که میتوانند عامل این علائم باشند رد شوند، پزشک به سندروم بالینی جدا شده شک میکند. سکته مغزی، بیماری لایم و مشکلات عروقی میتوانند علائم مشابهی با CIS داشته باشند. در بعضی از موارد پزشک به
بیماری MS نیز مشکوک میشود. در هر حال با توجه به اینکه تشخیص این بیماری بصورت بالینی و بر اساس علائم اتفاق می افتد این موضوع مهم است که حتما آزمایشات مختلف برای تشخیص بهتر انجام پذیرد.
پزشک برای بررسی آسیب به سیستم عصبی، از MRI و بررسی مایع مغزی - نخاعی کمک میگیرد.
در سندروم بالینی جدا شده یا cis، سیستم ایمنی بدن به پوشش محافظ اطراف سلول های عصبی، که میلین نام دارد، حمله میکند. این اتفاق باعث اخلال در روند ارسال پیام در سلول های عصبی و ایجاد علائم مختلف میشود.
علت دقیق حمله سیستم ایمنی به سلول های عصبی مشخص نیست، اما برخی از پزشکان اعتقاد دارند، که برخی از ویروس ها میتوانند در ایجاد آن نقش داشته باشند.
زنان و افراد بین 20 تا 40 سال بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
هیچ راهی برای پیشبینی دقیق پیشرفت
CIS، و تبدیل آن به بیماری MS وجود ندارد، اما MRI میتواند به پزشک در پیشبینی احتمال ابتلا به MS در آینده کمک کند. اگر در MRI ضایعات مغزی مشاهده شود، شانس پیشرفت بیماری cis و تبدیل آن به MS در چند سال آینده بیشتر خواهد بود. در صورتی که در روش های تصویربرداری ضایعه ای در مغز دیده نشود، احتمال پیشرفت بیماری به سمت MS کمتر است.
تفاوت اصلی بین MS و CIS مدت تجربه حملات و قابل درمان بودن
CIS میباشد. متاسفانه در برخی از مقالات با عنوان مقاله علمی cis را اولین دوره ms مینامند که این موضوع به هیچ وجه درست نیست.
داروبین: با توجه به اینکه بیماری cis دارای تفاوت با ms است ما به شما توصیه میکنیم تشخیص این دو بیماری را به پزشک بسپارید و با افکار منفی به خود و خانواده خود استرس وارد نکنید هرچند که این موضوع را مطمئن باشید که در این دوران حتی ام اس نیز بیماری کشنده و سختی نیست.
حملات CIS مدت زیادی طول نمیکشد. ممکن است پزشک برای تسکین این علائم، از استروئیدها یا برخی دیگر از داروها کمک بگیرد. یکی از موارد مهمی که باید در درمان سندروم بالینی جدا شده به آن توجه کرد، افتراق این بیماری از MS است. ممکن است، برای اطمینان از عدم ابتلا به بیماری MS، پزشک به شما پیشنهاد کند که سه تا 6 ماه بعد، مجدد MRI شوید.
اگر در MRI ضایعاتی دیده شود و پزشک به ابتلای شما به بیماری MS شک کند، ممکن است، مصرف برخی از داروهایی که در درمان MS نقش دارند، را پیشنهاد کند. این داروها در شکل های خوراکی و تزریقی موجود هستند و هرکدام عوارض خاص خود را دارند. لازم است، درباره عوارض احتمالی این داروها، با پزشک خود مشورت کنید.
آغاز سریع درمان CIS، میتواند به کاهش ضایعات مغزی یا تعداد حملات MS در آینده کمک کند. همچنین تحقیقات نشان میدهند، که مصرف این داروها ممکن است به تاخیر یا جلوگیری از پیشرفت بیماری به سمتMS کمک کنند.
همانطور که در بالا بیان شد cis بیماری است با حملات محدود و کوتاه مدت بنابراین اثرات آن خیلی زود برطرف میگردد. معمولا برخی از عوالی که ممکن است پزشک را وادار کند که این بیماری به ام اس تبدیل شده است شامل زمینه ای از موارد زیر میباشد:
-
کمبود ویتامین D
-
عفونت ویروس اپشتین بار
-
سیگار
-
ژن های HLA
-
ناهنجاری های ایمنی
نکته مهم در جدی گرفتن بیماری cis است. در بسیاری از تحقیقات نشان داده شده است که بهبود cis سبب میشود تا تبدیل شدن آن به ms به تاخیر بیافتد یا هرگز روی ندهد.
همان طور که در ابتدای این مقاله بیان شد علائم سندروم بالینی جدا شده یا CIS در بازه زمانی محدود و در بسیاری از مواقع فقط یکبار اتفاق می افتد بنابراین تکرار علائمی نظیر سوزن سوزن شدن پاها، کرختی، درد عضلانی، اسپاسم یا گرفتگی عضلانی و بسیاری دیگر از علائم ی که در بالا بیان شد اگر مکررا تجربه شود احتمالا متخصص آزمایشات بیشتری برای تشخیص تجویز میکند.
به یاد داشته باشید که داروبین به عنوان معتبرترین پایگاه اطلاعات به شما عزیزان توصیه میکند که هرگز تشخیص را در صفحات وب جستجو نکنید و این کار را به متخصص واگذار کنید با اینکه ما بالاترین نرخ جستجو در باره سلامت و دارو را در کشور داریم این موضوع را در نظر داریم که اطلاعات صرفا برای دادن آگاهی و اولین قدم در خط درمان هر بیماری میباشد.
داروبین: برای آنکه از MS بیشتر بدانید میتوانید در داروبین مقاله MS چیست را مطالعه کنید.