روماتیسم مفصلی کودکان و نوجوانان

آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی نوجوانان و کودکان چیست؟

روماتیسم مفصلی نوجوانان  یک اختلال خود ایمنی است، به این معنی که بدن به اشتباه برخی از سلول ها و بافت های خود را به عنوان مواد خارجی تشخیص می دهد. سیستم ایمنی که به طور معمول به مبارزه با مواد مضر و خارجی مانند باکتری ها یا ویروس ها کمک می کند، شروع به حمله به سلول ها و بافت های سالم می کند. در نتیجه التهاب صورت میگیرد که با قرمزی، گرما، درد و تورم مشخص می شود.

محققان هنوز دقیقاً نمی دانند که چرا سیستم ایمنی در کودکان مبتلا به روماتیسم مفصلی نوجوانان  به اشتباه می افتد، اگرچه آنها گمان می کنند که این یک فرآیند دو مرحله ای است. اول، چیزی در ساختار ژنتیکی کودک میتواند عامل شروع آرتریت روماتوئید گردد و سپس یک عامل محیطی، مانند یک ویروس میتواند باعث ایجاد آرتریت روماتوئید در دوران کودکی و نوجوانی شود.

در کودکان و نوجوانان مبتلا به روماتیسم مفصلی، عوارض مختلفی میتواند رخ دهد. عملا مانند آرتریت روماتوئید در بزرگسالان عوارض مشابهی در کودکان مبتلا به این بیماری میتواند ایجاد شود؛ مانند:

• تاثیر روماتیسم مفصلی بر قلب
• تاثیر روماتیسم مفصلی بر ریه ها
• تاثیر روماتیسم مفصلی بر چشم
• تاثیر روماتیسم مفصلی بر خون و کم خونی

ممکن است آرتریت روماتوئید نوجوانان  باعث تب و کم خونی شود و همچنین می تواند بر قلب، ریه ها، چشم ها و سیستم عصبی تاثیر بگذارد. این اثر گذاری میتواند در دوره های مختلف اتفاق افتد و ممکن است چند هفته طول بکشد، اگرچه علائم در طول حملات مکرر بعدی کمتر تهاجمی هستند.

درمان درمان روماتیسم مفصلی در کودکان و نوجوانان مشابه بزرگسالان است، درمان ها در دوران نوجوانی میکوشند تا بدن در حال رشد کودک را با تأکید بیشتر بر فیزیوتراپی و ورزش فعال نگه دارد. بسیاری از داروهای قوی که برای بزرگسالان استفاده می شود، معمولاً برای آرتریت روماتوئید نوجوانان  مورد نیاز نیستند. آسیب دائمی ناشی از آرتریت روماتوئید نوجوانان در حال حاضر نادر است و اکثر کودکان مبتلا به طور کامل از بیماری بهبود می یابند بدون اینکه هیچ گونه ناتوانی پایداری را تجربه کنند.

پزشکان سه نوع آرتریت روماتوئید نوجوانان  را بر اساس تعداد مفاصل درگیر، علائم و وجود آنتی بادی های خاص (پروتئین های خاص ساخته شده توسط سیستم ایمنی) در خون طبقه بندی می کنند. این طبقه بندی ها به توصیف چگونگی پیشرفت بیماری کمک می کند.

انواع آرتریت روماتوئید(روماتیسم مفصلی) کودکان و نوجوانان

ورم مفاصل در کودکان (پوسیارتیکولار)

 ورم مفاصل در کودکان به این معنی است که حداکثر بین چهار تا از مفاصل کودک درگیر روماتیسم هستند. این اتفاق رایج ترین شکل آرتریت روماتوئید نوجوانان  است. حدود نیمی از کودکان مبتلا به روماتیسم مفصلی نوجوانان  این نوع از بیماری را دارند. در این کودکان معمولا مفاصل بزرگ مانند زانو را تحت تاثیر بیماری قرار میگیرد. دختران زیر 8 سال بیشتر در معرض ابتلا به این نوع روماتیسم مفصلی نوجوانان  هستند. برخی از کودکان مبتلا به روماتیسم مفصلی نوجوانان  پوسیارتیکولار دارای پروتئین های غیر طبیعی در خون به نام آنتی بادی های ضد هسته ای (ANAs) هستند.

بیماری های چشمی روماتیسمی بین 20 تا 30 درصد از کودکان مبتلا به روماتیسم مفصلی کودکان و نوجوانان  دارای نوع پوسیارتیکولار را تحت تاثیر قرار می دهد و در کودکان مبتلا به آنتی بادی های غیر طبیعی (ANAs) شایع تر است. معاینات پیشگیرانه منظم توسط چشم پزشک برای درمان مشکلات جدی چشم مانند عنبیه (التهاب عنبیه یا قسمت رنگی چشم) یا یووئیت (التهاب چشم داخلی یا یووآ) ضروری است. اگر رسیدگی به اندام هایی که تحت تاثیر روماتیسم مفصلی قرار گرفته است به خوبی انجام نشود، این عارضه ها میتواند کودک را تا بزرگسالی همراهی کند و بر کیفیت زندگی او اثر بگذارد.

پلی آرتیکولار Polyarticular (به معنای چند مفصلی)

حدود 30 درصد از همه کودکان مبتلا به روماتیسم مفصلی نوجوانان مبتلا به بیماری پلی آرتیکولار هستند که در آن پنج یا بیش از پنج مفصل تحت تأثیر روماتیسم قرار می گیرند. مفاصل کوچک، مانند مفاصل دست و پا، در این نوع بیشتر درگیر میشوند، اما این بیماری ممکن است مفاصل بزرگ را نیز درگیر کند. روماتیسم چند مفصلی  نوجوانان  اغلب متقارن است  به این معنی که مفاصل یکسانی را در هر دو طرف بدن تحت تأثیر قرار می دهد. برخی از کودکان مبتلا به بیماری روماتیسم چند مفصلی نوع خاصی از آنتی بادی به نام فاکتور روماتوئید در خون خود دارند. این کودکان اغلب دارای نوع شدیدتری از بیماری هستند که شبیه به روماتیسم مفصلی بزرگسالان است.

سیستمیک

همراه با تورم مفاصل، فرم سیستمیک روماتیسم مفصلی نوجوانان  با تب و دانه های صورتی روشن مشخص می شود و همچنین ممکن است اندام های داخلی مانند قلب، کبد، طحال و غدد لنفاوی را تحت تاثیر قرار دهد. شکل سیستمیک، که گاهی اوقات بیماری استیل نامیده می شود، 20 درصد از کودکان مبتلا به آرتریت روماتوئید نوجوانان (آرتریت روماتوئید نوجوانان )  را تحت تاثیر قرار می دهد. تقریباً همه کودکان مبتلا به این نوع آرتریت روماتوئید نوجوانان  هم از نظر فاکتور روماتوئید و هم از نظر ANA (آنتی بادی های غیر طبیعی) منفی هستند. درصد کمی از این کودکان به آرتریت در بسیاری از مفاصل مبتلا می شوند و ممکن است آرتریت شدیدی داشته باشند که تا بزرگسالی ادامه می یابد.

تفاوت بین روماتیسم مفصلی در کودکان و بزرگسالان

تفاوت اصلی بین آرتریت نوجوانان و بزرگسالان این است که بسیاری از کودکان مبتلا به روماتیسم مفصلی نوجوانان  قابلیت بهبود و پایان دادن به علائم این بیماری هستند، در حالی که بزرگسالان معمولاً علائم مادام العمر دارند. مطالعات تخمین می‌زنند که در بزرگسالی، علائم روماتیسم مفصلی نوجوانان  در بیش از نیمی از کودکان مبتلا ناپدید می‌شوند. علاوه بر این، بر خلاف آرتریت روماتوئید بزرگسالان، آرتریت روماتوئید نوجوانان  ممکن است بر رشد استخوان و همچنین رشد کودک تأثیر بگذارد.

تفاوت دیگر بین آرتریت روماتوئید نوجوانان و آرتریت روماتوئید بزرگسالان، درصد افرادی است که فاکتور روماتوئید در خونشان مثبت است. حدود 70 تا 80 درصد از تمام بزرگسالان مبتلا به آرتریت روماتوئید فاکتور روماتوئید دارند، اما کمتر از نیمی از کودکان مبتلا به روماتیسم مفصلی فاکتور روماتوئید مثبت هستند. وجود فاکتور روماتوئید نشان دهنده افزایش احتمال ادامه آرتریت روماتوئید نوجوانان تا زمان بزرگسالی است.