تشخیص و درمان دیابت

 روش تشخیص دیابت 

 قبل از هر چیز ابتدا باید بفهمیم دیابت چیست ؟ و  چرا به دیابت دچار می شویم .

گلوکوز یا قند خون با تغییرات در هورمون انسولین که توسط لوزالمعده ساخته میشود بالا و پایین میرود. اگر فرد در ساخت انسولیت(چه کم بسازد و چه اصلا نسازد)، مشکل داشته باشد در این صورت دچار دیابت نوع یک شده است و در صورتی که به انسولین بصورت طبیعی واکنش نشان ندهد به دیابت نوع 2 مبتلاست.

همانطور که از این تعریف پیدا است تفاوت انواع دیابت اینگونه است که:  در دیابت نوع یک فرد نیاز دارد که انسولین مورد نیاز را از خارج از بدن دریافت کند بنابراین در پاسخ به سوالی که انسولین در چه نوع دیابتب کاربرد دارد شما خود میتوانید پاسخ دهید. بله درست است دیابت نوع یک با انسولین کنترل و درمان میشود.

تشخیص اینکه مبتلا به دیابت هستید یا خیر با یکی از آزمایش های زیر آغاز می گردد. در اکثر موارد،  در صورتی که نتیجه آزمایشی بالاتر از حد استاندارد باشد، پزشک ممکن است درخواست تکرار آزمایشی را بدهد تا برای او مسجل شود که مبتلا به دیابت هستید یا خیر. آزمایشات تشخیص دیابت به شرح زیر هستند:

• آزمایش قند ناشتا، این آزمایش برای اندازه گیری قندخون شما می باشد و نمونه برداری آن صبح ( بصورت ناشتا)، انجام می پذیرد. سطح قندخون بالای 126 میلی گرم بر دسی لیتر یا بالاتر ممکن است به این معنا باشد که به دیابت مبتلا هستید.
• تست تحمل گلوکز خوراکی (OGTT). قبل از انجام تست یک نوشیدنی حاوی گلوکز می نوشید و سپس به مد ت 3 ساعت هر 30 تا 60  دقیقه، قندخون شما اندازه گیری می شود. اگر بعد از گذشت 2 ساعت از آزمایش، قندخون شما 200 میلی گرم بر دسی لیتر یا بالاتر باشد، ممکن است مبتلا به دیابت باشید.
• آزمایش A1c.  یک آزمایش خون ساده می باشد که میانگین قندخون شما در مدت 2 تا 3 ماه گذشته را نشان می دهد. سطح A1c 6.5 درصد یا بالاتر ممکن است به معنای ابتلا به دیابت باشد.

آزمایش خون به همراه دیگر اطلاعات و نتایج آزمایشات ، می تواند به مشخص کردن اینکه به دیابت نوع 1 مبتلا هستید یا خیر، کمک کند. هدف از انجام آزمایش، تشخیص فوری و دقیق می باشد، و میتواند منتج به درمان به موقع شود.

 روش های درمان دیابت

دیابت یک بیماری جدی است که به تنهایی نمیتوانید آن را درمان کنید. پزشک میتواند به شما کمک کند تا بهترین روش برای کنترل و درمان قند خون خود را پیدا کنید. ممکن است به دیگر متخصصان مراقب سلامت در تیم درمان دیابت خود نیاز داشته باشید، که شامل متخصص پا، متخصص تغذیه، چشم پزشک، و یک متخصص دیابت (متخصص غدد) می باشند.

درمان دیابت نیازمند مراقبت و کنترل دقیق سطح قندخون و به همراه آن مصرف داروها، ورزش کردن، و رعایت رژیم مناسب می باشد ( و حفظ قندخون در سطح هدفی که پزشک مشخص کرده است). با توجه و کنترل دقیق بر نوع غذای مصرفی و زمان خوردن آن، میتوانید "اثر الاکلنگی" را کاهش دهید یا از آن جلوگیری کنید (منظور از "اثر الاکلنگی" تغییرات سریع در سطح قندخون می باشد)، که میتواند نیازمند تغییرات سریع در دوز مصرفی داروها باشد، مخصوصا انسولین. نسبت به چگونگی انتخاب درمان مناسب برای دیابت خود آگاهی کسب کنید. این نکته را به یاد داشته باشید که دیابت قابل درمان نیست اما براحتی میتوانید آنرا کنترل کرده و زندگی نرمال خوبی داشته باشید.

در ادامه به توضیح روش های درمان دیابت از طریق دارو و رژیم غذایی خواهیم پرداخت.

داروهای مخصوص دیابت

دارو های درمان دیابت نوع 1 

اگر مبتلا به دیابت نوع 1 هستید، لوزالمعده شما دیگر انسولینی که بدن شما احتیاج دارد تا از قند موجود در خون به عنوان انرژی استفاده کند را تولید نمی کند. نیازمند این خواهید بود که انسولین را یا به صورت تزریقی یا به وسیله پمپاژ ادامه دار آن به بدن استفاده کنید. آموختن نحوه تزریق به خود یا به نوزاد یا فرزند خود، ممکن است در اول دلهره آورترین بخش مدیریت دیابت باشد، اما به مراتب از آنچه فکر میکنید ساده تر است. کنترل استرس در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک بسیار با اهمیت است. سعی کنید تا آنجا که امکان دارد نسبت به بیماری خود آگاهی کسب کیند.

بعضی از افراد مبتلا به دیابت از یک پمپ دیجیتال ( به نام پمپ انسولین) استفاده میکنند، که انسولین را بر طبق یک پایه مشخص و تنظیم شده به بدن می دهد. شما و پزشک پمپ را برنامه ریزی میکنید تا مقدار مشخصی انسولین را در طول روز ( Basal dose) به بدن ارسال کند. به علاوه، شما پمپ را برنامه ریزی میکنید تا مقدار مشخصی انسولین را بر پایه سطح قندخونتان قبل از آنکه چیزی بخورید، به بدن ارسال کند (bolus dose). معنای این دو واژه انگلیسی ساده است؛ Basal dose همان انسولین نوع بلندمدت می باشد و bolus dose منظور همان نوع انسولین سریع الاثر می باشد که غالبا قبل از وعده غذایی مصرف می شوند.

انواع انسولین قابل تزریق به شرح زیر است:

• نوع سریع الاثر ( بعد از گذاشت دقایق اندکی اثر خواهد کرد و 2 تا 4 ساعت هم در بدن اثر خواهد گذاشت)

• نوع رگولار یا عملکرد کوتاه مدت ( تا 30 دقیقه بعد از تزریق اثر آن اغاز می شود و به مدت 3 تا 6 ساعت نیز اثرش در بدن باقی خواهد ماند)

• نوع عملکرد متوسط ( بین 1 تا 2 ساعت اثر آن آغاز می شود و تا 18 ساعت در بدن موثر باقی خواهد ماند)

• نوع عملکرد بلند مدت ( بین 1 تا 2 ساعت اثر آن آغاز می شود و تا بیش از 24 ساعت در بدن موثر می باشد)

• نوع عملکرد فوق بلند مدت ( بین 1 تا 2 ساعت پس از تزریق اثر آن آغاز می شود و تا 42 ساعت باقی خواهد ماند)

یک انسولین استنشاقی سریع الاثر نیز برای استفاده قبل از غذا توسط FDA تایید شده است. این دارو باید همراه با انسولین نوع عملکرد بلند مدت در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 استفاده شود و نباید توسط افرادی که سیگار می کشند یا بیماری مزمن ریوی دارند استفاده شود. premixed insulin (از ترکیب دو نوع انسولین ساخته می شود که یکی برای کنترل قندخون در طول روز و دیگری برای کنترل قندخون در زمان وعده های غذایی) نیز برای افرادی که نیاز به استفاده از بیش از یک نوع انسولین دارند در دسترس است.

Insulin degludec  یک انسولین یک بار در روز و نوع عملکرد بلند مدت است که basal dose انسولین را بیش از 42 ساعت تامین می کند. این نوع از اسولین  تنها basal dose تایید شده برای دیابت نوع 1 و نوع 2 در بیماران 1 ساله است.

هر برنامه درمانی برای یک فرد مشخص تنظیم شده است و میتواند بر اساس آنچه میخورید و میزان ورزش و همچنین براساس زمان های استرس و بیماری تنظیم شود.

با بررسی سطح قندخون خود، می توانید نیازهای در حال تغییر بدن خود به انسولین را دنبال کنید و با پزشک خود برای تعیین بهترین دوز انسولین همکاری کنید. افراد مبتلا به دیابت قندخون خود را تا چند بار در روز با ابزاری که نام آن گلوکومتر(تست قندخون) چک میکنند. گلوکومتر سطح گلوکز را در نمونه ای از خون شما که روی یک نوار کاغذ روکش دار اغشته شده است، اندازه گیری می کند. همچنین، در حال حاضر دستگاه هایی به نام سیستم های پایش مداوم گلوکز (CGMS) وجود دارد که می توانند به بدن شما متصل شوند تا قندخون شما را هر چند دقیقه یک بار به مدت یک هفته اندازه گیری کنند. اما این دستگاه ها سطح گلوکز را از پوست به جای خون بررسی می کنند و دقت کمتری نسبت به گلوکومتر های سنتی دارند.

برای برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع 2، رژیم غذایی و ورزش برای کنترل بیماری کافی است. افراد دیگر به دارو نیز دارند که ممکن است شامل انسولین و یک داروی خوراکی باشد.

دارو های درمان دیابت نوع 2 

داروهای دیابت نوع 2 به روش های مختلفی برای بازگرداندن سطح قندخون به حالت عادی عمل می کنند. آنها عبارتند از:

• داروهایی که باعث افزایش تولید انسولین توسط لوزالمعده می شوند، از جمله کلرپروپامید ، گلیمپراید، گلیپیزید، گلیبوراید، ناتگلینید، و رپاگلینید
• داروهایی که جذب قند توسط روده را کاهش می دهند، مانند آکاربور و میگلیتول
• داروهایی که نحوه استفاده بدن از انسولین را بهبود می بخشد، مانند پیوگلیتازون و روزیگلیتازون داروهایی که تولید قند توسط کبد را کاهش داده و مقاومت به انسولین را بهبود می بخشد، مانند متفورمین. متفورمین باعث کاهش وزن می شود و این یکی از راه هایی است که به بازگرداندن قندخون به حالت عادی کمک میکند.
• داروهایی که بازجذب گلوکز توسط کلیه را مانع می شوند و دفع گلوکز را در ادرار افزایش می دهند، به نام مهارکننده های سدیم-گلوکز 2 (SGLT2). آنها همچنین باعث کاهش وزن می شوند که به بازگرداندن قند خون به حالت عادی کمک می کند. آنها کاناگلیفوزین، داپاگلیفلوزین هستند. امپاگلیفلوزین همچنین می تواند به کاهش خطر بستری شدن در بیمارستان به دلیل نارسایی قلبی و مرگ قلبی عروقی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی کمک کند.
• پراملینیتید یک هورمون مصنوعی تزریقی است. این دارو به کاهش قندخون بعد از غذا در افراد دیابتی که از انسولین استفاده می کنند کمک می کند.

برخی از قرص ها حاوی بیش از یک نوع داروی دیابت هستند. آنها شامل empagliflozin/linagliptin که اخیرا تایید شده است، هستند. این دارو یک مهارکننده SGLT2 را که مانع باز جذب گلوکز یه کلیه ها می شود ، با یک مهارکننده DPP-4  ترکیب میکند که هورمون ها را افزایش میدهد تا به پانکراس کمک کند انسولین بیشتری تولید کند و کبد گلوکز کمتری تولید کند.

 برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص دارو های درمان دیابتی به دسته بندی  داروهای دیابتی  مراجعه کنید.

تغذیه و زمان بندی وعده های غذایی برای دیابت

خوردن یک رژیم غذایی متعادل برای افرادی که دیابت دارند حیاتی است، بنابراین با پزشک یا متخصص تغذیه خود برای تنظیم یک برنامه غذایی همکاری کنید. اگر دیابت نوع 1 دارید، زمان مصرف دوز انسولین شما بر اساس فعالیت و رژیم غذایی تعیین می شود. زمانی که غذا می خورید و چقدر غذا می خورید به اندازه آنچه میخورید مهم است. معمولا پزشکان هر روز سه وعده غذایی کوچک و سه تا چهار میان وعده را برای حفظ تعادل مناسب بین قند و انسولین در خون توصیه می کنند.

تعادل سالم کربوهیدرات ها، پروتئین ها و چربی ها در رژیم غذایی به حفظ گلوکز خون شما در حد هدف کمک میکند. اینکه چه مقدار از هر کدام را استفاده کنید به عوامل زیادی از جمله وزن و ترجیحات شخصی شما بستگی دارد. مراقب کربوهیدرات های خود باشید. دانستن اینکه چقدر به کربوهیدرات نیاز دارید و چقدر از آن را در حال حاضر استفاده میکنید کلید کنترل قندخون است. اگر اضافه وزن دارید، یک رژیم غذایی کم کربوهیدرات، کم چربی/کم کالری یا رژیم مدیترانه ای ممکن است به شما کمک کند وزن خود را به میزان هدف خود برسانید. نباید بیش از 7 درصد از رژیم غذایی شما از چربی های اشباع شده باشد و باید سعی کنید از مصرف چربی های ترانس به طور کلی اجتناب کنید.

سعی کنید نیمی از بشقاب خود را با سبزیجات غیر نشاسته ای پر کنید مانند:

• مارچوبه
• کلم بروکلی
• هویج
• خیار
• سبزی های سالاد
• کدو حلوایی
• گوجه فرنگی

همچنین، مطمئن شوید که برخی از این موارد را دریافت می کنید:

• لوبیا
• توت ها
• میوه های خانواده مرکبات
• گوشت بدون چربی
• محصولات لبنی کم چرب یا بدون چربی
• مغزها و آجیل
• گوشت طیور مانند مرغ یا ماهی ها
• سیب زمینی شیرین

شما همچنین میتوانید پروتئین را از غذاهای گیاهی مانند توفو (پنیر سویا) دریافت کنید. از غذاهای سبوس دار استفاده کنید. اگر غلات می خورید، مواد تشکیل دهند را بررسی کنید و مطمئن شوید که غلات کامل اولین مورد در لیست می باشد.

نمونه هایی از غلات کامل عبارتند از:

• برنج قهوه ای
• بلغور ( گندم ترک خورده)
• ارزن
• ذرت بوداده (پاپ کرن)
• کوینو
• ذرت خوشه ای
• بلغور جو دوسر کامل ( Whole oats oatmeal)
• گندم کامل

به طور کلی، غذاهای کمتر فرآوری شده بهتر است. این نوع غذا ها شاخص گلیسمی پایین تری دارند، به این معنی که ممکن است تاثیر کمتری بر قندخون شما داشته باشد. به عنوان مثال، بلغور جو دوسر( نام دیگر آن اوت میل می باشد) حاصل از جو کامل دارای شاخص گلیسمی پایین تری نسبت به جو های فرآوری شده( اوت میل هایی که به صورت جزئی پخته و خشک شده اند تا مصرف کننده در زمان کمتری بتواند آن را آماده کند) است.

اگر دیابت نوع 2 دارید و از یک رژیم غذایی سالم و ورزش روتین پیروی میکنید، می توانید وزن کم کنید و دیابت خود را بهبود ببخشید. یک مطالعه نشان داد کاهش وزن طولانی مدت از طریق رژیم غذایی و ورزش میتواند شانس ابتلا به سکته مغزی و زوال عقل را کاهش دهد.

ورزش برای دیابت

یکی دیگر از عناصر مهم در برنامه درمانی دیابت ورزش است. با هر نوع دیابت، قبل از شروع یک برنامه ورزشی با پزشک خود مشورت کنید. ورزش، استفاده بدن از انسولین را بهبود می بخشد و ممکن است سطح قدخون را کاهش دهد. برای جلوگیری از کاهش قندخون به سطوح خطرناک، قندخون خود را بررسی کنید و در صورت لزوم نیم ساعت قبل از ورزش یک میان وعده دارای کربوهیدرات بخورید. اگر علائم قندخون پایین ( هیپوگلیسمی) را احساس کردید، ورزش را متوقف کنید و یک میان وعده یا نوشیدنی دارای کربوهیدرات بخورید. 15 دقیقه صبر کنید و با استفاده از دستگاههای چک کننده قند خون، میزان گلوکوز خود را چک کنید. اگر هنوز قندخونتان خیلی پایین می باشد، دوباره یک میان وعده دیگر میل کنید.

ورزش به برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کمک میکند تا سطح گلوکز خون خود را کاهش دهند و ممکن است به پیشگیری از این بیماری در افراد در معرض خطر کمک کند. برای افراد مبتلا به هر دو نوع دیابت، ورزش میتواند احتمال حمله قلبی یا سکته مغزی را کاهش دهد و گردش خون را بهبود بخشد. همچنین ممکن است باعث کاهش استرس شود. افراد مبتلا به دیابت نوع 2 که نیاز به کاهش وزن دارند، میتوانند از ورزش شدت متوسط بهره مند شوند. اکثر افراد مبتلا به دیابت تشویق می شوند که حداقل 150 دقیقه در هفته فعالیت بدنی هوازی یا شدت متوسط، مانند پیاده روی داشته باشند. تمرینات قدرتی اغلب حداقل دو بار در هفته توصیه می شود. با پزشک خود در مورد اینکه چه نوع ورزشی برای شما مناسب است صحبت کنید. یاد بگیرید که چگونه یک برنامه تمرینی را زمانی که دیابت دارید شروع کنید ( و به آن پایبند باشید).

اگر در حال حاضر فعالیت ندارید، به صورت آهسته شروع کنید. سپس میزان ورزش خود را در طول زمان مشخص کنید. هر هفته برای چهار تا هفت دوره به فعالیت بپردازید. سعی کنید هر دوره حداقل 30 دقیقه طول بکشد. و برای فعال بودن لازم نیست که حتما در باشگاه ورزش کنید. می توانید به جای آسانسور از پله ها استفاده کنید یا در انتهای محل پارکینگ، پارک کنید تا مسیر بیشتری را بپیمایید. هر دو ورزش را به برنامه روزانه خود اضافه کنید.

هدف واقع بینانه داشته باشید و برنامه ریزی کنید. چه تمریناتی را انجام خواهید داد و چه زمانی آنها را انجام خواهید داد؟ به عنوان مثال، ممکن است برنامه ریزی کنید که بیشتر روزها در زمان استراحت برای صرف ناهار، 30 دقیقه پیاده روی کنید. فعالیت های خود را به اندازه کافی تغییر دهید تا خسته نشوید. میتوانید فعالیت های هوازی مانند پیاده روی یا دویدن را انجام دهید. و تمرینات مقاومتی مانند تمرین با وزنه گزینه دیگری برای شما خواهد بود. هر کاری که انجام می دهید، حرکات کششی را قبل و بعد از هر جلسه تمرینی فراموش نکنید. این مهم است که بدانید ورزش، قندخون شما را کاهش میدهد. در مورد اینکه آیا باید داروها یا دوز انسولین خود را تنظیم کنید تا سطح قندخون خود را به اندازه کافی بالا نگه دارید، با پزشک خود صحبت کنید.

تغییر سبک زندگی برای دیابت

یک برچسب شناسه پزشکی بپوشید

ایده خوبی است که از دستبند یا برچسب هشدار پزشکی ( دستبند های مخصوصی که اطلاعات بیماری شما و داروهای مصرفی بر روی آن درج شده است) استفاده کنید که نشان دهد دیابت دارید. در صورتی که دچار حمله شدید هیپوگلیسمی شده اید و قادر نیستید که شرایط بیماری خود را توضیح دهید، یا در صورت تصادف و نیاز به مراقبت های پزشکی اورژانسی، این دستبند دیگران را از وضعیت شما آگاه می کند. تشخیص اینکه خود به دیابت مبتلا هستید بسیار مهم است زیرا حملات هیپوگلیسمی ممکن است با حالت مست بودن اشتباه گرفته شود و قربانیان اغلب قادر به مراقبت از خود نیستند. بدون درمان سریع، هیپوگلیسمی می تواند منجر به کما یا تشنج شود. و از آنجایی که بدن شما در هنگام بیماری یا مجروح شدن تحت استرس فزاینده ای قرار دارد، سطح قندخون شما باید توسط پرسنل پزشکی که از شما مراقبت می کنند، بررسی شود.

مراقب دندان های خود باشید

حتما از دندان های خود به خوبی مراقبت کنید و به طور مرتب از نخ دندان استفاده کنید. دیابت می تواند بیماری لثه را وخیم تر کند.

استرس را کاهش دهید

اگر استرس دارید، ممکن است کمتر ورزش کنید، بیشتر بنوشید و از نزدیک مراقب دیابت خود نباشید. استرس همچنین می تواند قندخون شما را افزایش دهد و حساسیت شما را نسبت به انسولین کمتر کند. هنگامی که استرس دارید، بدن شما پاسخ "جنگ یا گریز" را می پذیرد. این بدان معناست که مطمئن می شود قند و چربی کافی برای انرژی در دسترس دارید.

مطالعات انجام شده بر روی افراد مبتلا به دیابت نوع 1 نشان می دهد که سطح قندخون در اکثر افراد تحت فشار روانی بالا می رود و برای سایرین کاهش می یابد. اگر مبتلا به دیابت نوع 2 هستید و احساس فشار روانی می کنید، گلوکز شما بالا می رود.

 اگر چیزی شما را آزار داده است، سعی کنید تغییراتی ایجاد کنید که میتواند به شما کمک کند آرام شوید. ممکن است ورزش کنید، با دوستان وقت بگذرانید، مدیتیشن انجام دهید یا افکار مثبت را جایگزین افکار منفی کنید. هر کاری که برای شما مفید است انجام دهید.

گروه های حمایتی، مشاوره یا درمان نیز می توانند کمک کنند.

ترک سیگار

ترک عادت. این به شما کنترل بهتری بر سطح قندخون می دهد.

اگر سیگار می کشید، احتمال ابتلا به مشکلات جدی سلامتی و همچنین احتمال بیشتری برای عوارض ناشی از دیابت وجود دارد. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:

• بیماری قلبی و کلیوی
• جریان خون ضعیف به پاها و ساق پاها، که میتواند منجر به عفونت، زخم، و قطع انگشتان پا یا قطع ساق پا شود.
• رتینوپاتی، یک بیماری چشمی که باعث نابینایی می شود
• نوروپاتی محیطی، آسیب عصبی در بازوها و پاها که باعث ضعف، بی حسی، درد و هماهنگی ضعیف می شود.

الکل مصرف نکنید

اگر از انسولین یا داروهای خوراکی دیابت مانند سولفونیل اوره یا مگلینیتید استفاده می کنید، نوشیدن الکل میتواند قندخون را به سطوح خطرناکی کاهش دهد. هنگامی که شما نوشیدنی الکل دار مصرف می کنید، کبد شما باید به جای تنظیم قندخون، برای حذف الکل از خون شما کار کند.

الکل و قندخون پایین نیز میتواند باعث سرگیجه، بی قراری و خواب آلودگی شود. می توانید علائم مصرف بیش از حد الکل و قندخون پایین را اشتباه بگیرید.

یادداشت برداری کنید

داشتن گزارش روزانه دقیق میتواند به شما کمک کند تا آنچه را که بر سطح گلوکز شما تاثیر می گذارد، پیدا کنید. این گزارش می تواند شامل موارد زیر باشد:

• انسولین و سایر داروها
• غذا به خصوص کربوهیدرات ها
• فعالیت بدنی
• فشار روانی یا استرس
• بیماری ها

بعد از یک هفته یا بیشتر، ببینید آیا متوجه الگوهایی شده اید یا خیر.

اگر میخواهید وزن کم کنید، هر چیزی را که برای یک یا دو هفته می خورید یا می نوشید، از جمله اندازه بشقاب غذاییتان را یادداشت کنید. این به شما تصویر واضحی از جایی که هستید و چه تغییراتی می توانید ایجاد کنید به شما میدهد.

اگر الکل مصرف میکنید قبل از نوشیدن، در حین نوشیدن، قبل از خواب و روز بعد، قندخون خود را چک کنید. الکل، قندخون را تا 24 ساعت پس از اتمام آخرین نوشیدنی کاهش می دهد.

برای آنکه از دیابت بیشتر بدانید به  مرکز سلامت دیابت داروبین  مراجعه کنید.

داروی جایگزین برای دیابت

ویتامین ها و مواد معدنی

هرگز نباید از داروهای جایگزین برای درمان دیابت به تنهایی استفاده کرد. اما کارهایی وجود دارد که میتوانید انجام دهید (علاوه بر دارو، رژیم غذایی مناسب و ورزش) که ممکن است به کنترل قندخون و جلوگیری از عوارض دیابت کمک کند. اگر چه کروم روی انسولین و همچنین متابولیسم گلوکز تاثیر دارد، اما هیچ مدرکی مبنی بر اینکه مصرف مکمل های کروم میتواند به درمان دیابت کمک کند، وجود ندارد. اما کروم در بسیاری از غذاهای سالم مانند سبزیجات سبز، آجیل و غلات یافت می شود. مطالعات نشان داده اند که بیوتین، که ویتامین H نیز نامیده می شود، در صورت استفاده با کروم، ممکن است متابولیسم گلوکز را در افراد مبتلا به دیابت بهبود بخشد. اما هیچ مطالعه ای نشان نداده است که بیوتین به خودی خود مفید است.

ویتامین های B6 و B12 ممکن است به درمان درد عصبی دیابتی کمک کنند، اگر سطوح پایینی از این ویتامین ها داشته باشید، این به درد عصبی کمک میکند. اما در غیر این صورت، هیچ مدرکی وجود ندارد که مصرف این ویتامین ها کمک کننده باشد.

ویتامین C ممکن است سطوح پایین انسولین خون را جبران کند که به طور معمول به سلول ها در جذب ویتامین کمک میکند. مقادیر مناسب ویتامین C ممکن است به بدن کمک کند سطح کلسترول خوب را حفظ کند و سطح قندخون را تحت کنترل نگه دارد. اما مصرف بیش از حد آن میتواند باعث سنگ کلیه و سایر مشکلات شود. با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا مکمل ویتامین C برای شما مناسب است یا خیر.

ویتامین E ممکن است به محدود کردن آسیب به رگ های خونی کمک کند و به محافظت در برابر بیماری های کلیوی و چشمی کمک کند. اما مصرف بیش از حد آن میتواند منجر به مشکلات جدی مانند افزایش خطر سکته شود. قبل از افزودن این مکمل با پزشک خود صحبت کنید.

منیزیم به کنترل سطح قندخون کمک میکند. برخی از افراد مبتلا به دیابت کمبود شدید منیزیم دارند. مکمل های منیزیم، در این مورد، ممکن است عملکرد انسولین را بهبود بخشد.

داروی ذهن و بدن

مدیتیشن، هیپنوتیزم درمانی و یوگا باعث کاهش هورمون های استرس می شود که به نوبه خود ممکن است به تثبیت سطح قندخون کمک کند. بیوفیدبک ممکن است به کاهش فشارخون نیز کمک کند، اما تحقیقات بیشتری برای کشف نقش آن در درمان دیابت و فشار خون بالا مورد نیاز است.

داروهای گیاهی

کرم فلفل، توسط برخی از بیماران گزارش شده است که به کاهش درد در دست ها و پاها ناشی از نوروپاتی دیابتی کمک می کند. اما افرادی که دچار از دست دادن حس در دست ها و پاها هستند باید در استفاده از کپسایسین احتیاط کنند، زیرا ممکن است نتوانند به طور کامل هر احساس سوزشی را احساس کنند. اگر به فکر امتحان این محصول هستید با پزشک خود مشورت کنید.

تصور میشود که روغن گل مغربی به درد عصب دیابتی کمک میکند، اما هنوز شواهد قطعی پیدا نشده است.

جبنکو، سیر، برگ های ریحان ، دانه های شنبلیله، جینسینگ و زالزالک از دیگر گیاهانی هستند که توسط برخی به عنوان درمان علائم دیابت تبلیغ و معرفی شده اند. تحقیقات بیشتری لازم است تا ببینیم این گیاهان در صورت احتمال موثر بودن، چه نقشی ممکن است ایفا کنند. قبل از استفاده از هر محصول گیاهی با پزشک خود مشورت کنید.

بدون مشورت با متخصص هیچ محصولی را برای کنترل یا کاهش علائم دیابت استفاده نکنید، برخی از افراد سودجو با تبلیغات میخواهند محصولاتی که گاها مضر هستند را برای درمان دیابت شما تجویز کنند. وقتی دیابت دارید حتما باید یک متخصص نیز شما را دوره ای چک کند.