پانکراس انسان هورمونی به نام انسولین می سازد ؛ وجود این هورمون به سلول های بدن کمک می کند تا گلوکز دریافتی از غذا را به انرژی تبدیل کنند. در بدن افراد مبتلا به دیابت نوع 2 انسولین تولید می شود، اما سلول ها آن طور که باید از آن استفاده نمی کنند. با این توضیح شاید متوجه این موضوع شوید که چرا فرد در زمان ابتلا به دیابت دچار تغییر در وزن میگردد یا چرا ضعف شدید احساس میکند؛ زیرا برای تبدیل غذا به انرژی ابتدا باید آنرا به گلوکوز تبدیل کنیم و سپس قند را به انرژی تبدیل میکنیم. حالتی را تصور کنید که میزان قند موجود در غدا به انرژی تبدیل نشود در این صورت فرد دچار ضعف و خستگی و نیز تغییر ناگهانی در وزن خواهد بود. اما چرا بدن نمیتواند انسولین مورد نیاز را تولید کند یا چرا بدن به انسولین تولید شده توسط خود واکنش منفی نشان میدهد؟
به طور کلی مهمترین دلایل ابتلا به بیماری دیابت نوع 2 شامل موارد زیر است:
- عوامل ژنتیکی
- اضافه وزن
- سندروم متابولیک ( افراد مبتلا به مقاومت به انسولین اغلب دارای گروهی از شرایط از جمله قند خون بالا، چربی اضافی در اطراف کمر، فشار خون بالا و تری گلیسیرید بالا هستند)
- گلوکز بیش از حد از کبد
- عملکرد نادرست سلول های بدن در واکنش به انسولین و گلوکز
- آسیب سلول های بتا پانکراس
علائم دیابت نوع 2
-
تشنگی بیش از حد و دائمی: دیابت نوع 2 رابطه بسیار زیادی با متابولیسم و سوخت و ساز بدن دارد. زمانی که قند در خون تجمع می یابد، کلیه ها برای اینکه از شر آنها خلاص شوند، بیش از اندازه کار میکنند. این امر باعث می شود که آب از بافت های بدن کشیده شده و بدن کم آب شود، در نتیجه فرد احساس تشنگی می کند.
-
احساس گرسنگی: ما برای دریافت انژی نیازمند تبدیل غذا به انرژی هستیم. در فرد مبتلا به دیابت نوع 2 تبدیل مواد غذایی به انرژی به خوبی اتفاق نمی افتد، در نتیجه بدن و مغز فرد برای جبران کمبود انرژی پیام گرسنگی را مخابره میکند. از آنجایی که دیابت، از رسیدن گلوکز به سلول های بدن ممانعت می کند، فرد حتی بعد از خوردن غذا، احساس گرسنگی می کند.
-
ادرار بیش از حد: تکرر ادرار و بیش ادراری هر دو در فرد مبتلا به دیابت نوع 2 دیده میشود. در هنگام ابتلا به دیابت نوع 2، کلیه ها برای اینکه قند اضافی را از خون حذف کنند، بیش از پیش در حال کار کردن هستند که همین امر موجب افزایش ادرار می شود.
-
خشکی دهان: با توجه به اینکه فرد در زمان ابتلا به دیابت نوع 2 آب زیدی از دست میدهد، در نتیجه کم آبی و دهیدراته بودن یکی از علائم شایع این بیماری میباشد. کم آبی بدن و دفع ادرار زیاد می تواند رطوبت دهان را نیز خشک کند.
-
کاهش وزن بدون دلیل: فرد مبتلا، درکنار دفع بیش از حد ادرار و قند، کالری هم می سوزاند. در این حالت، ممکن است فرد حتی زمانیکه که مانند همیشه غذا می خورد نیز وزن کم کند.
-
خستگی: زمانی که بدن نتواند از انرژی موجود در غذا استفاده کند، ممکن است که احساس خستگی و ضعف کند. کم آبی بدن نیز میتواند منجر به این حالت شود.
-
تاری دید: میزان قند نرمال در خون علاوه بر تامین انرژی مورد نیاز عضلات، انرژی لازم برای مغز جهت پردازش را نیز فراهم می آورد. سطح قندخون بالا می تواند در تمرکز فرد مبتلا اختلال ایجاد کند.
-
سردرد: یکی از علل سردد ها میزان غیر طبیعی قند خون میباشد. قندخون بالا میتواند باعث سردرد شود.
-
از دست دادن هوشیاری: بعد از انجام کارهایی مانند ورزش، حذف یک وعده غذایی یا مصرف بیش از حد دارو، ممکن است قندخون فرد مبتلا بیش از حد پایین بیاید و منجر به بیهوشی بشود.
-
عفونت ها: عفونت و زخم هایی که به خوبی درمان نمیشوند و بهبود نمی یابند از علائم شایع و هشدار دهنده دیابت نوع 2 میباشد. قندخون بالا میتواند جریان خون را آهسته کرده و کار را برای بهبود زخم سخت تر کند.
-
احساس مور مور شدن در دست و پاها (حس خواب رفتن دست و پا): قند خون بر سیستم عصبی ما نیز تاثیر میگذارد. این بیماری میتواند عصب های موجود در دستان و پاهای فرد را تحت تاثیر قرار دهد.
-
لثه های قرمز، متورم، حساس و دردناک: فرد ممکن است بیش از پیش به عفونت لثه و استخوان هایی که دندان ها را در جای خود نگه میدارند، دچار شود. در این بیماری ممکن است، لثه ها دچار عفونت شده یا از دندان جدا شوند. همچنین ممکن است دندان ها لق شوند.
تفاوت دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2 چیست ؟
دیابت نوع یک زمانی اتفاق می افتد که بدن قابلیت تولید انسولین را به صورت کامل از دست می دهد و فرد مبتلا نیازمند تزریق انسولین است. دیابت نوع یک در اصل یک بیماری خود ایمنی است که در گذشته به آن دیابت نوجوانان نیز می گفتند زیرا بیشتر در این افراد تشخیص داده می شد . در دیابت نوع 2 اما بدن انسولین تولید می کند اما بدن در مقابل آن مقاوم شده انسولین تولید شده دیگر تاثیری روی بدن نمی گذارد .
تشخیص دیابت نوع دو
- • چاقی، به ویژه چاقی شکمی - وضعیتی که خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را در افراد به شدت افزایش می دهد.
- • فشار خون بالا - در بسیاری از مبتلایان به دیابت نوع دو، میزان فشار خون از حد طبیعی آن بیشتر است..
- • رسوب خون یا لکه های زرد پف کرده در شبکیه چشم - عوارض دیابت و فشار خون بالا که خطر نابینایی را افزایش می دهد.
- • کاهش حس در پاها - که می تواند باعث شود فرد مبتلا به دیابت متوجه ایجاد زخم پا، به ویژه زخم در زیر پا نشود.
- • نبض ضعیف در پا - وضعیتی که می تواند بهبود زخم های پا را کند یا از بهبود آن جلوگیری کند و احتمالاً منجر به قطع عضو شود.
- • تاول، زخم یا عفونت پا
در صورتی که میزان قند خون زن باردار در مرز نرمال قرار نداشته باشد ممکن است وی دچار دیابت بارداری گردد. نحوه تشخیص و درمان دیابت بارداری کمی متفاوت است.
آزمایشات و معاینات دوره ای دیابت
- آزمایشات گلوکز خون: پزشک به شما توصیه می کند که از یک دستگاه اندازه گیری گلوکز خون برای چک کردن قند خون خود استفاده کنید یا وسیله ای تهیه کنید که سطح قند خون را دائما کنترل کند.
- معاینات منظم: پزشک سطح A1C و کلسترول شما را بررسی میکند و آزمایشاتی را انجام میدهد تا مطمئن شود که تیروئید، کبد و کلیههای شما همگی عملکرد مناسب دارند.
- معاینات منظم چشم: در این آزمایش پزشک علائم رتینوپاتی دیابتی (صدمه به عروق خونی شبکیه) ، که نوعی آسیب عصبی چشم ناشی از دیابت است را در چشم شما بررسی می کند.
- معاینات منظم پا: پزشک آسیب عصبی به پاهایتان یا سایر آسیب های احتمالی به پاها را بررسی می کند. عدد و میزان قند خون شما نشان دهنده نحوه پیشروی پروسه درمان است. پزشک همچنین، شما را درمورد تعداد دفعات اندازه گیری قندخون خود در روز مطلع می کند. این تعداد به نوع داروهای دیابتی که مصرف می کنید بستگی دارد.
انواع روش های درمان دیابت نوع 2
معمولا در درمان دیابت نوع 2، دو موضوع اصلی بسیار مورد توجه قرار میگیرد. اول آنکه پزشک باید تشخیص دهد که دیابت فرد در چه مرحله ای است و سپس با توجه به شرایط بیمار داروی مناسب را برای وی تجویز میکند. نکته دوم در درمان دیابت نوع 2؛ تغییر مناسب در سبک زندگی بیمار است. رژیم غذایی مناسب، ورزش کردن و دوری از کشیدن دخانیات و مصرف الکل از مهمترین کارهایی است که میتواند تغییر بزرگی در میزان قند خون مبتلا به دیابت نوع 2 ایجاد کند.
داروهای درمانی دیابت نوع 2
- بیگوآنیدها: این گروه دارویی حاوی متفورمین است که به عنوان یکی از متداول ترین داروها برای درمان دیابت شناخته می شود. مصرف این دارو باعث می شود که کبد، مقداری از گلوکزی که تولید می کند را در خود ذخیره کند. متفورمین تنها بیگوانید است که در حال حاضر در اکثر کشورها برای درمان دیابت موجود است.
- مگلیتینیدها و سولفونیل اورهها: این داروها موجب می شود که لوزه المعده انسولین بیشتری تولید کند.از معروف ترین داروهای سولفونیل آوره که برای درمان دیابت استفاده میشود میتوان به گلیمیپرید ،گلی بنکلامید،گیلکلازید و گلیپیزید اشاره کرد.
- مهارکننده های دی پپتیدیل پپتیداز تیپ ٤ (DPP IV): از ترشح هورمون هایی که به لوزه المعده پیام فعال سازی انسولین می دهند، جلوگیری می کند. مصرف این دارو زمانی مورد نیاز است که بعد از وعده های غذایی قند خونتان پایین باشد.
- تیازولیدیدئو?? (TZD) یا گلیتازون: این داروها به عملکرد بهتر انسولین کمک می کنند و مقاومت سلول ها به انسولین را کاهش می دهند. بنابراین لوزه المعده فشار کمتری را متحمل می شود.
- مهارکننده های آلفا گلوکوزیداز: این داروها در برخورد با کربوهیدرات های پیچیده مانند نان، پاستا، برنج، سیب زمینی و ذرت، هضم غذا را کند می کنند. این عملکرد از بالا رفتن قند خون شما پس از غذا خوردن جلوگیری می کند.
- مهار کننده های انتقال دهنده (2SGLT): باعث می شوند که کلیه ها قند اضافی را از طریق ادرار دفع کنند.
- جذب کننده های اسید صفراوی: کلسترول خون را کاهش می دهند و همچنین می توانند به کاهش گلوکز خون کمک کنند.
- آگونیست های گیرنده دوپامین: با اثر مستقیم بر مغز کار می کنند تا به جذب دوپامین کمک کنند. این داروها به نوبه خود می توانند حساسیت بدن به انسولین را افزایش دهند. به طوریکه بدن به مقدار زیادی از انسولین نیاز نداشته باشد. کسانی که از آگونیست های گیرنده دوپامین استفاده می کنند باید برای تاثیر بیشتر داروها، تغییراتی را در سبک زندگی مانند رژیم غذایی سالم و ورزش اعمال کنند.
جدیدترین روش درمان دیابت نوع دوم
آیا افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ باید انسولین مصرف کنند؟
انواع دارو و انسولین در درمان دیابت نوع 2
- آگونیست های گیرنده 1 GLP، به لوزه المعده در تولید انسولین کمک می کنند. برخی از آنها باید روزانه مصرف شوند، در حالی که برخی دیگر یک هفته در بدن باقی می مانند.
- پراملینتید: مانند هورمونی به نام آمیلین عمل می کند. لوزالمعده این هورمون را به همراه انسولین ترشح کرده و فقط در صورتی مصرف می شود که انسولین نیز دریافت شود.
- انسولین درمانی می تواند راه حلی کوتاه مدت برای یک موقعیت استرس زا باشد یا زمانی که سایر داروها برای کنترل قند خون کافی نیستند، تجویز شود. انسولین بر اساس سرعت شروع اثر و مدت زمان تاثیر آنها در انواع مختلفی گروه بندی می شوند. برخی از انسولین ها ترکیبی هستند و ممکن است مجبور شوید که بیش از یک نوع انسولین استفاده کنید.
روش های مصرف انسولین
- تزریق با سرنگ: سرنگها را از انسولین پر کرده و به خودتان تزریق می کنید. شکم، ران، باسن و بازو نقاطی هستند که می توانید تزریق انسولین را در آنها انجام دهید. توجه داشته باشید که در هر بار استفاده، محل تزریق را جا به جا کنید.
- پمپ انسولین: این پمپ به یک سوزن کوچک زیر پوست متصل می شود تا جریان ثابتی از انسولین را در طول روز فراهم کند.
- قلم انسولین: این دستگاه شبیه به خودکاری است که در انتهای آن سوزن قرار دارد. برخی از آنها از قبل با انسولین پر شده اند، در حالی که برخی دیگر مخزنی دارند که قابل تعویض هستند.
- انسولین استنشاقی: انسولین پودری که با تنفس استنشاق می شود.
- پورت تزریق: این لوله در زیر پوست جاگذاری می شود و این امکان را می دهد که بدون تغییر نقطه تزریق، از سوزن، سرنگ یا خودکار استفاده کنید. در این روش پورت را به مدت یک هفته در جای خود نگه می دارید و سپس آن را با یک پورت جدید در یک نقطه جدید جایگزین می کنید.
- جت انژکتور: در این روش به جای استفاده از سوزن، یک اسپری ظریف انسولین از نازل انژکتور با فشار بالا از سطح پوست به داخل آن وارد می شود.
عوارض دیابت نوع 2
دیابت نوع 2 میتواند بر سایر قسمت های بدن تاثیر بگذارد. برخی از عوارض دیابت نوع 2 خیلی جدی نیستند اما برخی دیگر میتوانند بصورت کامل کیفیت زندگی فرد را تغییر دهند. برای جلوگیری از بروز عوارض زیر، بسیار مهم است که کنترل قندخون خود را در دست بگیرید.
- هیپوگلیسمی: اگر قند خون شما از 70 میلی گرم بر دسی لیتر (mg/dl) پایین تر بیاید، هیپوگلیسومی یا افت قند خون رخ می دهد که این حالت میتواند به کما و گاهی مرگ منجر شود.
- هایپرگلیسمی: قندخونی که از 180 تا 200 mg/dl بالاتر می رود، می تواند منجر به ایجاد مشکلات قلبی، عصبی، کلیوی و بینایی شود. در دراز مدت نیز ممکن است به کما و مرگ منجر شود.
- کتواسیدوز دیابتی: زمانی که انسولین کافی در بدن وجود نداشته باشد، قندخون بالا رفته و بدن برای کسب انرژی به تجزیه چربی می پردازد. در این حالت، اسیدهای سمی به نام کتون جمع شده و به ادرار می ریزند. این مورد اگر درمان نشود ممکن است به کما و مرگ منجر شود.
- بیماری های قلب و عروق: افراد مبتلا به دیابت، بیشتر در معرض شرایطی همچون فشارخون بالا و کلسترول بالا که در بیماری های قلبی نقش مهمی ایفا میکنند، هستند. همچنین، قندخون بالا میتواند به رگ های خونی و عصب هایی که قلب را کنترل می کنند، آسیب برساند.
- فشارخون بالا: دیابت می تواند خطر ابتلا به فشارخون بالا را که باعث می شود فرد بیش از پیش در معرض بیماری های قلبی و سکته قلبی قرار بگیرد را دو برابر می کند.
- آسیب عصبی ( نوروپاتی دیابتی): نوروپاتی دیابتی می تواند موجب احساس مورمور شدن ( مانند دردی که در اثر خواب رفتن دست یا پا به فرد تحمیل می شود) یا بی حسی غالبا در پاها و ساق پاها بشود. این مورد می تواند سیستم گوارشی، مجاری ادراری، رگ های خونی و قلب را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
- آسیب چشم: دیابت می تواند منجر به موارد زیر شود:
- گلوکوم تجمع فشار در چشم های شما
- آب مروارید، مات و کدر شدن عدسی چشم
- رتینوپاتی، آسیب به رگ های خونی چشم ها
- بیماری کلیوی: در این بیماری، ممکن است کلیه ها مجبور باشند برای اینکه قند اضافه و دیگر مواد زائد موجود در خون را فیلتر کنند، سخت تر از گذشته کار کنند.
- مشکلات شنوایی: پزشکان مطمئن نیستند که چرا این اتفاق می افتد، اما آنها تصور میکنند که قندخون بالا به رگ های خونی در گوش ها آسیب وارد می کند.
مشکلات پوستی در دیابت نوع 2
- عفونت: این بیماران بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به عفونت های قارچی و باکتریایی هستند.
- خارش: عوامل به وجود آورنده خارش شامل عفونت ها، خشکی پوست و گردش خون ضعیف است که ممکن است فرد در قسمت ساق پا متوجه آن بشود.
- آکانتوز نیگریکانس: این نواحی نرم که از نواحی دیگر پوست تیره تر هستند، می توانند روی گردن، زیر بغل، کشاله ران، دست ها، آرنج ها و زانوها ظاهر شوند.
- درموپاتی دیابتی: تغییر در رگ های خونی کوچک که مانند لکه های خشک و سخت قهوه ای یا قرمز رنگ بنظر می رسند. معمولا این نواحی قهوه ای رنگ بر روی پا و قسمت جلویی ساق پا ظاهر می شوند.
- Necrobiosis lipoidica diabeticorum: این شرایط نادر نیز رگ های خونی بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد. این شرایط به صورت نواحی بالا آمده، قرمز و غیرشفاف آغاز می شود، اما در نهایت به شکل جای زخم بهبود یافته با حاشیه و مرز بنفش رنگ ظاهر می شود. این شرایط ممکن است باعث خارش یا ترک پوست بشود. زنان بیشتر از مردان مستعد ابتلا به این شرایط هستند.
- عکس العمل های آلرژیک: ممکن است در پاسخ به انسولین و دیگر داروهای دیابتی به این شرایط دچار شوید.
- تاول های دیابتی (bullosis diabeticorum): این زخم ها و نواحی دردناک مانند تاول های سوختگی بنظر می رسند و می توانند بر روی پشت انگشتان، دستان، انگشتان پا، پا و برخی اوقات ساق پاها یا ساعدها ظاهر شوند.
- گرانولوم حلقوی از نوع Disseminated:( نوعی از گرانولوم حلقوی که به سرتاسر پوست سرایت میکند). ممکن است حلقه های قرمز، قهوه ای یا همرنگ پوست یا نواحی برجسته و برآمده کمانی شکل بر روی انگشتان، گوش ها یا تن فرد به وجود بیاید.
موارد مهم در درمان دیابت نوع 2
میزان سطح قند خون
فعالیت های بدنی در دیابت نوع 2
مصرف مشروبات الکلی
ترس از تزریق انسولین
رژیم غذایی مناسب دیابت نوع دو
- چربی های اشباع شده و کلسترول کم
- بدون هیچ گونه چربی ترانس
- کم کالری
- غذاهای سبوس دار
- روغن های غیر اشباع
- میوه ها و سبزیجات
آیا پیکر تراشی برای دیابت مفید است؟
نحوه کنترل دیابت نوع ٢
- کاهش وزن: از دست دادن ٥ تا ١٠ درصد وزن بدن. برای مثال اگر ٨٠ کیلوگرم وزن دارید، این میزان کمتر از ٨ کیلوگرم است و می تواند سطح A1C (تعداد گلبول های قرمز خون گلیکوزیله شده) و خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش دهد. کاهش وزن ممکن است به شما کمک کند تا میزان مصرف داروهای درمان دیابت، فشار خون بالا و کلسترول بالا را کمتر کنید. همچنین می تواند علائم افسردگی را کاهش داده و به وقفه تنفسی در خواب کمک کند.
- رژیم غذایی سالم: هیچ رژیم غذایی دیابتی که بتوان گفت برای همه افراد مبتلا به دیابت مناسب است، وجود ندارد. برای کنترل میزان قند خون و جلوگیری از عوارض دیابت، باید به مصرف کربوهیدرات، فیبر، چربی و نمک خود توجه کنید. میزان غذا خوردن و زمان وعده های غذایی نیز مهم است. با یک متخصص تغذیه صحبت کنید تا به شما در ایجاد یک برنامه غذایی برای وعده های اصلی و میان وعده ها کمک کند.
- فعالیت بدنی: هر نوع فعالیت بدنی، از ورزش کردن گرفته تا انجام کارهای خانه، قند خون شما را کاهش می دهد. از این طریق که به سلول های شما در جذب انسولین کمک می کند. همچنین باعث می شود گلوکز به مصرف عضلات برسد. قبل و بعد از ورزش حتماً قند خون خود را چک کنید.
- خواب کافی: نداشتن خواب کافی در وهله اول می تواند احتمال ابتلا به دیابت نوع ٢ را افزایش دهد. مدت زمان خوابیدن و کیفیت خواب می تواند سطح A1c (تعداد گلبول های قرمز خون گلیکوزیله شده) را نیز افزایش دهد . A1c آزمایشی است که پزشکان برای بررسی میانگین سطح قند خون افراد دیابتی، طی ٣ ماه از آن استفاده می کنند. این بدان معناست که بهبود خواب می تواند منجر به کاهش قند خون شود.
- داروهای دیابت خود را سر موقع مقرر مصرف کنید.
- قندخون خود را بررسی کنید.
- به درستی غذا بخورید و هیچ وعده غذایی را حذف نکنید.
- در صورت بروز نشانه های اولیه مشکل، برای بررسی آن به صورت منظم به پزشک مراجعه کنید.