آنچه در این مطلب می خوانیم:
- دلایل بروز اختلال محدودیت مصرف غذا ARFID
- علائم بیماری اجتناب یا محدودیت از خوردن
- تشخیص اختلال اجتناب از غذا
- درمان اختلال محدودیت مصرف غذا
اختلال اجتناب از مصرف غذا (ARFID) یک اختلال خوردن شبیه به بی اشتهایی عصبی یا آنورکسیا است و در آن فرد، محدودیت های شدیدی را بر میزان و نوع غذای مصرفی خود اعمال می کند. با این تفاوت که افراد مبتلا به ARFID نگرانی خاصی درمورد فرد، شکل و اندازه خود ندارند.
اغلب کودکان در دوران زندگی خود، مراحل ممانعت از نخوردن وعده غذایی (که به اصطلاح picky eating گفته میشود) را تجربه خواهند کرد. اما، این مرحله با اختلال ARFID که پزشکان به آن اختلال تغذیه ای می گویند، متفاوت است. افراد مبتلا به ARFID، از خوردن کالری کافی برای عملکرد مناسب بدن، خودداری می کنند. این اختلال در کودکان می تواند منجر به تاخیر در افزایش وزن و رشد او شود و در بزرگسالان، علاوه بر کاهش خطرناک وزن، موجب ناتوانی آنها در حفظ و ادامه عملکردهای اولیه بدن می شود.
دلایل بروز اختلال محدودیت مصرف غذا ARFID
پزشکان به طور دقیق نمی دانند که چه چیزی باعث ابتلای فرد به ARFID می شود. برخی کارشناسان معتقدند که حساسیت شدید به طعم، بو یا ترکیب غذا، می تواند دلیلی برای ابتلای افراد به اختلال اجتناب یا محدودیت از غذا باشد. علاوه براین، تجربه تلخ از یک غذا مانند خفگی یا استفراغ پس از خوردن یک غذا، می تواند فرد را دچار ترس یا اضطراب کند.
باوجود اینکه دلایل ابتلا به اختلال محدودیت مصرف غذا مشخص نیست، اما می توان تشخیص داد که احتمال ابتلای چه افرادی بیشتر است:
• کودکانی که هرگز تند غذا نمی خورند
• افرادی که در طیف اوتیسم هستند.
• کسانی که بیش فعالی (ADHD) دارند.
کودکان مبتلا به ARFID اغلب دارای اختلالات اضطرابی هستند. آنها همچنین احتمال بیشتری برای داشتن مشکلات روانپزشکی دیگر دارند.
علائم بیماری اجتناب یا محدودیت از خوردن
از انجایی که اختلال محدودیت از خوردن تا حدودی شبیه به بیماری آنورکسیا است، برخی از علائم فیزیکی ARFID نیز، همانند علائم بیماری بی اشتهایی است. ازجمله این علائم عبارت است از:
- کاهش وزن شدید
- عدم اشتها
- دوره های قاعدگی غیرطبیعی
- گرفتگی و درد معده
- یبوست
- مشکل در تمرکز
- سطح پایین آهن یا تیروئید
- ضربان قلب کند
- سرگیجه یا غش کردن
- احساس سرمای دائمی
- موها، پوست و ناخن های خشک
- رشد موهای ظریف بدن
- نازک شدن موهای سر
- ضعف عضلانی
- ضعف سیستم ایمنی بدن
- ترمیم ضعیف زخم
- سردی دست و پا
- ورم پا
این افراد علاوه بر علائم جسمانی، ممکن است علائم رفتاری یا روانی نیز داشته باشند. ازجمله این علائم:
- نیاز به پوشیدن چند لایه لباس برای کاهش وزن یا گرم ماندن
- محدودیت شدید در انواع یا مقدار غذایی که می خورند
- مشکل در غذا خوردن جلوی دیگران
- ترس از استفراغ یا خفگی
تشخیص اختلال اجتناب از غذا
زمانی که شما برای تشخیص ابتلا به ARFID، به پزشک مراجعه می کنید، پزشک درمورد عادات غذاییتان، از شما سوالاتی می پرسد. آنها می خواهند بدانند که:
- آیا عدم علاقه به غذا خوردن دارید؟
- از خوردن غذا به دلیل بافت، ظاهر یا بوی آن اجتناب می کنید؟
- نگران اتفاقاتی که ممکن است در حین غذا خوردن بیوفتد (مانند خفگی) هستید؟
- مکمل های غذایی زیادی مصرف می کنید؟
- از لوله تغذیه استفاده می کنید؟
- فقط هنگام حملات بی اشتهایی یا بولیمیا دچار مشکل خوردن می شوید؟
آنها همچنین بررسی می کنند که آیا شرایط زیر را دارید یا خیر:
- وزن بسیار کم یا کاهش وزن عمده
- سوء تغذیه
- مشکل در انجام کارهای روزانه
- بیماری یا اختلال روانی دیگری که بتواند مشکل را بهتر توضیح دهد
درمان اختلال محدودیت مصرف غذا
هدف اصلی در روند درمان اختلال محدودیت مصرف غذا، افزایش تغذیه و برخورد با احساسات شما درمورد غذا می باشد. پزشکان ممکن است برای شما، ترکیبی از درمان های زیر را درنظر بگیرند:
- ارائه برنامه غذایی شخصی توسط متخصص تغذیه
- تجویز مکمل های غذایی
- گفتار درمانی برای کمک به مهارت های حرکتی شما در غذا خوردن
- داروهای تجویزی برای کمک به افزایش اشتها یا کاهش اضطراب
- ملاقات با روانپزشک یا روانشناس برای درمان سایر بیماری های روانی که می توانند بر بیماری ARFID تأثیر بگذارند
- درمان رفتار شناختی برای کمک به تغییر احساستان نسبت به غذا و خوردن آن
دربرخی موارد، ممکن است لازم باشد که برای افزایش وزن و دریافت اقدامات پزشکی جدی تر، در بیمارستان بستری شوید.
توجه داشته باشید که عدم درمان ARFID، می تواند فرد را به بیماری بی اشتهایی عصبی یا آنورکسیا مبتلا کند که در این صورت، روند درمان پیچیده تر و طولانی تر خواهد شد. از این رو، توصیه می شود، اگر احساس می کنید که خودتان یا اطرافیانتان به اختلال محدودیت غذا دچار شده اید، سریعا به پزشک مراجعه کرده و نگرانی خود را با ایشان درمیان بگذارید. هرچه سریعتر اقدام به درمان کنید، زودتر بهبود خواهید یافت.
