آنچه در این مطلب می خوانیم:
پرخوری در خلوت و تخلیه فوری آن یکی از علائم معمول در افراد مبتلا به بولیمیا است. تقریبا علائم و رفتارهای افراد مبتلا به بولیمیا یا پرخوری مشابه با علائم بی اشتهایی عصبی است با این تفاوت که افراد مبتلا به پرخوری، برخلاف بیماران مبتلا به آنورکسیا یا بی اشتهایی، دچار کمبود وزن نمی شوند و همین باعث دشواری در تشخیص آن می شود.
علائم بولیمیا
براساس تحقیقات کارشناسان، افرادی که اقدامات زیر را دوبار در هفته به مدت سه ماه انجام دهند، مبتلا به بولیمیا هستند.
- پرخوری: به این معنی که در مدت زمان کوتاهی علی‌رغم احساس سیری، بیش از حد معمول غذا می‌خورید. بخصوص در مصرف میان‌وعده و سایر غذاهای پرکالری زیاده‌روی می‌کنید و حین غذاخوردن کنترلی بر رفتار خود ندارید.
- پاکسازی و تخلیه: پس از پرخوری به این فکر می‌افتید که از افزایش وزن ناشی از مصرف زیاد غذا جلوگیری کنید. به این منظور، خودتان را وادار به استفراغ یا استفاده از داروهای ملین یا ادرارآور و تنقیه می‌کنید. همچنین ممکن است به عنوان بخشی از این مسیر پرخطر به روزه گرفتن یا ورزش شدید روی بیاورید.
- نارضایتی از وزن و شکل بدن: اگر به پرخوری عصبی مبتلا باشید، دارای افکار مخدوشی نسبت به بدنتان خواهید بود. تفکرات شما نسبت به شکل و وزن بدن احساسات کلی شما را تعیین خواهد کرد. همچنین ممکن است برخی از احساسات افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی را نیز دارا باشید به عنوان مثال از افزایش وزن بترسید و همواره در صدد کاهش آن باشید، اما این احساس در افراد مبتلا به پرخوری عصبی به شدت بیماران دارای اختلال بی‌اشتهایی عصبی نیست.
- احساس شرمساری از پرخوری: برخلاف اشخاص مبتلا به آنورکسیا، افراد مبتلا به بولیمیا از طریق تغذیه و تخلیه پنهانی قادر به کنترل وزن خود هستند و همین عامل، تشخیص این اختلال را از بیرون دشوار می کند. این افراد با پرخوری احساس شرمساری می کنند و با تخلیه کردن به احساس نادرست و موقت تسکین، دامن می‌زنند.
عوارض ناشی از بولیمیا
بسیاری از افراد تصور می کنند که چون بولیمیا، به وزن بیمار صدمه ای نمی زند و فرد را دچار سوء تغذیه نمی کند، خطر کمتری دارد و زیاد نگران کننده نیست. اما، اینطور نیست.
بولیمیا نوعی اختلال روانی است و به طور حتم با سایر مشکلات روانی در ارتباط خواهد بود. افسردگی یکی از شایع ترین عارضه هایی است که تقریبا تمام افراد مبتلا به بولیمیا را درگیر می کند.
بولیمیا علاوه بر عوارض روانی، مشکلات جسمانی زیادی را برای بیمار ایجاد می کند. ازجمله این عوارض عبارت است از:
- مشکلات دهان و دندان: بولیمیا، به علت تماس اسید معده با دندان در اثر استفراغ‌های اجباری، منجر به آسیب به مینای دندان می‌شود. همچنین این افراد ممکن است به عفونت لثه، تورم غدد صورت، پوسیدگی و تغییر رنگ دندان‌ها مواجه شوند.
- التهاب گلو: فشار ناشی از استفراغ اجباری موجب درد و التهاب گلوی بیمار می شود.
- مشکلات گوارشی: پرخوری موجب فشار بر سیستم گوارشی شده و درصورت سوءمصرف ملین‌ها، شرایط سخت‌تر می‌گردد.
- کم آبی بدن: از طرفی پرخوری موجب فشار بر سیستم گوارشی می‌شود و درصورت سوءمصرف ملین‌ها شرایط سخت‌تر می‌گردد. به دلیل استفراغ مکرر و استفاده از ملین‌ها، بدن دچار کم‌آبی شده و به عدم تعادل در الکترولیت‌های (برخی از مواد معدنی مثل کلسیم و پتاسیم) موجود در خون می‌انجامد. مقادیر کم پتاسیم و کلسیم یک تهدید بالقوه برای زندگی بوده و مشکلات قلبی و کلیوی ایجاد می کند.
- تشنج: سطوح غیرطبیعی الکترولیت‌ها و افت قند خون منجر به تشنج می‌گردد.
درحالت کلی، بولیمیا یک بیماری روانی است که می تواند تا مدت ها مخفی بماند. توصیه می شود، اگر خود یا اطرافیانتان دارای علائم بولیمیا است، فورا اقدام به درمان آن کنید. بهتر است با دیدن کوچکترین علامتی از بولیمیا، با فرد صحبت کرده و منتظر ظاهر شدن علائم دیگر نشوید. هرچه زودتر برای درمان این بیماری اقدام شود، نتیجه آن بهتر خواهد بود.
ممکن است با مطرح کردن نگرانی خود به شخص مشکوک به بولیمیا، با مقاومت و انکار او مواجه شوید. اما، سعی کنید با توجه کردن و نشان دادن علاقه خود به او، اعتمادش را جلب کرده و او را مطمئن که شما دوست او هستید و خوبی او را می خواهید.
