هنگام شکستگی لگن چه اتفاقی می‌افتد؟

علاوه براین، دلایل دیگری نیز وجود دارد که می توانند باعث شکسته شدن استخوان لگن شوند که برخی از این شکستگی ها جزئی بوده و برخی دیگر بسیار شدید هستند. با این حال، تقریبا تمامی انواع شکستگی های لگن، با انجام جراحی، قابل درمان هستند و درمان دیگری ندارند.

دلایل شکستگی لگن

همانطور که گفته شد، سقوط از ارتفاع، یکی از رایج ترین دلایل شکستن استخوان لگن است. اما، استخوان لگن برخی افراد، بدون بروز هیچ اتفاق ناگواری، به راحتی می شکند که این به دلیل داشتن شرایط خاص در این افراد است. براساس تحقیقات صورت گرفته، اکثر شکستگی های استخوان لگن، در افراد بالای 65 سال رخ می دهد. این اتفاق، به دلیل شیوع بیماری استئوپروزیس یا پوکی استخوان است که موجب تضعیف استخوان ها، سقوط و افتادن و شکستن لگن می شود. تقریبا، میزان شیوع پوکی استخوان در زنان، به دلایلی، نسبت به مردان بیشتر است.

از سایر مواردی که باعث افزایش ریسک شکستگی لگن می‌شود، می‌توان موارد زیر را نام برد:

• وزن کم
• کمبود ویتامین D و کلسیم در رژیم غذایی
• سابقه فامیلی و خانوادگی ابتلا به پوکی استخوان
• ورزش نکردن
• مصرف زیاد مشروبات الکلی
• سیگار کشیدن

علاوه بر پوکی استخوان، علت دیگری وجود دارد که باعث شکستگی های کوچک لگن در دوندگان استقامت و رقاصان باله می شود که به آن شکستگی‌های استرسی گفته می شود. در صورتیکه این شکستگی ها درمان نشوند، ممکن است بزرگ‌تر شده و به شکستگی کامل لگن ختم شوند.

علائم شکستگی لگن و تشخیص آن

از نشانه های شکستگی استخوان لگن، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• درد زیاد در لگن و کشاله ران
• ناتوانی در راه رفتن
• تورم، قرمزی و خون مردگی پوست اطراف محل شکستگی

البته، برخی از افرادی که دچار شکستگی لگن می‌شوند، همچنان می‌توانند راه بروند، اما از دردی مبهم در لگن، باسن، ران، پشت و کشاله ران خود شکایت دارند.

برای تشخیص شکستگی لگن، ابتدا پزشک سوالاتی درمورد آسیب های اخیر یا سوابق سقوط و افتادن فرد می پرسد. سپس، برای اطمینان، یک معاینه فیزیکی کامل انجام داده و انجام رادیوگرافی را تجویز می شکند.

درصورتیکه، نتایج رادیوگرافی برای تشخیص دقیق شکستگی یا عدم شکستگی لگن کافی نباشد، پزشک انجام تست MRI یا اسکن استخوان را توصیه می کند.

در جریان اسکن استخوان، پزشک مقدار کمی از مواد رادیواکتیو را به عروق بازوی فرد تزریق می‌کند. این ماده رادیواکتیو در سرتاسر بدن پخش شده و با رسیدن به استخوان‌ها، می‌تواند شکستگی‌های احتمالی را مشخص کند

آیا شکستگی‌های لگن خطرناک است؟

میزان شدت و خطرناک بودن شکستگی لگن، با توجه به نوع شکستگی متفاوت است. این شکستگی‌ها، ممکن است، به عضلات اطراف، رباط ها، تاندون ها، رگ های خونی و اعصاب آسیب برسانند. اگر این شکستگی ها، در زمان مناسب درمان نشوند، می توانند بر توانایی فرد در راه رفتن تاثیر گذاشته و عوارض خطرناکی ایجاد کنند. ازجمله عوارض ناشی از شکستگی لکن عبارت است از:

• لخته شدن خون در پاها یا ریه ها
• زخم بستر
• عفونت مجاری ادراری
• پنومونی یا عفونت ریه ها
• از دست دادن توده عضلانی. این عارضه ریسک سقوط و آسیب‌های بیشتر در آینده را افزایش می‌دهد.

درمان شکستگی لگن

تقریبا، تمامی شکستگی های لگن، با عمل جراحی درمان می شوند. اما، نوع جراحی مورد نیاز، به نوع شکستگی، سن و سلامت کلی بیمار بستگی دارد. در جریان درمان شکستگی های استخوان لگن، پزشک ابتدا تعدادی آزمایش مانند آزمایش خون و ادرار، رادیوگرافی قفسه سینه و الکتروکاردیوگرام EKG) ) را تجویز کرده و براساس نتایج آنها و تشخیص شدت شکستگی، اقدام به جراحی استخوان لگن می کند.

روش های پیشگیری از شکستگی لگن

مهمترین کار در پیشگیری از شکستگی های لگن، داشتن استخوان هایی قوی و سالم است. برای این منظور، پزشک ممکن است یک یا چند مورد از موارد زیر را توصیه کند:

• مصرف مکمل های کلسیم
• مصرف مکمل های ویتامین D
• مصرف داروهایی به نام بیس فسفونات– این داروها، از از دست رفتن توده استخوانی جلوگیری می‌کنند.
• فعالیت بدنی منظم
• ترک سیگار و الکل

همچنین ممکن است، پزشک  برای پیشگیری از شکستن استخوان های لگن، مصرف داروهایی را توصیه کند که فعالیت هورمون استروژن را افزایش داده و تراکم استخوان را بهبود می‌بخشد. به این داروها، تعدیل کننده‌های انتخابی استروژن می‌گویند.

از آنجایی که، شکستگی لگن در سالمندان شیوع بیشتری دارد، سازمان بهداشت جهانی، استفاده از محافظ های لگن را برای جلوگیری از شکستگی لگن، تایید کرده است.