بیماری های مقاربتی و انواع آن

بیماری مقاربتی چیست ؟

بیماری‌های مقاربتی که به آن STD  نیز می گویند ، بیماری‌هایی هستند که از طریق رابطه جنسی با فردی که دارای بیماری مقاربتی است، منتقل می‌شوند. این توع بیماری های می توانید از طریق فعالیت جنسی که دهان، مقعد، واژن یا آلت تناسلی را درگیر می کند، به فرد دیگر منتقل شود.

STD ها بیماری های جدی هستند و باید حتما درمان شوند. با این حال  برخی از انواع این بیماری مانند ایدز یا HIV درمانی ندارند و کشنده هستند . از این رو باید انواع آن را شناخت و روش های محافظتی در برای بیماری های مقاربتی را یادگرفت . اگر میخواد در خصوص HIV یا ایدز اطلاعات بیشتری به دست بیاورید می تواند به مطلب ایدز چیست؟ مراجعه کنید

علائم بیماری های مقاربتی

نشانه های یا علائم  بیماری های مقاربتی در همه افراد قابل مشاهده نیست  و ممکن است شخصی به هر کدام از انواع بیماری های مقاربتی مبتلا باشد ولی هیچ نشانه و علائم در وی ظهور نکند ، با این حال همچنان امکان انتقال آن به شخص دیگری وجود دارد .به همین دلیل استفاده از کاندوم در رابطه جنسی یک امر ضروری  برای حفظ سلامتی محسوب می شود .

با این که گفته شد خیلی از بیماری های مقاربتی علامت خاصی ندارند ولی در صورت مشاهده هر کدام از علائم و نشانه های زیر باید برای معاینات بیشتر و تشخیص به پزشک مراجعه کرد :

علائم بیماری مقاربتی در مردان

• زخم در ناحیه تناسلی
• ترشحات یا خونریزی معمول در دستگاه تناسلی
• درد در هنگام رابطه جنسی
• زخم  در مقعد ، باسن و ران ها
• زخم در دهان ( در صورت رابطه دهانی )‌

علائم بیماری مقاربتی در زنان

در زنان نیز مانند مردان نشانه هایی در دستگاه تناسلی ظاهر می شود که می تواند نشان از ابتلا به بیماری های مقاربتی باشد

• زخم و بثورات در ناحیه تناسلی
• خارش
• ترشحات و خون ریزی غیر معمول
• احساس درد در زمان برقراری رابطه جنسی
• زخم در مقعد یا ران و باسن
• زخم در دهان (‌در صورت رابطه دهانی )‌

انواع بیماری های مقاربتی

انواع بسیار مختلفی از بیماری های مقاربتی در مردان و زنان مشاهده شده است این بیماری به اشکال مختلفی تقسیم بندی می شوند .  میتوان آنها را از روی عوامل ایجاد آنها که انگل ها ،‌ باکتری ها و ویروس ها  هستند دسته بندی کرد ، یا از طریق روش های انتقال آن ها که شامل پوست ، خون ، مایع منی و چند روش دیگر می شود .

1- تبخال ناحیه تناسلی

یکی از انواع بیماری های مقاربتی تبخال ناحیه تناسلی یا HSV نام دارد. HSV  مخفف Herpes Simples Virus  است . این ویروس می تواند از طریق زخم های روی پوست و رابطه جنسی منتقل شود . علائم این بیماری  شامل خارش و درد در ناحیه تناسلی است ، اگر چه می تواند در ابتدا با زخم های کوچک و بدون هیچ علامتی در بدن پنهان باشد و از به افراد دیگر نیز منتقل شود .  

2- ویروس پاپیلومای انسانی(HPV) یا زگیل تناسلی

 HPV یا زگیل تناسلی یک بیماری ویروسی است که نوع های مختلفی دارد. این بیماری می تواند هیچ نشانه ای نداشته باشد و در بعضی موارد خود به خود از بین می رود . HPV می تواند علامت هایی مانند تورم در ناحیه تناسلی ،‌ خونریزی و خارش در ناحیه تناسلی ایجاد کند. این بیماری در زنان باید بسیار بیشتر مورد توجه قرار گیرد  به این دلیل که برخی از انواع آن می تواند باعث ایجاد سرطان دهانه رحم در زنان شود. 

هپاتیت B

هپاتیت B بیماری ویروسی است که با هدف قرار دادن کبد باعث ایجاد التهاب و درد در بافت کبدی می گردد . این ویروس می تواند از طریق تماس با زخم باز ، خون یا مایعات بدن فرد مبتلا منتقل شود. اگر با فردی که ناقل هپاتیت B است،رابطه جنسی محافظت نشده برقرار شود و خون، بزاق، مایع منی یا ترشحات واژن وی شما وارد بدن فرد سالم شود می توان به این بیماری دچار شد. هپاتیت B میتواند علامت هایی مانند تب ، زرد شدن رنگ پوست یا سفیدی چشم ، مشکلات معده و شکم درد را به همراه داشته باشد.

کلامیدیا

کلامیدیا توسط باکتری ایجاد می‌شود. این عفونت باکتریایی یکی از شایع ترین بیماری‌های مقاربتی است. این عفونت در حدود 75 درصد از زنان و 50 درصد از مردان هیچ علامتی ندارد. کلامیدیا تراکوماتیس، باکتری عامل کلامیدیا است و اغلب از طریق رابطه جنسی محافظت نشده واژینال، دهانی یا مقعدی پخش می‌شود. و توسط مایع منی یا واژن فرد آلوده منتقل می شود .

علائم کلامیدیا در زنان می تواند شامل خونریزی بین زمان پریودها ، ترشحات غیر طبیعی واژن، خارش یا سوزش در داخل یا اطراف واژن

و در مردان علامت هایی مانند ادرار دردناک ،‌سوزش و خارش در اطراف دهانه آلت تناسلی و مقادیر کمی ترشحات شفاف یا کدر از نوک آلت تناسلی باشد .

سیفلیس

عامل ایجاد بیماری سفلیس نیز مانند کلامدیا یک عفونت باکتریایی است این بیماری از طریق رابطه جنسی دهانی یا مقعدی منتقل می شود . این بیماری معمولا علامت خاصی ندارد و باکتری‌های مولد بیماری می‌توانند از طریق بریدگی‌های روی پوست یا غشاهای مخاطی هم وارد بدن فرد شوند. این بیماری در نوع های پیشرفته حتی می تواند دهان یا قلب و ریه را نیز درگیر کند .

در صورتی که سفلیس درمان نشود می تواند می تواند عوارض و خطرات جدی به همراه داشته باشد. این بیماری می تواند به اعضای داخلی بدن یا حتی اعصاب لطمه وارد کند و باعث ایجاد سردرد با اختلالات حرکتی و رفتاری شود .

سوزاک

بیماری سوزاک یا Gonorrhea یک بیماری مقاربی است و می تواند از طریق تماس جنسی محافظت نشده منتقل شود . این بیماری هم در زنان و هم در مردان وجود دارد و عامل بوجود آمدن آن باکتری نایسریا گنوره‌آ می باشد.  سوزاک می تواند در نقاط گرم و مرطوب بدن مانند دهان ، مجاری ادراری ، واژن ، چشم و گلو ظاهر شود .

سوزاک در مردان علائمی مانند سوزش در ادرار ، تکرر ادرار و تورم در بیضه ها را بهمراه دارد.

مولوسکوم عفونی

مولوسکوم عفونی یا Molluscum contagiosum یک بیماری پوستی است و عامل آن نوعی ویروس است که باعث به وجود آمدن جوش های کوچکی روی پوست می شود . این بیماری از طریق تماس پوستی مانند رابطه جنسی منتقل می شوند با این حال معمولا به صورت خود به خود از بین می روند اما در افرادی که دچار مشکلات خود ایمنی هستند این عفونت ها می تواند تبدیل به یک بیمار مزمن شود

شپش ناحیه تناسلی

شپش ناحیه تناسلی یک بیماری مقاربتی است که انگل ها  عامل آن است . شپش عامل این بیماری از طریق مو های ناحیه تناسلی می تواند به فرد دیگر منتقل شود . این شپش بعد ها می تواند در موی سر بدن یا صورت نیز وارد و از آن طریق منتقل شود . این انگل معمولا قابل مشاهده نیست و از علائم آن خارش شدید در محل ابتلا است .

در داروبین اطلاعات کاملی در خصوص بیماری های مقاربتی و روش های درمان وجود دارد 

تریکومونیازیس (Trich)

این بیماری نیز توسط یک انگل به نام Trichomonas ایجاد شده و از طریق رابطه جنسی منتقل می شود . تریکومونیازیس می تواند بعد از انتقال تا 1 ماه بدون علامت باشد و بعد از آن شروع به نشانه گذاری کند . این بیماری معمولا در مردان علامت خاصی ندارد ولی می تواند نشانه های زیر در فرد مبتلا ظاهر شود 

• ترشحات سفید یا سبز از واژن
• بوی بد و خارش و سوزش واژن
• ترشحات از آلت تناسلی مردانه
• درد و خارش آلت تناسلی مردانه
• درد هنگام مراقبت
• درد هنگام ادرار کردن

روش های انتقال بیماری های مقاربتی

بیماری های مقاربتی  معمولا از طریق رابطه جنسی منتقل می شوند . اما این انتقال فقط به یک نوع از رابطه محدود نمی شود . رابطه دهانی ، رابطه واژینال و رابطه جنسی مقعدی هم می توانند باعث انتقال بیماری های مقاربتی باشند . عوامل دیگری مانند

• رابطه جنسی محافظت نشده
• استفاده نادرست از کاندوم
• شرکای جنسی زیاد
• تزریق مواد مخدر

نیز میتوانند باعث انتقال این بیماری های شوند .

تشخیص بیماری های مقاربتی (STD)

بسیاری از بیماری های مقاربتی علامت خاصی ندارند یا تا مدتی در بدن پنهان می مانند از این رو تشخیص این بیماری ها در برخی موارد می تواند دشوار باشد. پزشکان با معاینه دقیق و انجام برخی آزمایشات مانند خون ، ادرار یا مایعات بدن سعی در تشخیص بیماری دارد .

درمان بیماری های مقاربتی

درمان بیماری های مقاربتی وابسته به نوع بیماری است که فرد به آن دچار است می تواند متفاوت باشد . این که بیماری در چه مرحله ای است و یا چه نقاطی را درگیر کرده نیز اهمیت دارد . هیچگاه نباید درمان بیماری های مقاربتی را پشت گوش انداخت.

درمان بیماری باید روی فرد و شریک جنسی او به صورت همزمان صورت پذیرد در غیر این صورت بیمار مجدادا در خطر ابتلا  قرار می گیرد .درمان بیماری های مقاربتی باکتریایی در بیشتر موارد با تجویز آنتی بیوتیک همراه است . نکته مهم در مصرف آنتی بیوتیک ها این است که باید دوره درمان آن حتی در صورت رفع علائم  کامل گردد .

در مورد بیماری های مقاربتی ویروسی درمان خاصی وجود ندارد . این بیماری های یا خود به خود از بین می روند یا جزو بیماری هایی مانند HIV هستند که درمانی برای آنها وجود ندارد

پیشگیری از بیماری های مقاربتی

بیماری مقاربتی در بیشتر موارد قابل پیشگیری است . بیشتر بیماری های مقاربتی از طریق مایعات بدن فرد بیمار در زمان رابطه جنسی منتقل می شود . استفاده از کاندوم مطمئن ترین روش برای پیشگیری از  این نوع بیماری های مقاربتی است .محدود کردن شرکای جنسی عامل مهم دیگر در پیشگیری از بیماری های مقاربتی است . باید به خاطر داشت که همیشه نمیتوان از طریق نگاه کردن به ظاهر متوجه ابتلای فرد به بیماری مقاربتی شد از این رو باید شریک جنسی را با دقت انتخاب کرد.

واکسن HPV بسیار موثر و ایمن است استفاده از این واکسن خطر ابتلا به زگیل تناسلی و برخی انواع سرطان را کاهش می دهد.

راه های جلوگیری از انتشار بیماری های مقاربتی STD

• اگر مبتلا به بیماری مقاربتی هستید تا زمان مراجعه به پزشک و درمان بیماری، رابطه جنسی را متوقف کنید.
• دستورالعمل های پزشک خود را برای درمان دنبال کنید.
• در هر رابطه جنسی، به خصوص با شریک جدید از کاندوم استفاده کنید.
• رابطه جنسی را بدون صلاحدید پزشک، از سر نگیرید.
• برای معاینه مجدد به پزشک مراجعه کنید.
• از تحت درمان بودن شریک یا شرکای جنسی خود، اطمینان حاصل کنید.