هیسومین

هیسومین نام تجاری داروی فکسوفنادین میباشد که توسط داروسازی تهران شمی برای بیماریهای هیستامینی و آلرژیک در دوز هیسومین 120 تولید میگردد.

هیسومین چیست؟

هیسومین برند داروی فکسوفنادین است. این دارو خاصیت هیستامینی دارد و برای درمان برخی از آلرژی ها توسط پزشک تجویز میگردد. این دارو با شروع فصل بهار که گرده گیاهان سبب بروز حساسیت فصلی میگردد مصرف زیادی دارد. واکنش حساسیتی به گیاهان سبب تولید ماده شیمیایی به نام هیستامین در بدن میگردد این ماده سبب بروز علائمی مانند:

• التهاب و آبریزش بینی
• عطسه
• قرمزی
• خارش
•  اشک چشم
• کهیر

میگردد. آنتی هیستامین هایی مانند هیسومین سبب کنترل تولید هیستامین در بدن میگردندن و به این ترتیب عوارض حساسیت را کاهش میدهند.نکته مهم در مصرف هیسومین آن است که این دارو در درمان مراحل اولیه آلژی اثر بخشی بیشتری دارد. بطور مثال اگر کهیر ناشی از آلرژی بیش از 6 هفته بر روی بدن باشد تبدیل به کهیر مزمن میگردد. در این شرایط متخصص بجای تجویز دوز 120 میلی گرمی از دوز بالاتر و 180 میلی گرمی برای کنترل کهیر استفاده میکند. هیسومین 120 سریع در بدن اثر میکند و از این جهت میتواند خیلی زود علائم حساسیت را کاهش دهد.

بصورت کلی پزشک برای بیماری های زیر هیسومین را تجویز میکند:

• آبریزش چشم
• آبریزش بینی
• خلط حلقی
• رفع سرفه
• حساسیت
• سوختگی
• خارش
• کهیر مزمن

چه کسانی نباید هیسومین 120 مصرف کنند

با اینکه هیسومین اثرات خواب آوری کمتری نسبت به داروهای آنتی هیستامین دیگر دارد با این حال در هنگام مصرف این دارو از فعالیت هایی که نیاز به تمرکز دارند باید خودداری کرد. در صورتی که بیماری ها و سوابق زیر را دارید حتما با متخصص صحبت کنید. در افراد با شرایط زیر هیسومین 120 توصیه نمیشود:

• کودکان زیر 6 سال
• افراد دارای حساسیت به داروهای هیستامین
• بیماران کلیوی
• در صورت وجود سابقه حساسیت به این دارو با مواد دیگر
• مصرف داروهای آنتی اسید حاوی آلومینیوم و منیزیم هیدروکساید
• در صورت داشتن بیماریهای کلیوی

نحوه مصرف هیسومین 120

با اینکه هیسومین داروی رایجی جهت درمان |آلرژی است اما باید به یاد داشته باشید که این دارو را تنها با تجویز متخصص و تعیین مقدار مصرف توسط پزشک مصرف نمایید. آنچه متخصصان داروبین به عنوان نحوه مصرف هیسومین بیتن میکنند صرفا مصرف شایع این دارو است و هرگز نباید به عنوان یک دستورالعمل انگاشته شود.

بصورت معمول برای افراد بزرگسال مصرف این دارو یک بار در روز با دوز 120 میباشد. کودکان باید مصرف این دارو را با دوز 30 میلی گرم و دوبار در روز انجام دهند. معمولا پزشک مصرف هیسومین را همراه با غذا توصیه نمیکند و باید بین مصرف این دارو غذا 2 ساعت فاصله باشد. در صورتی که از شربت های آنتی اسید مانند آلمینیوم ام جی استفاده میکنید حتما بین مصرف شربت با هیسومین فاصله بیاندازید.

عوارض هیسومین

هیسومین داری دو دسته عوارض میباشد. برخی از این عوارض شایع هستند و برخی دیگر جزو عوارض جدی دارو میباشد. عوارض شایع هیسومین شامل:

• درد در ناحیه پشت
•  سرفه، گیجی
•  خواب آلودگی
•  گوش درد
•  تب
• سردرد
• تهوع
• درد در اطراف چشم ها یا استخوان گونه ها
•  قاعدگی شدید و دردناک
•  آبریزش بینی
•  وزوز یا صدای زنگ در گوش
•  ناراحتی معده
• خستگی غیر معمول
•  عفونت ویروسی
•  عصبانیت، بثورات جلدی
•  بی خوابی
•  کابوس و اشکال در خواب

عوارض بالا بعد از مدتی استفاده از هیسومین از بین میروند اما چنانچه بدتر شدند یا ادامه یافتند حتما باید با متخصص تماس بگیرید. عوارض زیر جزو عوارض جدی دارو میباشند و در صورت مشاهده بلافاصله باید با کتخصص تماس گرفت:

• اشکال در تنفس
•  احساس گرما
•  قرمزی صورت
• قرمزی بازو و گاهی اوقات بالای سینه
•  ورم کهیر مانند و تورم صورت
• ورم اندامهای تناسلی

تداخلات هیسومین

داروهایی که هرگز نباید با هیسومین مصرف نمود شامل موارد زیر است. ممکن است برخی از داروهای دیگر نیز با این دارو تداخل ایجاد کنند بنابراین بهتر است که لیسات تمام داروهای مصرفی خود و نیز حساسیت های دارویی و غذایی را به متخصص ارائه دهید. تداخلات پرهیزی هیسومین شامل:

• آکلیدینیوم
• آزلاستین (بینی)
•  برومپریدول
• سیمتروپیوم
•  الوکسادولین
•  گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)
• گلیکوپیرونیوم (موضعی)
•  ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)
•  لاسمیدیتان
• لووسولپیراید
•  ارفنادرین
• اوکساتومید
•  اوکسوممازین
•  پارالدهید
• پیتولیسانت
• پتاسیم کلراید
• پتاسیم سیترات
•  روفناسین
•  تالیدومید
•  تیوتروپیوم
•  اومکلیدینیوم
• مصرف الکل

مصرف هیسومین در بارداری و شیردهی

مصرف هیسومین در دوران با رداری و شیردهی تنها باید تحت نظر متخصص صورت بگیرد.