تداخلات دارویی سدیم والپروات
در صورت وجود تداخل دارویی بین دو یا چند داروی مختلف ممکن است عملکرد آنها تغییر پیدا کند و یا اینکه موجب ایجاد عوارض جانبی برای شخص گردد . توجه داشته باشید که تمامی تداخلات دارویی سدیم والپروات در این مطلب بیان نشده است. و نکته دیگر آنکه همواره باید فهرست کاملی از تمامی داروها و محصولات گیاهی را که برای درمان مصرف می نمایید به پزشک درمانگر خود ارائه دهید و هیچ دارویی را بدون تجویز پزشک مصرف ننمایید و یا مصرف آن را قطع نکنید . همچنین تغییر دوز مصرفی داروها نیز باید مطابق با دستور پزشک صورت گیرد.
از جمله محصولات و داروهایی که ممکن است با سدیم والپروات تداخل دارویی داشته باشند عبارتند از:
داروهای ضد افسردگی خاص (مانند آمی تریپتیلین، نورتریپتیلین، فنیلزین)، آنتی بیوتیک های خاص (کارباپنم ها مانند ایمی پنم)، ایرینوتکان، مفلوکین، اورلیستات، سایر داروهای تشنج (مانند اتوسوکسیمید، لاموتریژین، توپیرامات)، ریفامپین، وورینوستات، وارفارین، زیدوودین
برخی از داروها در صورتی که همزمان مصرف شوند، میتوانند موجب ایجاد تداخلات شدید دارویی شوند که برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید با پزشک یا داروساز مشورت نمود، از جمله این داروها عبارتند از:
- مهارکننده های UGT1A1 ، IRINOTECAN
همچنین مصرف داروهای زیر می توانند باعث ایجاد تداخلات جدی گردد و اثرات بسیار مضری داشته باشند. برای کسب اطلاعات بیشتر با ، پزشک یا داروساز مشورت کنید.
- آنتی بیوتیک های والپروئیک اسید ، کارباپنم
- والپروئیک اسید ، ریفامپین
- ضد تشنج های انتخابی ، باربیتورات های منتخب
- مهارکننده های HDAC ، فنیل بوتیرات سدیم-تائوروسدیول
- مهارکننده های UGT، لورازپام، رهش طولانی مدت
- سرکوب کننده های مغز استخوان، تعدیل کننده های ایمنی ، یدید سدیم I 131
- مهارکننده های UGT1A1،SACITUZUMAB GOVITECAN
- مهارکننده های UGT،PEXIDARTINIB
- مشتقات والپروات،کانابیدیول
- مهارکننده های قوی UGT1A1،BELINOSTAT
- مهارکننده های HDAC،VORINOSTAT
- والپروئیک اسید،لاموتریژین
همچنین مصرف برخی داروها به ایجاد تداخلات متوسط می انجامد و باعث ایجاد خطراتی برای فرد میشود که در این موارد نیز می توان با متخصصین مراقبت های بهداشتی مثل پزشک داروساز مشورت نمود . مهمترین این تداخلات عبارتند از:
- والپروئیک اسید ، کاربامازپین
- والپروئیک اسید ، سالیسیلات ها
- مشتقات والپروئیک اسید ، توپیرامات
- مشتقات والپروئیک اسید ، PIVMECILLINAM
- SLT ضد تشنج ، فنی توئین، باربیتورات های ضد تشنج
- مسدود کننده کانال سدیم؛ مسدود کننده کانال پتاسیم ، لاکوزامید
- والپروئیک اسید ، اکسیبات سدیم
- والپروئیک اسید ، وارفارین
- والپروئیک اسید ، آمی تریپتیلین؛ کلومیپرامین؛ نورتریپتی لاین
- والپروئیک اسید ، نیمودیپین
- والپروات ، روفینامید
- والپورات ، لورازپام، مکسازولام
- والپروئیک اسید ، فلبامات
مصرف برخی از داروها نیز در رده تداخلات رده x یا پرهیز قرار میگیرد که می توان از مهمترین آنها به موارد زیر اشاره نمود :
آزلاستین(بینی)، برم پریدول، اکسوممازین، اورفنادرین، پارالدهید، تالیدوماید،کاسینتروپین، لزینوراد، لوماتپرون، پیومسیلینام.
اثر برخی داروها نیز با مصرف سدیم والپروات(Sodium Valproate) افزایش پیدا می کند که می توان از میان چنین داروهایی به موارد زیر اشاره نمود:
باربیتورات ها، کانابیدیول، کاربامازپین، اتوسوکسیمید، فوس فنی توئین، فنی توئین، فوتموستین، لاموتریژین، لزینوراد، لورازپام، لوماتپرون، ماینوکسیدیل(سیستمیک)، پالی پریدون، پیومسیلینام، پریمیدون، پروپوفل، ریسپریدون، روفینامید، سدیم اکسیبات، تموزولامید، ضدافسردگی های سه حلقه ای، ورینوستات، وارفارین، زیدوودین.
همچنین مصرف برخی از داروها همزمان با مصرف سدیم والپروات می تواند باعث کاهش اثر آن گردد که برخی از مهمترین این داروها عبارتند از:
از باربیتورات ها، کاربامازپین، کارباپنم ها، کلسترامین، مشتقات استروژن (ضدبارداری)، اتوسوکسیمید، فوس فنی توئین، فنی توئین، مفلوکین، متیل فولات، میانسرین، ارلیستات، مهارکننده های پروتئاز، ریفامپین.
همچنین در صورتی که از سدیم والپروات استفاده می کنید همزمانی با داروهای زیر می تواند موجب افزایش اثر آن گردد:
کلرپرومازین، کاسینتروپین، فلبامات، گوانفاسین، پریمیدون، سالیسیلات ها، توپیرامات.
البته مصرف آسپرین با دوز پایین در صورتی که پزشک بنا به دلایل خاصی مثل پیشگیری از حمله قلبی و سکته تجویز کرده بلامانع است و می توانید اگر به هر دلیلی باید از آسپرین استفاده نمایید در مورد همزمانی آن با داروی سدیم والپروات با پزشک خود و یا داروساز مشورت نمایید.
همچنین به منظور بررسی هرگونه تداخلات دارویی اگر از محصولاتی که موجب خواب آلودگی می شوند ، از جمله الکل، ماری جوانا (حشیش)، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپرودول، سیکلوبنزاپرین) و مسکن های مخدر (مانند کدئین، هیدروکودون) استفاده می نمایید ، حتماً باید این مطلب را به پزشک یا داروساز اطلاع دهید.
همچنین می توانید با مطالعه برچسب روی داروهایی مثل محصولات آلرژی آسم و سرماخوردگی خواب آور بودن آنها را بررسی کنید و روش ایمن در مصرف آنها را از داروساز بپرسید استفاده از داروی سدیم والپروات ممکن است بر روی برخی از نتایج آزمایش ها مانند کتون ادرار اثرگذار باشد و به همین دلیل در انجام چنین آزمایش هایی لازم است تا پرسنل آزمایشگاهی و پزشک را در جریان قرار دهید.