موارد و نحوه مصرف ویال تراستوزومب
داروی تراستوزومب (Trastuzumab) برای درمان برخی از انواع سرطان پستان، دهان یا مری استفاده می‌شود. این دارو برای سرطان‌هایی استفاده می‌شود که بیش از مقدار نرمال پروتئین HER2 تولید میکنند. تراستوزوماب به دسته آنتی‌بادی‌های مونوکلونال تعلق دارد که با کاهش یا متوقف کردن رشد سلول‌های سرطانی عمل می‌کند.
این مقاله درباره داروهای زیر نیز هست:
-
تراستیزومب
-
تراستیزومب-آن‌ن‌س
-
تراستیزومب-دک‌س‌ت
-
تراستیزومب-دت‌ت‌د
-
تراستیزومب-پ‌ک‌ر‌ب
-
تراستیزومب-کیو‌‌وای‌وای‌پ
تراستوزوماب معمولا هفته‌ای یکبار یا هر ۳ هفته یکبار، توسط متخصص، به صورت تزریق آهسته وریدی دریافت می‌شود. تزریق اول طی حداقل ۹۰ دقیقه انجام می‌گیرد. میزان مصرف دارو به وضعیت بیماری، واکنش به درمان، وزن و سایر داروهای مصرفی بستگی دارد، لذا می بایست پزشک را در جریان تمامی داروهای مصرفی خود(شامل داروهای نسخه‌ای، بدون نسخه و محصولات گیاهی) قرار دهید.
به منظور دریافت بیشترین اثرگذاری، دارو را به صورت منظم مصرف کنید. می توانید برای کمک به یادآوری روز انجام تزریق را بر روی تقویم علامت بزنید.
ممکن است برای پیشگیری از عوارض جانبی، داروهایی مانند استامینوفن و دیفن‌هیدرامین پیش از تزریق تراستوزماب استفاده شوند، از این رو به دقت از دستورات پزشک پیروی کنید.
موارد احتیاطی در تزریق تراستوزومب
اگر به این دارو یا هر نوع دیگری از تراستیزوماب، تراستیزوماب دروکستکان، تراستیزوماب امتانسین، تراستیزومب-هیال‌اورونیداز یا هر ماده دیگری حساسیت دارید قبل از مصرف آن به پزشک اطلاع دهید. ممکن است برخی از مواد سازنده این دارو باعث بروز حساسیت یا سایر مشکلات شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر با داروساز صحبت کنید.
پیش از مصرف دارو سابقه پزشکی خود را به اطلاع پزشک برسانید. بخصوص در مورد:
-
عفونت فعلی یا اخیر
-
بیماری قلبی
-
بیماری ریوی
-
درمان سرطان در گذشته (شامل پرتودرمانی)
ممکن است بدنتان در اثر مصرف تراستوزومب (Trastuzumab)، دچار ضعف در برابر عوامل عفونی شود. بنابراین از تماس با افراد مبتلا به بیماری‌های عفونی واگیردار (مانند آبله مرغان، سرخک، آنفولانزا) خودداری کنید و به منظور دریافت اطلاعات بیشتر یا در صورتی که در معرض عوامل عفونی بوده‌اید با پزشک مشورت کنید.
پیش از انجام هرگونه ایمن‌سازی یا واکسیناسیون، متخصص را در جریان مصرف این دارو قرار دهید. از تماس با افرادی که اخیرا واکسن زنده دریافت کرده‌اند (مانند واکسن استنشاقی آنفولانزا) خودداری کنید.
به منظور کاهش خطر بریدگی، کبودی یا آسیب دیدگی، از وسایل تیز مانند تیغ و ناخن‌گیر با احتیاط استفاده کنید. همچنین از انجام فعالیت‌هایی مانند ورزش‌های تماسی (ورزش های مرتبط با دیگران و اشیاء) خودداری کنید.
تراستوزومب می تواند موجب بروز احساس گیجی شود. الکل و ماریجوانا نیز این وضعیت را تشدید میکنند. لذا، در حین درمان با این دارو در انجام فعالیت‌هایی که نیاز به هوشیاری کامل دارند مانند رانندگی و کار با ماشین آلات احتیاط کنید و از مصرف مشروبات الکلی و مواد مخدر خودداری کنید.
پیش از انجام هر نوع عمل جراحی پزشک یا دندانپزشک را در جریان تمامی داروهای مصرفی خود (شامل داروهای نسخه‌ای، بدون نسخه و محصولات گیاهی)قرار دهید.
این احتمال وجود دارد که عوارض جانبی تراستوزومب بخصوص مشکلات قلبی (مانند نارسایی قلبی)، در سالمندان نمود بیشتری داشته باشد. از این رو توصیه می شود مصرف تراستوزومب در این رده سنی با احتیاط بیشتری انجام شود.
تراستوزومب (Trastuzumab) می‌تواند باعث مشکلات قلبی حاد مانند نارسایی قلبی شود، اگر علاوه بر این دارو از یک داروی انتراسایکلین (مانند دوگزوروبیسین) نیز استفاده می‌کنید، احتمال برور مشکل قلبی افزایش می‌یابد و ممکن است پزشک مصرف این دارو را قطع کند.
عوارض جانبی معمولا تا ۲۴ بعد ازتزریق دارو محتمل هستند، اما نظارت پزشکی می‌تواند احتمال بروز عوارض را کاهش دهد. در صورت بروز عوارض زیر فورا به متخصص اطلاع دهید:
تب
-
لرز
-
گر گرفتگی
-
سردرد
-
تهوع یا استفراغ
-
تنگی نفس
-
سرگیجه
-
ضعف
-
غش
در صورت رخداد چنین عوارضی در حین تزریق، ممکن است پزشک سرعت تزریق را کاهش داده یا تزریق را موقتا قطع کند.
عوارض جانبی تراستوزومب
برخی عوارض متداول مصرف این دارو عبارت‌اند از:
-
قرمزی یا تحریک در محل تزریق
-
اسهال
-
درد کمر، مفصل، عضلات
-
درد معده، شکم
-
سردرد
-
تنگی نفس
-
تهوع
-
استفراغ
-
زخم دهانی
-
کاهش اشتها
اگر با مصرف تراستوزومب به تهوع و استفراغ شدید دچار گشتید، ممکن است پزشک به منظور درمان یا پیشگیری از این موارد داروی دیگری هم تجویز کند. مصرف چندین وعده غذایی کوچک در طی روز یا محدود کردن تحرک می‌تواند به کاهش برخی از این عوارض کمک کند. اگر هر کدام از این عوارض بعد از مدتی تشدید شد یا بهبود نیافت فورا به پزشک اطلاع دهید.
به خاطر داشته باشید که از نظر پزشک فواید این دارو برای شما بیش از عوارض آن است. همچنین اغلب افرادی که از این دارو استفاده میکنند با عوارض جانبی حادی روبرو نمی‌شوند.
در صورت بروز عوارض جانبی حاد از قبیل موارد زیر فورا پزشک را مطلع کنید:
علائم نارسایی قلبی (مانند تنگی نفس، تورم پا یا قوزک پا، خستگی غیر عادی، افزایش وزن غیرعادی یا ناگهانی)
-
درد استخوان
-
بی‌حسی یا گزگز
-
تغییرات خلقی یا روانی
-
ضربان قلب نامنظم یا تند
-
افزایش خونریزی یا کبودی
در صورت بروز عوارض جانبی بسیار حاد فورا به پزشک مراجعه کنید:
-
درد سینه
-
ضعف در یک طرف بدن
-
اختلال تکلم
-
تغییرات بینایی
-
گیجی
تراستوزوماب می‌تواند بدن را در برابر عوامل عفونی تضعیف کرده و احتمال بروز عفونت حاد خطر آفرین برای جان انسان را در فرد افزایش دهد. لذا در صورت بروز علائم عفونت (ماند گلو درد مزمن، تب، لرز، سرفه) فورا به پزشک مراجعه کنید.
تراستوزومب (Trastuzumab) می تواند باعث بروز یک راش خفیف پوستی شود که خطرناک نیست، اما ممکن است تمایز آن از یک راش نادر که نشانه حساسیت شدید است، دشوار باشد. از این رو در صورت بروز هر نوع راش فورا به پزشک مراجعه کنید.
به ندرت ممکن است که مصرف تراستوزوماب باعث بروز حساسیت بسیار شدید شود، اما در صورت بروز علائم حساسیت شدید فورا به پزشک مراجعه کنید:
-
راش پوستی
-
خارش یا تورم (بخصوص در صورت، زبان، گلو)
-
سرگیجه شدید
-
تنگی نفس
این مقاله به بررسی تمام عوارض جانبی احتمالی تراستوزومب نمی پردازد، بنابراین در صورت مشاهده سایر عوارض جانبی با پزشک تماس بگیرید.
فراموشی و مصرف بیش از حد تراستوزومب
توصیه می شود که تزریق تراستوزومب را دقیقا بر اساس جدول زمان‌بندی انجام دهید و در صورت فراموشی مصرف دارو فورا در مورد برنامه زمان‌بندی جدید با پزشک مشورت کنید و میزان مصرف دارو را دو برابر نکنید.
در صورتی که فردی دچار اوردوز با تراستوزومب شده است و عوارض حادی مانند بی‌هوشی یا تنگی نفس دارد با 115 تماس بگیرید، یا او را به نزدیکترین مرکز درمانی برسانید.
نکات مهم مصرف تراستوزومب (Trastuzumab)
لازم است که پیش از مصرف تراستوزومب و در طول مصرف، برخی از تست‌ها (مانند تست قلب، تست خون کامل) انجام شود. همچنین لازم است که زنان در سنین باروری پیش از مصرف دارو تست بارداری انجام دهند. تمامی فعالیت‌های پزشکی و آزمایشگاهی‌را به طور منظم پیگیری کنید.
نحوه نگهداری از تراستوزومب
تراستوزوماب در درمانگاه تزریق می‌شود و در خانه نگهداری نمی‌گردد.
تایید شده توسط داروبین
