پیموزاید

قرص پیموزاید چیست؟

قرص پیموزاید  برای کاهش حرکات کنترل نشده (تیک های حرکتی) یا طغیان کلمات یا صداها (تیک های صوتی) ناشی از سندرم تورت استفاده می شود. پیموزاید دارویی است که با کاهش فعالیت یک ماده طبیعی (دوپامین) در مغز عمل می کند. پیموزاید نباید برای علائم خفیف استفاده شود. فقط در صورتی باید از این دارو استفاده کرد که علائم باعث ایجاد مشکلات شدید در زندگی روزمره شوند و سایر داروها یا درمان ها مؤثر نبوده باشند.

نحوه مصرف پیموزاید

این دارو را به صورت خوراکی با یا بدون غذا، معمولاً یک بار در روز قبل از خواب یا طبق دستور پزشک مصرف کنید.

دوز مصرفی پیموزاید بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان  تنظیم می شود . پزشک ممکن است ابتدا به شما دستور دهد که دوز کم مصرف کنید، به تدریج دوز را افزایش دهید تا احتمال عوارض جانبی مانند لرزش کاهش یابد.

این دارو را بیشتر مصرف نکنید و دوز را افزایش ندهید. علائم شما سریعتر بهبود نمی یابند و خطر مشکلات ریتم قلب افزایش می یابد. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید.

پزشک ممکن است قبل از شروع این دارو، نوار قلب (EKG) و آزمایش‌هایی را تجویز کند. این آزمایش ها برای این است که مشخص شود آیا شما در معرض خطر مشکلات ریتم قلب ناشی از پیموزاید هستید یا خیر. تمام قرارهای پزشکی یا آزمایشگاهی را انجام دهید.

سایر داروها، مانند داروهای محرک (مانند متیل فنیدیت، دکستروآمفتامین)، ممکن است گاهی اوقات تیک ها را بدتر کنند. قبل از تصمیم گیری برای شروع پیموزاید، پزشک ممکن است سعی کند با کاهش دوز محرک، تیک های شما را کاهش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

در حین استفاده از این دارو از خوردن گریپ فروت یا نوشیدن آب گریپ فروت خودداری کنید مگر اینکه پزشک دستور دیگری به شما بدهد. گریپ فروت میزان این دارو را در جریان خون شما افزایش می دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود و یا مسئول داروخانه مشورت کنید.

از این دارو به طور منظم استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. برای کمک به یادآوری، آن را هر روز در ساعت معینی مصرف کنید.

بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. با قطع ناگهانی دارو ممکن است وضعیت شما بدتر شود. ممکن است لازم باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد.

اگر وضعیت شما ادامه یافت یا بدتر شد به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی مصرف پیموزاید

ممکن است خواب آلودگی، سرگیجه، سبکی سر، خشکی دهان، تاری دید، خستگی یا ضعف رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات ماندگار یا بدتر شد، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

سرگیجه و سبکی سر خطر زمین خوردن را افزایش می دهد. هنگام بلند شدن از حالت نشسته یا خوابیده به آرامی بلند شوید.

این دارو ممکن است باعث مشکلات عضلانی یا سیستم عصبی (علائم خارج هرمی - EPS) شود. پزشک ممکن است داروی دیگری را برای کاهش این عوارض تجویز کند. در صورت مشاهده هر یک از عوارض زیر فوراً به پزشک خود اطلاع دهید: سفتی عضلات، اسپاسم یا گرفتگی شدید عضلانی (مانند چرخش گردن، قوس پشت، چرخش چشم ها)، بی قراری یا نیاز دائمی به حرکت، لرزش، کندی یا مشکل در راه رفتن، آب دهان یا مشکل در بلعیدن، حالت ماسک مانند صورت.

به یاد داشته باشید که این دارو به این دلیل تجویز شده است که پزشک شما تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.

این دارو ممکن است باعث ایجاد وضعیتی به نام دیسکینزی دیررس شود. در برخی موارد، این وضعیت ممکن است دائمی باشد. در صورت بروز هر گونه حرکات غیر ارادی یا تکراری عضلانی مانند مکیدن لب یا چروک شدن لب، فشار دادن زبان، جویدن، یا حرکات انگشت یا پا فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

در موارد نادر، پیموزاید ممکن است سطح یک ماده شیمیایی خاص ساخته شده توسط بدن (پرلاکتین) را افزایش دهد. برای زنان، این افزایش پرولاکتین ممکن است منجر به شیر ناخواسته، از دست رفتن یا قطع قاعدگی یا مشکل در باردار شدن شود. برای مردان، ممکن است منجر به کاهش توانایی جنسی، ناتوانی در تولید اسپرم یا بزرگ شدن سینه ها شود. در صورت بروز هر یک از این علائم، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی جدی، از جمله: علائم عفونت (مانند گلودرد که از بین نمی رود، تب) فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر عوارض جانبی بسیار جدی دارید، از جمله: سرگیجه شدید، غش، ضربان قلب آهسته، تشنج، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

این دارو به ندرت ممکن است باعث یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم بدخیم نورولپتیک (NMS) شود. در صورت داشتن هر یک از علائم زیر فوراً به پزشک مراجعه کنید: تب، سفتی عضلات، درد، حساسیت یا ضعف، خستگی شدید، گیجی شدید، تعریق، ضربان قلب سریع یا نامنظم، ادرار تیره، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار).

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، مانند: بثورات پوستی، خارش یا تورم (به ویژه در صورت، زبان، گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

این لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه عوارض جانبی دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، با پزشک خود تماس بگیرید.

موارد احتیاطی مصرف پیموزاید

قبل از مصرف این دارو، اگر به آن حساسیت دارید، یا اگر آلرژی دیگری دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که باعث واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر می شود. برای اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید، به ویژه در موارد: مشکلات خونی (مانند تعداد کم گلبول های سفید خون)، بیماری خاص چشم (آب سیاه)، زوال عقل، افسردگی، مشکلات قلبی (مانند ضربان قلب کند، سریع یا نامنظم، فشار خون پایین)، حرکت آهسته روده ها (مانند یبوست مزمن، انسداد)، بیماری کلیوی، بیماری کبد، اختلال مغزی، تومور یا آسیب، سوء مصرف مواد یا الکل، سرطان سینه، بیماری پارکینسون اختلال تشنج، واکنش شدید خاص به سایر داروهای ضد روان پریشی (سندرم بدخیم نورولپتیک-NMS)، مشکل در ادرار کردن (مانند مشکلات پروستات).

این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود یا باعث تغییرات بینایی شود. الکل یا ماری جوانا (حشیش) می تواند باعث سرگیجه یا خواب آلودگی بیشتر شما شود. بعد از مصرف رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید، یا کاری که نیاز به هوشیاری یا دید واضح دارد انجام ندهید تا زمانی که بتوانید با خیال راحت این کار را انجام دهید. از نوشیدنی های الکلی خودداری کنید. اگر از ماری جوانا (حشیش) استفاده می کنید، با پزشک خود صحبت کنید.

پیموزاید ممکن است شرایطی ایجاد کند که بر ریتم قلب تأثیر می گذارد (طولانی شدن QT). طولانی شدن QT به ندرت باعث ضربان قلب سریع یا نامنظم جدی (به ندرت کشنده) و سایر علائم (مانند سرگیجه شدید، غش) می شود که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند.

خطر طولانی شدن QT ممکن است در صورت داشتن شرایط خاص پزشکی یا مصرف داروهای دیگری که ممکن است باعث طولانی شدن QT شوند افزایش یابد. قبل از استفاده از پیموزاید، پزشک یا داروساز خود را از تمام داروهایی که مصرف می‌کنید و در صورت داشتن هر یک از شرایط زیر مطلع کنید: مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، کندی ضربان قلب، طولانی شدن QT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (QT) طولانی شدن EKG، مرگ ناگهانی قلبی).

سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ها یا قرص های آب) یا شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. در مورد مصرف ایمن پیموزاید با پزشک خود صحبت کنید.

قبل از انجام عمل جراحی یا روش های تصویربرداری (مانند برخی از اشعه ایکس، سی تی اسکن) که نیاز به استفاده از رنگ کنتراست (مانند متریزامید) دارند، به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید که از این دارو استفاده می کنید.

کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو به خصوص حرکات کنترل نشده حساسیت بیشتری نشان دهند.

افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه خواب آلودگی، سرگیجه، سبکی سر و طولانی شدن QT حساس تر باشند. خواب آلودگی، سرگیجه و سبکی سر خطر افتادن را افزایش می دهد.

فراموشی دوز مصرفی و over dose

اگر کسی با مصرف بیش از حد دارو دچار بحرانهای پزشکی مانند غش، مشکل تنفسی و شرایط اورژانسی شد بلافاصله با مرکز 115 تماس بگیرید یا وی را به نزدیکترین مرکز درمانی انتقال دهید.

اگر یک نوبت دز مصرف دارو را فراموش کردید به محض یادآوری آنرا مصرف کنید. اما اگر نزدیک به نوبت بعد بود، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید و دیگر مصرف نکنید. هر گونه دوز یا مقدار نوبت بعدی را در صورت فراموشی دو برابر نکنید.

شرایط نگهداری

برندهای مختلف این دارو نیازهای نگهداری متفاوتی دارند. بسته محصول را برای دستورالعمل های نحوه نگهداری نام تجاری خود بررسی کنید یا از داروساز خود بپرسید. تمام داروها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.

داروها را داخل توالت یا در زهکشی نریزید مگر اینکه مجاز باشد. این محصول را زمانی که تاریخ مصرف آن تمام شده یا دیگر مورد نیاز نیست، به درستی دور بریزید. با داروساز یا شرکت دفع زباله محلی خود مشورت کنید.