نئوستیگمین یک داروی نسخه ای است که برای درمان علائم میاستنی گراویس، معکوس کردن بلوک عصبی عضلانی غیرپلاریزه کننده و اتساع یا احتباس ادراری پس از عمل استفاده می شود. نئوستیگمین ممکن است به تنهایی یا همراه با سایر داروها استفاده شود.نئوستیگمین متعلق به دسته ای از داروها به نام مهارکننده های استیل کولین استراز، محیطی است. این دارو به شکل آمپول و قرص تولید میشود
نحوه مصرف نئوستیگمین
قبل از شروع مصرف این دارو و هر بار که دوباره مصرف آنرا تجدید می کنید، بروشور اطلاعات دارویی ارائه شده را بخوانید. اگر سوالی دارید، از پزشک خود بپرسید.
تزریق متیل سولفات نئوستیگمین یک مهارکننده کولین استراز است که برای معکوس کردن اثرات مسدودکنندههای عصبی عضلانی غیر دپلاریز کننده پس از جراحی نشان داده شده است.
تزریق متیل سولفات نئوستیگمین باید توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی آموزش دیده که با کاربرد، اعمال، ویژگی ها و عوارض داروهای مسدودکننده عصبی عضلانی (NMBA) و عوامل معکوس کننده بلوک عصبی عضلانی آشنا هستند، انجام شود. دوزهای تزریق متیل سولفات نئوستیگمین باید فردی باشد و برای تعیین زمان شروع تزریق باید از یک محرک عصبی محیطی استفاده شود.
تزریق متیل سولفات نئوستیگمین فقط برای استفاده داخل وریدی است و باید به آرامی در مدت حداقل 1 دقیقه تزریق شود. دوز بر اساس وزن تعیین می شود.
قبل از تزریق متیل سولفات نئوستیگمین و تا زمان بهبودی کامل، بیمار باید به خوبی تهویه شود و راه هوایی ثبت شده حفظ شود. ریکاوری رضایت بخش باید با کفایت تون ماهیچه های اسکلتی و اندازه گیری های تنفسی علاوه بر پاسخ به تحریک اعصاب محیطی بررسی شود.
موارد احتیاط داروی نئوستیگمین
قبل از مصرف نئوستیگمین، اگر به آن حساسیت دارید، یا اگر آلرژی دیگری دارید به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که باعث واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر می شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
تزریق متیل سولفات نئوستیگمین باید با احتیاط در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر، آریتمی قلبی، سندرم کرونر حاد اخیر یا میاستنی گراویس استفاده شود. به دلیل فارماکولوژی شناخته شده متیل سولفات نئوستیگمین به عنوان یک مهارکننده استیل کولین استراز، اثرات قلبی عروقی مانند برادی کاردی، افت فشار خون یا دیس ریتمی پیش بینی می شود. در بیماران مبتلا به برخی بیماری های قلبی عروقی مانند بیماری عروق کرونر، آریتمی های قلبی یا سندرم حاد کرونری اخیر، خطر فشار خون و عوارض ضربان قلب ممکن است افزایش یابد. خطر این عوارض ممکن است در بیماران مبتلا به میاستنی گراویس نیز افزایش یابد. تضاد استاندارد با آنتی کولینرژیک ها (به عنوان مثال، آتروپین) به طور کلی برای کاهش خطر عوارض قلبی عروقی موفقیت آمیز است.
عوارض جانبی داروی نئوستیگمین
نئوستیگمین ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند از جمله: کهیر، دشواری در تنفس، تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو،
گرفتگی عضلانی جدید یا افزایش یافته، ضعف یا پرش، مشکل جدید یا افزایش یافته در بلع، ضربان قلب آهسته، سریع یا نامنظم، سرگیجه، تنگی نفس، سردرد و تشنج
اگر هر یک از علائم ذکر شده در بالا را دارید، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید.
شایع ترین عوارض جانبی نئوستیگمین عبارتند از: حالت تهوع، استفراغ، اسهال، گرفتگی شکم، افزایش بزاق یا مخاط،
کاهش اندازه مردمک، افزایش ادرار و افزایش تعریق
در صورت داشتن هر گونه عارضه جانبی که شما را آزار می دهد یا از بین نمی رود، به پزشک اطلاع دهید.
این لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه عوارض جانبی دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، با پزشک خود تماس بگیرید.
فراموشی دوز مصرفی و over dose
اگر کسی با مصرف بیش از حد دارو دچار بحرانهای پزشکی مانند غش، مشکل تنفسی و شرایط اورژانسی شد بلافاصله با مرکز 115 تماس بگیرید یا وی را به نزدیکترین مرکز درمانی انتقال دهید.
اگر یک نوبت دز مصرف دارو را فراموش کردید به محض یادآوری آنرا مصرف کنید. اما اگر نزدیک به نوبت بعد بود، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید و دیگر مصرف نکنید. هر گونه دوز یا مقدار نوبت بعدی را در صورت فراموشی دو برابر نکنید.
شرایط نگهداری
برندهای مختلف این دارو نیازهای نگهداری متفاوتی دارند. بسته محصول را برای دستورالعمل های نحوه نگهداری نام تجاری خود بررسی کنید یا از داروساز خود بپرسید. تمام داروها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
داروها را داخل توالت یا در زهکشی نریزید مگر اینکه مجاز باشد. این محصول را زمانی که تاریخ مصرف آن تمام شده یا دیگر مورد نیاز نیست، به درستی دور بریزید. با داروساز یا شرکت دفع زباله محلی خود مشورت کنید.