موارد و نحوه مصرف ملوکسیکام
ملوکسیکام یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است و برای درمان آرتریت استفاده می شود و درد، تورم و سفتی مفاصل را کاهش می دهد. اگر در حال درمان بیماری مزمنی مانند
آرتریت هستید، در مورد درمان های غیردارویی یا استفاده از سایر داروها برای درمان درد خود از پزشک سوال کنید.
قبل از شروع مصرف ملوکسیکام و هر بار که دوباره آن را تهیه می کنید، بروشور اطلاعات بیمار ارائه شده توسط تولیدکننده را بخوانید و اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز بپرسید.
ملوکسیکام معمولا طبق دستور پزشک، یکبار در روز، از طریق خوراکی مصرف می شود. اگر از قرص یا کپسول این دارو استفاده میکنید، یک لیوان کامل آب (240 میلیلیتر) همراه آن بنوشید و پس از مصرف قرص یا کپسول ملوکسیکام حداقل تا 10 دقیقه دراز نکشید.
اگر فرم مایع ملوکسیکام (Meloxicam) را مصرف می کنید، قبل از هر نوبت، بطری را به آرامی تکان دهید. دوز را با استفاده از یک دستگاه اندازه گیری یا قاشق مخصوص اندازه گیری کنید. برای مصرف دارو از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا ممکن است دوز مناسب را دریافت نکنید.
اگر از فرم قرص حل شونده ملوکسیکام استفاده می کنید، تا زمانی که آماده مصرف نشدید، آن را از بسته بندی خارج نکنید. فویل را با دست های خشک باز کنید و قرص را با دقت جدا کنید و آنرا از داخل فویل فشار ندهید زیرا انجام این کار به دارو آسیب می رساند. بلافاصله قرص را روی زبان خود قرار دهید و اجازه دهید تا حل شود. پس از ذوب شدن قرص، می توانید آن را با آب یا بدون آب ببلعید.
اگر هنگام مصرف ملوکسیکام به ناراحتی معده دچار شدید، دارو را با غذا، شیر یا یک آنتی اسید مصرف کنید. تنظیم دوز ملوکسیکام بر اساس وضعیت پزشکی فرد و پاسخ به درمان انجام می شود. همیشه باید از کمترین دوز موثر در کوتاهترین زمان درمان استفاده شود. ملوکسیکام (Meloxicam) را بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید زیرا دوزهای بالاتر احتمال زخم معده یا خونریزی را افزایش می دهند.
ملوکسیکام ممکن است در اشکال مختلف (مانند قرص، کپسول، مایع، قرص حل شونده) تولید شود، اما شما بدون مشورت با پزشک شکل داروی مصرفی خود را تغییر ندهید.
شروع اثر ملوکسیکام می تواند تا دو هفته طول بکشد. بنابراین، دوره درمان را کامل کنید و برای بهرهگیری بیشتر از این دارو به طور منظم استفاده کنید. برای جلوگیری از فراموشی دوزها می توانید هر روز در زمان مشخصی از آن استفاده کنید. در نهایت اگر به رغم مصرف ملوکسیکام (Meloxicam) وضعیت شما بدتر شد به پزشکتان اطلاع دهید.
موارد احتیاطی در مصرف ملوکسیکام
قبل از مصرف ملوکسیکام، در صورت حساسیت به آن یا آسپرین یا سایر NSAID ها (مانند
ایبوپروفن، ناپروکسن، سلکوکسیب)؛ یا ابتلا به هرگونه آلرژی غذایی یا دارویی دیگر، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است فرمولاسیون ملوکسیکام حاوی مواد غیر فعالی باشد که باعث واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر می شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر در این زمینه با پزشک خود صحبت کنید.
قبل از استفاده از ملوکسیکام (Meloxicam) سابقه پزشکی خود را به ویژه موارد زیر، با پزشک درمیان بگذارید.
-
آسم (از جمله سابقه بدتر شدن تنفس پس از مصرف آسپرین یا سایر NSAID ها)
-
بیماری کبد
-
مشکلات معده، روده یا مری (مانند خونریزی، زخم، عود مجدد، سوزش سر دل)
-
بیماری قلبی (مانند سابقه حمله قلبی)
-
فشار خون بالا
-
سکته مغزی
-
اختلالات خونی (مانند کم خونی، خونریزی یا مشکلات لخته شدن)
-
توده در بینی (پولیپ بینی)
گاها ممکن است با استفاده از داروهای NSAID از جمله ملوکسیکام، مشکلات کلیوی ایجاد شود. احتمال بروز این مشکلات در صورت کم آبی بدن، نارسایی قلبی یا بیماری کلیوی، سالمندی یا مصرف داروهای خاص(به بخش تداخلات دارویی مراجعه کنید) افزایش می یابد. برای جلوگیری از بروز کم آبی بدن، طبق دستور پزشک، مایعات زیادی بنوشید و در صورت تغییر در مقدار ادرار، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
ملوکسیکام می تواند باعث سرگیجه شود. مصرف الکل یا ماری جوانا (حشیش) نیز سرگیجه را تشدید می کند. لذا، بعد از مصرف ملوکسیکام از رانندگی و کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری نمائید و از مصرف نوشیدنی های الکلی و مواد مخدر بپرهیزید.
ملوکسیکام می تواند باعث خونریزی معده شود. این اثر می تواند بدون علائم هشداردهنده در هر زمان در طول مصرف این دارو رخ دهد. افراد مسن در معرض خطر بیشتری برای این اثر هستند. استفاده روزانه از الکل و فرآورده های تنباکو در دوره درمان با ملوکسیکام نیز می تواند خطر خونریزی معده را افزایش دهد. توصیه می شود که از مصرف الکل و سیگار خودداری کنید و برای کسب اطلاعات بیشتر با دکتر یا داروساز مشورت نمائید.
اگر متوجه عوارض جانبی نادر اما جدی زیر شدید، مصرف ملوکسیکام (Meloxicam) را متوقف کرده و فوراً به پزشک مراجعه کنید.
-
درد مزمن معده یا شکم
-
مدفوع خونی یا سیاه یا قیری
-
استفراغ شبیه تفاله قهوه
-
درد سینه، فک یا درد بازوی چپ
-
تنگی نفس
-
تعریق غیر معمول
-
ضعف در یک طرف بدن
-
تغییرات ناگهانی بینایی
-
مشکل در صحبت کردن
قرص حل شونده ملوکسیکام حاوی آسپارتام است. اگر به فنیل کتونوری (PKU) یا هر بیماری دیگری که نیاز به محدود کردن آسپارتام (یا فنیل آلانین) در رژیم غذایی دارد، مبتلا هستید؛ درباره استفاده ایمن از ملوکسیکام با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
ملوکسیکام می تواند پوست شما را نسبت به نور خورشید حساس تر کند. لذا، زمان ماندن در آفتاب را محدود کرده و از اتاق های برنزه کننده و لامپ های آفتابی استفاده نکنید، بیرون از منزل از کرم ضد آفتاب استفاده کنید و لباس محافظ بپوشید. اگر دچار آفتاب سوختگی، تاول یا قرمزی پوست شدید فوراً به پزشک اطلاع دهید.
قبل از انجام هرگونه عمل جراحی، در مورد تمام محصولات مصرفی خود (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک یا دندانپزشک اطلاع دهید.
برخی عوارض ملوکسیکام از جمله خونریزی معده یا روده، مشکلات کلیوی، حمله قلبی و
سکته در سالمندان نمود بیشتری دارد، از این رو، توصیه می شود که مصرف ملوکسیکام (Meloxicam) در این رده سنی با احتیاط بیشتری همراه شود.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (از جمله ملوکسیکام) به ندرت خطر حمله قلبی یا سکته را افزایش می دهند. این اثر می تواند در هر زمانی در حین مصرف این دارو اتفاق بیفتد، اما در صورت مصرف طولانی مدت احتمال بیشتری دارد. خطر سکته قلبی در افراد مسن یا در صورت ابتلا به بیماری قلبی یا بالا بودن خطر بیماری قلبی (مثلاً به دلیل سیگار کشیدن، سابقه خانوادگی بیماری قلبی یا شرایطی مانند فشار خون بالا یا
دیابت) بیشتر است. از این رو، توصیه می شود که ملوکسیکام را درست قبل یا بعد از جراحی بای پس قلب (CABG) مصرف نکنید.
عوارض جانبی داروی ملوکسیکام
اگر پزشکتان داروی ملوکسیکام (Meloxicam) را برای شما مناسب دیده، به این معنی است که از نظر او منافع ملوکسیکام در مورد بیماری شما بیش از مضرات جانبی آن بوده است. با این حال ممکن است طی دوره درمان با ملوکسیکام به ناراحتی معده، حالت تهوع، سرگیجه یا اسهال دچار شوید. اگر هر یک از این اثرات ماندگار یا بدتر شد، فوراً به پزشک یا داروساز اطلاع دهید.
ملوکسیکام می تواند فشار خون را افزایش دهد، از این رو، فشار خون خود را به طور مرتب چک کنید و در صورت بالا بودن نتایج، به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین در صورت بروز هر گونه عارضه جانبی جدی زیر، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
-
سردرد شدید یا مزمن
-
کبودی یا خونریزی آسان
-
تغییرات روانی یا خلقی
-
علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)
-
سفتی گردن بدون دلیل
-
علائم نارسایی قلبی (مانند تورم مچ پا یا پا، خستگی غیرعادی، افزایش وزن غیرعادی یا ناگهانی)
در موارد نادر ملوکسیکام می تواند باعث بیماری جدی کبدی شود که احتمال دارد جان انسان را به خطر بیاندازد. لذا در صورت مشاهده علائم آسیب کبدی، از جمله: تهوع یا استفراغ مزمن، بی اشتهایی، ادرار تیره، درد معده یا شکم، زردی چشم یا پوست، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به ملوکسیکام نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، مانند: بثورات پوستی، خارش یا تورم (به ویژه در صورت، زبان، گلو)،
سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
این مطلب به بررسی تمام عوارض جانبی احتمالی ملوکسیکام (Meloxicam) نمی پردازد، بنابراین اگر متوجه عوارض جانبی دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، با پزشک خود تماس بگیرید.
فراموشی و مصرف بیش از حد ملوکسیکام
اگر یک نوبت از مصرف ملوکسیکام را فراموش کردید به محض یادآوری آنرا مصرف کنید. اما اگر زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید و از دوبرابر کردن دوز بعدی اجتناب کنید.
اگر کسی با مصرف بیش از حد ملوکسیکام دچار بحرانهای پزشکی مانند غش، مشکل تنفسی و شرایط اورژانسی شد بلافاصله با مرکز 115 تماس بگیرید یا وی را به نزدیکترین مرکز درمانی انتقال دهید.
شرایط نگهداری ملوکسیکام
برندهای مختلف ملوکسیکام نیاز به نگهداری متفاوتی دارند. برای اطلاع از دستورالعمل های نگهداری هر برند، بسته محصول را بررسی کنید یا از داروساز بپرسید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
تخلیه داروها در فاضلاب فقط درمورد برخی داروهای توصیه شده مجاز است. از این رو، زمانی که دوره درمان شما با ملوکسیکام به اتمام رسیده یا تاریخ مصرف آن رو به پایان است، آن را در سطل زباله بریزید.