موارد مصرف قرص لووتیروکسین
از داروی لووتیروکسین (Levothyroxine) برای درمان کمکاری تیروئید استفاده میشود. این دارو جایگزین هورمون طبیعی بدن میشود. ممکن است که کمکاری تیروئید به صورت طبیعی رخ بدهد و یا اینکه ناشی از آسیب پرتو درمانی، مواد دارویی یا جراحی برداشت تیروئید باشد. مقدار کافیِ هورمون تیروئید برای انجام فعالیتهای فیزیکی و ذهنی حیاتی است. در کودکان، این هورمون برای رشد سالم فیزیکی و ذهنی نیز ضرورت دارد. همچنین از این دارو برای درمان سایر انواع بیماریهای تیروئید نیز استفاه میشود (مانند سرطان تیروئید). از این دارو نباید برای درمان ناباروی استفاده کرد، مگر اینکه دلیل ناباروری کمبود هورمون تیروئید بوده باشد.
نحوه مصرف لووتیروکسین
پیش از مصرف دارو و در هر بار خرید مجدد آن بروشور دارو را مطالعه کنید. اگر هر سوالی دارید از پزشک یا داروساز بپرسید.
این دارو را به صورت خوراکی و بر اساس تجویز پزشک معمولا یک بار در روز با معده خالی، نیم ساعت تا ۱ ساعت قبل از صبحانه مصرف کنید. دارو را با یک لیوان پر آب مصرف کنید مگر اینکه پزشک توصیه دیگری داشته باشد.
اگر از کپسول دارو استفاده میکنید آن را کامل ببلعید. آن را نجوید، خرد نکنید و نیز نصف نکنید. افرادی که نمیتوانند کپسول را کامل ببلعند (مانند نوزادان یا کودکان خردسال) باید از قرص دارو استفاده کنند.
در مورد کودکانی که نمیتوانند قرص را کامل ببلعند، آن را خرد کنید و با ۱ تا ۲ قاشق چایخوری (۵ تا ۱۰ میلیلیتر) آب مخلول کرده و با استفاده از قاشق یا قطره چکان فورا دارو را مصرف کنید. این ترکیب را از پیش آماده نکنید و نیز قرص را با شیر خشک سویا مخلوط نکنید. برای اطلاعات بیشتر با داروساز مشورت کنید.
میزان مصرف دارو به وزن، وضعیت بیماری، نتایج آزمایش، واکنش به درمان و سایر داروهایی که مصرف میکنید بستگی دارد. حتما پزشک را در جریان تمامی داروهایی که مصرف میکنید قرار بدهید (شامل داروهای نسخهای،بدون نسخه و محصولات گیاهی).
به منظور دریافت بیشترین اثرگذاری دارو را به صورت منظم مصرف کنید. برای کمک به یادآوری هر روز آن را در زمان مشخص استفاده کنید.
بدون هماهنگی با پزشک مصرف دارو را قطع نکنید. درمان جایگزینی هورمون تیروئید معمولا مادامالعمر است.
لووتیروکسین برندهای مختلفی دارد. بدون هماهنگی با پزشک برند مصرفی خود را تغییر ندهید.
برخی از داروها جذب هورمون تیروئید را در بدن کاهش میدهند. مانند:
-
کلستیرامین
-
کلستیپول
-
کولسولام
-
ضد اسیدها
-
سوکرالفات
-
سیمتیکون
-
آهن
-
سدیم پلیسترین سولفنات
-
مکمل کلسیم
-
اورلیستات
-
لانتانوم
-
سولامر
-
و غیره
این داروها را با فاصله ۴ ساعت از لووتیروکسین مصرف کنید.
علائم کمبود هورمون تیروئید عبارت است از:
-
خستگی
-
تیر کشیدن عضلات
-
یبوست
-
خشکی پوست
-
افزایش وزن
-
ضربان قلب ضعیف
-
حساسیت به سرما
اگر بعد از چندین هفته درمان، بیماریتان بهبود نمییابد و یا تشدید میشود به پزشک اطلاع بدهید.
موارد احتیاطی
قبل از مصرف این دارو پزشک را در جریان هر نوع حساسیتی که دارید قرار بدهید. ممکن است که برخی از مواد سازنده این دارو باعث بروز حساسیت و یا سایر مشکلات بشوند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز صحبت کنید.
پیش از مصرف دارو سابقه پزشکی خود را به اطلاع پزشک برسانید. بخصوص در مورد:
-
افزایش هورمون تیروئید
-
کاهش عملکرد غده آدرنال
-
بیماری قلبی (مانند بیماری عروق کرونری، ضربان قلب نامنظم)
-
فشار خون بالا
-
دیابت
اگر دیابت دارید ممکن است که این دارو بر قند خون شما تاثیر بگذارد. قند خونتان را به صورت منظم اندازه بگیرید و نتایج را در اختیار پزشک قرار بدهید. در صورت بروز علائم زیر پزشک را مطلع کنید:
-
افزایش تشنگی یا ادرار
-
لرزش
-
تعریق غیر عادی
-
سرگیجه
-
گرسنگی
ممکن است نیاز باشد تا پزشک داروهای دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذاییتان را تنظیم کند.
پیش از انجام عمل جراحی پزشک یا دندانپزشک را در جریان تمامی داروهایی که مصرف میکنید (شامل داروهای نسخهای، بدون نسخه و محصولات گیاهی) قرار بدهید.
ممکن است که کودکان نسبت به عوارض جانبی این دارو بخصوص سردرد، تغییرات بینایی و درد پا یا ران پا حساستر باشند. مقادیر زیاد هورمون تیروئید ممکن است رشد و نمو استخوانها را کاهش بدهد و باعث کاهش رشد بشود. تمامی فعالیتهای پزشکی و آزمایشگاهیتان را سر وقت انجام بدهید تا وضعیتتان کاملا تحت نظر پزشک قرار داشته باشد.
ممکن است که سالمندان نسبت به عوارض جانبی این دارو بخصوص ضربان قلب نامنظم، شدید یا تند حساستر باشند.
هشدار
از این دارو برای کاهش وزن استفاده نکنید. دوزهای معمول این دارو موجب کاهش وزن نمیشوند و مقادیر زیاد آن ممکن است عوارض حاد و گاها کشنده داشته باشند، بخصوص در مصرف همزمان با قرصهای لاغری.
عوارض جانبی لووتیروکسین
همچنین بخش موارد احتیاطی را هم مطالعه کنید.
ممکن است که طی چند هفته اول مصرف دارو ریزش مو داشته باشید. معمولا این عارضه موقتی است و با سازگار شدن بدن به دارو بر طرف میشود. اگر این عارضه تشدید شد و یا ادامهدار بود فورا به پزشک اطلاع بدهید.
به خاطر داشته باشید که از نظر پزشک فواید این دارو برای شما از عوارضش بیشتر است. همچنین اغلب افرادی که از این دارو استفاده میکنند با عوارض جانبی حادی روبرو نمیشوند.
در صورت بروز عوارض جانبی حاد فورا پزشک را مطلع کنید:
-
افزایش تعریق
-
حساسیت به گرما
-
تغییرات خلقی روانی (مانند عصبانیت، نوسانات خلقی)
-
خستگی
-
اسهال
-
لرزش
-
سردرد
-
تنگی نفس
-
درد استخوان
-
شکنندگی استخوانها
در صورت بروز عوارض جانبی بسیار حاد فورا به پزشک مراجعه کنید:
-
درد سینه
-
ضربان قلب نامنظم، شدید یا تند
-
تورم دست، پا یا قوزک پا
-
تشنج
به ندرت ممکن است که مصرف این دارو باعث بروز حساسیت بسیار شدید بشود. اما در صورت بروز علائم حساسیت شدید فورا به پزشک مراجعه کنید:
-
راش پوستی
-
خارش/تورم (بخصوص در صورت/زبان/گلو)
-
سرگیجه شدید
-
تنگی نفس
ممکن است عوارض جانبی دیگری وجود داشته باشد که در بالا به آن اشاره نشده باشد . در صورت مشاهده سایر عوارض جانبی با پزشک تماس بگیرید.
تداخلات غذایی
ممکن است که لووتیرکوسین با آرد سویا (موجود در شیر خشک)، سویا، آب گریپفروت، قهوهی اسپرسو، تخم کتان، گردو، کلسیم، آهن، و فیبر رژیمی تداخل داشته باشد.
فراموشی و مصرف بیش از حد
اگر مصرف دارو را فراموش کردید به محض یادآوری آن را مصرف کنید، مگر اینکه نزدیک نوبت بعدی باشد. نوبت بعدی را سر وقت مصرف کنید. میزان آن را دو برابر نکنید مگر اینکه پزشک اینطور توصیه کرده باشد. اگر ۲ بار یا بیشتر پشت سر هم مصرف دارو را فراموش کردید به پزشک اطلاع بدهید. در مورد ادامه مصرف دارو به دقت از دستورات پیروی کنید.
در صورتی که فردی دچار مسمومیت شده است و عوارض حادی مانند بیهوشی یا تنگی نفس دارد با ۱۱۵ تماس بگیرید. در سایر موارد فورا به پزشک مراجعه کنید. سایر علائم اوردوز این دارو عبارتاند از:
-
ضربان قلب نامنظم، شدید یا تند
-
کاهش هوشیاری
-
گیجی
-
تشنج
نکات مهم
این دارو تنها برای شما تجویز شده است.
لازم است که در طول مصرف این دارو برخی از تستها (مانند تست عملکرد تیروئید) انجام بشود. تمامی فعالیتهای پزشکی و آزمایشگاهیتان را سر وقت انجام بدهید. برای اطلاعات بیشتر با پزشک مشورت کنید.
نحوه نگهداری
این دارو را در دمای اتاق و بدور از نور و رطوبت نگهدارید. آن را در حمام نگه ندارید. همه داروها را دور از دسترس اطفال و حیوانات خانگی نگه دارید.
داروها را در فاضلاب نریزید مگر اینکه اینطور توصیه شده باشد. وقتی مصرف دارو تمام شد و یا تاریخ انقضا رسید دارو را به سطل زباله بیاندازید. برای اطلاعات بیشتر با داروساز یا مرکز بازیافت شهرداری صحبت کنید.