تداخلات دارویی کتورولاک (Ketorolac)
تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروها را تغییر داده یا خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. به همین دلیل، توصیه می شود که برای جلوگیری از بروز عوارض ناشی از تداخلات دارویی، همواره فهرست کاملی از تمام داروهای مصرفی (از جمله داروهای نسخه ای یا غیر نسخه ای و محصولات گیاهی) را به همراه داشته باشید و آن را به پزشکارائه دهید. هیچ دارویی را بدون تأیید پزشک شروع یا متوقف نکنید یا دوز آن را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از:
- آلیسکیرن
- مهارکنندههای ACE (مانند کاپتوپریل، لیزینوپریل)
- مسدودکنندههای گیرنده آنژیوتانسین II (مانند والزارتان، لوزارتان)
- کورتیکواستروئیدها (مانند پردنیزون)
- لیتیوم
- متوترکسات
- قرصهای ادرارآور (دیورتیک ها مانند فوروزماید)
تداخلات شدید: داروهای زیر معمولاً با هم مصرف نمی شوند.پ
- کترولاک/پروبنسید
- عوامل نفروتوکسیک انتخابی/سیدوفوویر
- کتورولاک/پنتوکسیفیلین
- کتورولاک تزریقی/ NSAIDها، آسپیرین (> 81 میلی گرم)
- کتورولاک تزریقی/ NSAIDها آسپیرین (> 81 میلی گرم)
- عوامل نفروتوکسیک انتخابی/باسیتراسین
تداخلات جدی: داروهای زیر می توانند باهم تداخل کرده و اثرات بسیار مضری داشته باشند.
- کتورولاک / ضد انعقادها
- کتورولاک (تزریقی)/آسپیرین (> 81 میلی گرم)
- عوامل نفروتوکسیک انتخابی/فوسکارنت
- داروهای ضد انعقاد؛ ضد پلاکت / کاپلاسیزوماب
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی / اینوترسن
- عوامل موثر بر هورمون رشد/ماسی مورلین
- پاک کننده روده /NSAID سدیم فسفات
- عوامل نفروتوکسیک انتخابی/کلیستیمتات
- NSAIDها/ مهارکننده های انتخابی تجمع پلاکتی
- NSAIDهای انتخابی؛ آسپیرین (> 325 میلی گرم) / پمترکسد
- NSAIDها/ سیکلوسپورین؛ اورولیموس؛ سیرولیموس; تاکرولیموس
- NSAIDها/ متوترکسات؛ پرالاترکسات
تداخلات متوسط: داروهای زیر در صورت مصرف همزمان ممکن است خطراتی ایجاد کنند.
- NSAIDها/ کورتیکواستروئیدها
- NSAIDها/ دیورتیک های حلقه
- NSAIDها/ لیتیوم
- NSAIDها، آسپیرین (غیر محافظ قلب) / بتا بلوکرها
- عوامل نفروتوکسیک انتخابی/سیسپلاتین
- عوامل نفروتوکسیک انتخابی/آدفوویر
- عوامل نفروتوکسیک انتخابی/گلوبولین ایمنی IV (IGIV)
- داروهای ضد انعقاد؛ ضد پلاکت ها / تیزوتوماب
- داروهای ضد انعقاد؛ ضد پلاکت ها / پلاسمینوژن
- NSAIDها/ مهارکننده های ACE انتخاب شده
- عوامل با خطر هیپوناترمی / دسموپرسین
- عوامل با خطر هیپوناترمی / دسموپرسین (شب ادراری)
- آنتاگونیست های گیرنده NSAIDs/ALDOSTERONE
- ضد انعقادهای منتخب؛ ضد پلاکت ها / ایبروتینیب
- عوامل نفروتوکسیک انتخابی/تنوفوویر
تداخلات پرهیزی کتورولاک (Ketorolac)
- آسهمتاسین
- آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)
- آسپرین
- دکس ایبوپروفن
- دکس کتوپروفن
- فلوکتافنین
- کتورولاک (نازال)
- ماسیمورلین
- میفامورتید
- مورنیفلومات
- داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی
- اوماستاکسین
- پلوبیپروفن
- پنتوکسی فیلین
- فنیل بوتازون
- پروبنسید
- تالنیفلومات
- تنوکسیکام
- اوروکیناز
- زالتوپروفن
اثرات داروهای زیر توسط کتورولاک (سیستمیک) کاهش می یابد:
- آلیسکایرن
- مهارکنندههای آنزیم تبدیلکننده آنژیوتانسین
- بلاک کنندههای گیرنده آنژیوتانسین II
- آسپرین
- بتابلاکرها
- اپلرنون
- هیدرالازین
- دیورتیک های لوپ
- ماسیمورلین
- میفامورتید
- دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم
- پروستاگلاندین ها (چشمی)
- سالیسیلات ها
- مهارکنندههای انتخابی باز جذب سروتونین
- سینکالید
- دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی
اثرات داروهای زیر توسط کتورولاک (سیستمیک) افزایش می یابد:
- مشتقات ۵- آمینوسالیسیلیک اسید
- داروهای دارای خاصیت ضد پلاکت
- آلیسکایرن
- آمینوگلیکوزیدها
- آمینولوولینیک اسید (سسیستمیک
- موضعی)
- داروهای ضد انعقاد
- آپیکسابان
- آسپرین
- بمیپارین
- مشتقات بیسفسفونات
- سفالوتین
- کلاژناز (سیستمیک)
- سیکلوسپورین (سیستمیک)
- دابیگاتران اتکسیلات
- دفراسیروکس
- دئوکسی کولیک اسید
- دسموپرسین
- دکس ایبوپروفن
- دیگوکسین
- دروسپیرنون
- ادوکسابان
- انوکساپارین
- اپلرنون
- هالوپریدول
- هپارین
- ایبریتومومب تیوکستان
- متفورمین
- متوترکسات
- بلاک کنندههای عصبی-عضلانی (غیر دپلاریزان)
- داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی
- اوبینوتوزومب
- اوماستاکسین
- پنتوکسی فیلین
- پورفیمر
- دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم
- پرالاترکسات
- کینولون ها
- ریواروکسابان
- سالیسیلات ها
- تاکرولیموس (سیستمیک)
- فرآوردههای تنوفوویر
- داروهای ترومبولیتیک
- تولپریسون
- اوروکیناز
- ونکومایسین
- ورتپورفین
- آنتاگونیست های ویتامین کا
عوامل کمپلکس کننده اسیدهای صفراوی، اثرات کتورولاک (سیستمیک) را کاهش می دهند.
اثرات کتورولاک (سیستمیک) توسط داروهای زیر افزایش می یابد:
- آکالابروتینیب
- آسهمتاسین
- الکل (اتیل)
- مهارکنندههای آنزیم تبدیلکننده آنژیوتانسین
- بلاک کنندههای گیرنده آنژیوتانسین II
- کورتیکواستروئید ها (سیستمیک)
- سیکلوسپورین (سیستمیک)
- داساتینیب
- دکس کتوپروفن
- امولسیونهای روغنی (بر پایه روغن ماهی)
- فلبیناک
- فلوکتافنین
- گلوکزآمین
- گیاهان (با خاصیت ضد پلاکت/ ضد انعقاد)
- ایبروتینیب
- اینوترسن
- کتورولاک (نازال)
- دیورتیک های لوپ
- مورنیفلومات
- مولتی ویتامین/ فلوراید (حاوی ویتامینهای آ، دی و ای)
- مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامینهای آ، دی، ای، کا فولات، آهن)
- مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامینهای آ، ای، فاقد آهن)
- نفتازون
- اسیدهای چرب امگا ۳
- پلوبیپروفن
- پنتوسان پلی سولفات سدیم
- فنیل بوتازون
- پروبنسید
- آنالوگهای پروستاسیکلین
- مهارکنندههای انتخابی باز جذب سروتونین
- سلومتینیب
- مهارکنندههای باز جذب سروتونین/ نوراپی نفرین
- سدیم فسفات
- تالنیفلومات
- تنوکسیکام
- دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی
- تیپراناویر
- تولپریسون
- داروهای ضدافسردگی سه حلقهای (آمین ۴ ظرفیتی)
- ویتامین ای (سیستمیک)
- زالتوپروفن
- زانوبروتینیب
این دارو می تواند در صورت مصرف با سایر داروهای افزایش دهنده خطر خونریزی، به این اثر دامن زده و خطر خونریزی را افزایش دهد. از جمله این داروها می توان به داروهای زیر اشاره کرد.
- داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل
- رقیق کننده های خون مانند دابیگاتران، انوکساپارین، وارفارین
کترولاک می تواند باعث کاهش سرعت حذف سایر داروها از بدن شده و بر نحوه عملکرد آنها تأثیر بگذارد. نمونه هایی از داروهای تحت تأثیر شامل لیتیوم، پمترکسد است.
بنابراین، توصیه می شود که تمام برچسبهای داروهای تجویزی و بدون نسخه را به دقت بررسی کنید زیرا بسیاری از داروها حاوی مسکنها یا کاهشدهندههای تب (آسپرین، NSAIDها مانند سلکوکسیب، دیفلونیزال، ایبوپروفن) هستند. این داروها مشابه کترولاک بوده و در صورت مصرف همزمان ممکن است خطر عوارض جانبی را افزایش دهند. با این حال، اگر پزشک برای جلوگیری از حمله قلبی یا سکته مغزی به شما توصیه کرده است که آسپرین با دوز پایین (معمولاً 81 تا 162 میلی گرم در روز) مصرف کنید؛ باید مصرف آسپرین را ادامه دهید، مگر اینکه پزشک دستور دیگری به شما بدهد.