موارد و نحوه مصرف اینترفرون بتا-1آ
اینترفرون بتا-1آ برای درمان مولتیپل اسکلروزیس یا بیماری ام اس مورد استفاده قرار می گیرد . این دارو از تولید اینترفرون انسانی ساخته می شود و تعداد دفعات عود کردن بیماری را کاهش می دهد و باعث کاهش ناتوانی و ضعف فیزیکی در بیمار می شود
قبل از شروع استفاده از این دارو و هر بار که دوباره مصرف آنرا تجدید میکنید، راهنمای دارو و دستورالعملهای مصرف ارائه شده را بخوانید. اگر سوالی دارید، از پزشک خود بپرسید.
اگر از این دارو در خانه استفاده می کنید، تمام دستورالعمل های آماده سازی و استفاده را از متخصص مراقبت های بهداشتی خود یاد بگیرید. قبل از استفاده، این محصول را به صورت چشمی از نظر وجود ذرات یا تغییر رنگ بررسی کنید. اگر مشکلی وجود دارد، از مایع استفاده نکنید. نحوه نگهداری و دور انداختن ایمن لوازم پزشکی را یاد بگیرید.
برای افزایش راحتی، این دارو را از یخچال خارج کنید و اجازه دهید حدود 30 دقیقه قبل از تزریق در دمای اتاق گرم شود. این دارو را به روش دیگری مانند گرم کردن در مایکروویو یا قرار دادن در آب داغ گرم نکنید.
این دارو را طبق دستور پزشک معمولاً 3 بار در هفته و با فاصله حداقل 48 ساعت (مانند دوشنبه، چهارشنبه و جمعه) زیر پوست تزریق کنید. برای کاهش عوارض جانبی بهتر است این دارو را نزدیک زمان خواب استفاده کنید.
قبل از تزریق هر دوز، محل تزریق را با الکل تمیز کنید. هر بار محل تزریق را تغییر دهید تا آسیب زیر پوست کاهش یابد. در پوست قرمز، زخم یا عفونی تزریق نکنید. این دارو را طبق دستور پزشک در ران، شکم، باسن یا پشت بازو تزریق کنید. هر گونه واکنش پوستی را که پس از چند روز از بین نمی رود، به پزشک خود اطلاع دهید.
دوز بر اساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ به درمان است. برای کاهش خطر عوارض جانبی، پزشک ممکن است به شما دستور دهد که این دارو را با دوز کم شروع کنید و به تدریج دوز خود را افزایش دهید. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید. از این دارو به طور منظم استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. برای کمک به یادآوری، آن را همزمان برای هر دوز برنامه ریزی شده استفاده کنید.
عوارض جانبی اینترفرون بتا-1آ
ممکن است درد، قرمزی یا تورم در محل تزریق ایجاد شود. اگر هر یک از این اثرات ماندگار یا بدتر شد، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
اکثر افراد در اولین شروع مصرف این دارو علائمی شبیه آنفولانزا مانند سردرد، خستگی، تب، لرز و دردهای عضلانی دارند. این علائم معمولاً حدود 1 روز پس از تزریق باقی می مانند و پس از چند ماه استفاده مداوم بهبود می یابند یا از بین می روند. شما می توانید با تزریق این دارو در هنگام خواب و با استفاده از کاهش دهنده های تب یا تسکین دهنده های درد مانند استامینوفن یا ایبوپروفن قبل از هر دوز این عوارض جانبی را کاهش دهید. از پزشک خود برای اطلاعات بیشتر بپرسید.
به یاد داشته باشید که این دارو به این دلیل تجویز شده است که پزشک شما تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی جدی فوراً به پزشک خود اطلاع دهید، از جمله: تغییرات روانی یا خلقی (مانند افسردگی جدید یا بدتر شدن، افکار خودکشی، روان پریشی)، احساس گرما یا سردی بیش از حد (بیش از دیگران در اطراف)، انگشتان آبی، خونریزی یا کبودی آسان، چرک یا تغییر رنگ پوست در محل تزریق، درد یا تورم مفاصل، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، علائم مشکلات کبدی (مانند تهوع یا استفراغ که متوقف نمی شود، از دست دادن اشتها، درد معده یا شکم، زردی چشم یا پوست، ادرار تیره)، علائم جدید یا بدتر نارسایی قلبی (مانند تنگی نفس، تورم مچ پا یا پا، خستگی غیرعادی، افزایش وزن غیرعادی یا ناگهانی).
در صورت بروز هر گونه عوارض جانبی بسیار جدی، مانند تشنج، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
این دارو ممکن است توانایی شما را برای مبارزه با عفونت ها کاهش دهد. که ممکن است احتمال ابتلا به یک عفونت جدی (به ندرت کشنده) را افزایش دهد یا هر عفونتی را که دارید بدتر کند. در صورت داشتن علائم عفونت (مانند گلودرد که از بین نمی رود، تب، لرز، سرفه) فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، مانند: بثورات پوستی، خارش یا تورم (به ویژه در صورت، زبان، گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
این لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه عوارض جانبی دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، با پزشک خود تماس بگیرید.
موارد احتیاطی اینترفرون بتا-1آ
قبل از استفاده از اینترفرون، اگر به آن یا به محصولات حاوی آلبومین انسانی حساسیت دارید، یا اگر آلرژی دیگری دارید به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که باعث واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر می شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
برخی از مارک های این دارو حاوی آلبومین ساخته شده از خون انسان هستند. با وجود اینکه خون به دقت آزمایش میشود و این دارو فرآیند تولید خاصی را طی میکند، احتمال بسیار کمی وجود دارد که ممکن است به عفونتهایی از دارو (مثلاً ویروسهایی مانند هپاتیت) مبتلا شوید. برای اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به ویژه در موارد: خونریزی یا مشکلات خون، مشکلات قلبی (مانند نارسایی قلبی، آنژین صدری، ضربان قلب سریع یا نامنظم)، بیماری کبد، اختلالات روانی یا خلقی (مانند افسردگی، روان پریشی، افکار خودکشی)، اختلال تشنج، بیماری تیروئید.
اینترفرون احتمال ابتلای شما را به عفونت افزایش می دهد یا ممکن است عفونت فعلی را بدتر کند. از تماس با افرادی که عفونت هایی دارند که به دیگران سرایت می کند (مانند آبله مرغان، سرخک، آنفولانزا) خودداری کنید. اگر در معرض عفونت قرار گرفته اید یا برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
قبل از انجام هر گونه ایمن سازیی یا واکسیناسیون به پزشک بگویید که از اینترفرون استفاده می کنید. از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های زنده دریافت کرده اند (مانند واکسن آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود) خودداری کنید.
قبل از انجام عمل جراحی، در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.
فراموشی دوز مصرفی و over dose
اگر کسی با مصرف بیش از حد دارو دچار بحرانهای پزشکی مانند غش، مشکل تنفسی و شرایط اورژانسی شد بلافاصله با مرکز 115 تماس بگیرید یا وی را به نزدیکترین مرکز درمانی انتقال دهید.
اگر یک نوبت دز مصرف دارو را فراموش کردید به محض یادآوری آنرا مصرف کنید. اما اگر نزدیک به نوبت بعد بود، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید و دیگر مصرف نکنید. هر گونه دوز یا مقدار نوبت بعدی را در صورت فراموشی دو برابر نکنید.
شرایط نگهداری
برندهای مختلف این دارو نیازهای نگهداری متفاوتی دارند. بسته محصول را برای دستورالعمل های نحوه نگهداری نام تجاری خود بررسی کنید یا از داروساز خود بپرسید. تمام داروها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
داروها را داخل توالت یا در زهکشی نریزید مگر اینکه مجاز باشد. این محصول را زمانی که تاریخ مصرف آن تمام شده یا دیگر مورد نیاز نیست، به درستی دور بریزید. با داروساز یا شرکت دفع زباله محلی خود مشورت کنید.