داروی ضد افسردگی ایمی پرامین

ایمی پرامین برای چی چیست؟

این دارو برای درمان افسردگی و همچنین همراه با سایر روش های درمانی برای درمان شب ادراری در کودکان استفاده می شود. استفاده از این دارو به عنوان داروی درمان افسردگی ممکن است خلق و خو، خواب، اشتها و سطح انرژی شما را بهبود بخشد و به بازگرداندن علاقه شما به زندگی روزمره کمک کند. ایمی پرامین به کودک شما در کنترل شب ادراری در رختخواب کمک می کند. ایمی پرامین به دسته ای از داروها به نام ضد افسردگی های سه حلقه ای تعلق دارد. با بازگرداندن تعادل برخی از مواد طبیعی (انتقال دهنده های عصبی مانند نوراپی نفرین) در مغز عمل می کند. برای شب ادراری، این دارو ممکن است با مسدود کردن اثر یک ماده طبیعی خاص (استیل کولین) روی مثانه عمل کند.

 نحوه مصرف ایمی پرامین

قبل از شروع مصرف ایمی پرامین و هر بار که دوباره مصرف آنرا تجدید می کنید، بروشور اطلاعات دارویی ارائه شده را بخوانید. اگر سوالی دارید، از پزشک خود بپرسید.

این دارو را به صورت خوراکی با یا بدون غذا طبق دستور پزشک، معمولاً 1 تا 4 بار در روز مصرف کنید. اگر در طول روز دچار خواب آلودگی هستید، پزشک ممکن است به شما بگوید که کل دوز را یک بار در روز قبل از خواب مصرف کنید. دوز بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ شما به درمان تعیین می شود. در کودکان، دوز ممکن است بر اساس وزن بدن نیز باشد. برای کاهش خطر عوارض جانبی، پزشک ممکن است مصرف شما را با دوز کم شروع کند و به تدریج دوز مصرفی را افزایش دهد.

هنگامی که ایمی پرامین توسط کودکان برای شب ادراری استفاده می شود، باید یک ساعت قبل از خواب مصرف شود. اگر کودک شما معمولاً در اوایل شب رختخواب را خیس می کند، دارو ممکن است زودتر در دوزهای جداگانه (مانند یک نوبت بعد از ظهر و یک دوز قبل از خواب) تجویز شود.

دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید. از مصرف کمتر یا بیشتر دارو یا دفعات بیشتر از تجویز شده خودداری کنید. وضعیت شما سریعتر بهبود نمی یابد و خطر عوارض جانبی شما افزایش می یابد. از این دارو به طور منظم استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. برای کمک به یادآوری، هر روز در زمان(های) یکسانی از آن استفاده کنید.

این دارو فورا اثر نمی کند. اگر از این دارو برای افسردگی استفاده می کنید، ممکن است تا 3 هفته طول بکشد تا اثرات را کامل ببینید.

حتی اگر احساس خوبی دارید به مصرف این دارو ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را به طور ناگهانی قطع نکنید. برخی از شرایط ممکن است با قطع ناگهانی دارو بدتر شوند. ممکن است لازم باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد.

هنگامی که برای مدت طولانی در کودکان برای شب ادراری استفاده می شود، ممکن است به خوبی کار نکند و به دوزهای متفاوتی نیاز داشته باشید. اگر این دارو تاثیر نداشت با پزشک صحبت کنید.

در صورت ادامه یا بدتر شدن وضعیت به پزشک خود اطلاع دهید.

 عوارض جانبی مصرف ایمی پرامین

  ممکن است خشکی دهان، تاری دید، سردرد، خواب آلودگی، سرگیجه، یبوست، حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، اسهال، گرفتگی معده، افزایش یا کاهش وزن و افزایش تعریق رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات ماندگار یا بدتر شد، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که این دارو به این دلیل تجویز شده است که پزشک شما تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.

در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی جدی فوراً به پزشک خود اطلاع دهید، از جمله: تغییرات روانی یا خلقی (مانند گیجی، افسردگی، مشکلات حافظه)، سینه‌های بزرگ یا دردناک، تولید غیرمعمول شیر مادر، دوره‌های قاعدگی نامنظم یا دردناک، سفتی عضلات، بی‌قراری، وزوز گوش، مشکلات جنسی (مانند کاهش توانایی جنسی، تغییر در میل)، لرزش، بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست ها یا پاها، درد، قرمزی یا تورم دست ها یا پاها، مشکل در ادرار کردن، کبودی آسان یا خونریزی، علائم عفونت (مانند گلودرد که از بین نمی‌رود، تب)، درد شدید معده یا شکم، ادرار تیره، زردی چشم یا پوست.

این دارو ممکن است سروتونین را افزایش دهد و به ندرت باعث ایجاد یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم سروتونین شود. اگر از داروهای دیگری نیز استفاده می کنید که سروتونین را افزایش می دهند، خطر افزایش می یابد، بنابراین پزشک خود را از تمام داروهایی که مصرف می کنید مطلع کنید (به بخش تداخلات دارویی مراجعه کنید). در صورت بروز برخی از علائم زیر فوراً به پزشک مراجعه کنید: ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه شدید، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال شدید، انقباض عضلات، تب بی دلیل، آشفتگی یا بی قراری غیرمعمول.

در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی بسیار جدی، از جمله: درد قفسه سینه، ضربان قلب آهسته، سریع یا نامنظم، غش، تشنج، مشکل در صحبت کردن، ضعف در یک طرف بدن، درد، تورم یا قرمزی چشم، گشاد شدن مردمک، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف چراغ ها در شب) فوراً به پزشک مراجعه کنید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، مانند: بثورات پوستی، خارش یا تورم (به ویژه در صورت، زبان، گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

این لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه عوارض جانبی دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، با پزشک خود تماس بگیرید.

 موارد احتیاط مصرف ایمی پرامین

  قبل از مصرف این دارو، اگر به آن یا سایر داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (مانند ایمی پرامین، آمی تریپتیلین)حساسیت دارید، یا اگر آلرژی دیگری دارید به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که باعث واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر می شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به ویژه در موارد: مشکلات تنفسی (مانند آسم، برونشیت مزمن)، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع بسته شدن زاویه)، دیابت، اختلالات خوردن (مانند پرخوری عصبی) مشکلات قلبی (مانند آریتمی، بیماری عروق کرونر، حمله قلبی)، مشکلات کبدی، مشکلات کلیوی، سابقه شخصی یا خانوادگی مشکل روحی یا خلقی (مانند اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی)، تشنج، پرکاری تیروئید، مشکل ادرار کردن (مانند بزرگ شدن پروستات)، هر شرایطی که ممکن است خطر تشنج را افزایش دهد (از جمله وابستگی به الکل یا آرام بخش، استفاده از درمان تشنج الکتریکی، آسیب مغزی یا بیماری مانند سکته مغزی)، انواع خاصی از تومورها (مانند فئوکروموسیتوم، نوروبلاستوما).

دزیپرامین ممکن است باعث ایجاد شرایطی شود که بر ریتم قلب تأثیر می گذارد (طولانی شدن QT). طولانی شدن QT به ندرت باعث ضربان قلب سریع یا نامنظم جدی (به ندرت کشنده) و سایر علائم (مانند سرگیجه شدید، غش) می شود که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند.

خطر طولانی شدن QT ممکن است در صورت داشتن شرایط خاص پزشکی یا مصرف داروهای دیگری که باعث طولانی شدن QT می شوند افزایش یابد. قبل از استفاده از دزیپرامین ، پزشک یا داروساز خود را از تمام داروهایی که مصرف می کنید و در صورت داشتن هر یک از شرایط زیر مطلع کنید: مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، کندی ضربان قلب، طولانی شدن QT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (QT)، طولانی شدن EKG، مرگ ناگهانی قلبی.

سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ها یا قرص های آب) یا شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. با پزشک خود در مورد استفاده ایمن از دزیپرامین صحبت کنید.

این دارو به ندرت ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود. الکل یا ماری جوانا (حشیش) باعث سرگیجه یا خواب آلودگی بیشتر شما می شود. رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید، یا کاری که نیاز به هوشیاری دارد انجام ندهید تا زمانی که بتوانید آن را با خیال راحت انجام دهید. از نوشیدنی های الکلی خودداری کنید. اگر از ماری جوانا (حشیش) استفاده می کنید، با پزشک خود صحبت کنید.

برای کاهش سرگیجه و سبکی سر، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده به آرامی بلند شوید.

این دارو ممکن است شما را نسبت به نور خورشید حساس تر کند. زمان خود را در آفتاب محدود کنید. از اتاق های برنزه کننده و لامپ های آفتابی خودداری کنید. هنگام بیرون از منزل از کرم ضد آفتاب استفاده کنید و لباس محافظ بپوشید. اگر دچار آفتاب سوختگی یا تاول یا قرمزی پوست شدید فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر دیابت دارید، این دارو ممکن است کنترل سطح قند خون را دشوارتر کند. سطح قند خون خود را به طور مرتب کنترل کنید و نتایج را به پزشک اطلاع دهید. پزشک ممکن است نیاز به تنظیم داروهای دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی شما داشته باشد.

افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه خواب آلودگی، سرگیجه، سبکی سر و طولانی شدن QT حساس تر باشند (به بالا مراجعه کنید). خواب آلودگی، سرگیجه و سبکی سر خطر افتادن را افزایش می دهد.

فراموشی دوز مصرفی و over dose ایمی پرامین

اگر کسی با مصرف بیش از حد دارو دچار بحرانهای پزشکی مانند غش، مشکل تنفسی و شرایط اورژانسی شد بلافاصله با مرکز 115 تماس بگیرید یا وی را به نزدیکترین مرکز درمانی انتقال دهید.

اگر یک نوبت دز مصرف دارو را فراموش کردید به محض یادآوری آنرا مصرف کنید. اما اگر نزدیک به نوبت بعد بود، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید و دیگر مصرف نکنید. هر گونه دوز یا مقدار نوبت بعدی را در صورت فراموشی دو برابر نکنید.

شرایط نگهداری ایمی پرامین

برندهای مختلف این دارو نیازهای نگهداری متفاوتی دارند. بسته محصول را برای دستورالعمل های نحوه نگهداری نام تجاری خود بررسی کنید یا از داروساز خود بپرسید. تمام داروها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.

داروها را داخل توالت یا در زهکشی نریزید مگر اینکه مجاز باشد. این محصول را زمانی که تاریخ مصرف آن تمام شده یا دیگر مورد نیاز نیست، به درستی دور بریزید. با داروساز یا شرکت دفع زباله محلی خود مشورت کنید.