موارد و نحوه مصرف داروی جمی فلوکساسین(Gemifloxacin)
این دارو در درمان عفونت های باکتریایی به کار برده میشود و نوعی آنتی بیوتیک کوئینولون می باشد. این دارو موجب توقف رشد باکتری ها شده و در درمان عفونت های باکتریایی به کار میرود و کاربردی در درمان عفونت هایی که با ویروس ایجاد شدهاند، از قبیل آنفولانزا یا سرماخوردگی ندارد. استفاده از آنتی بیوتیک ها در مواقع غیر ضروری باعث می شود تا در درمان عفونت ها در آینده، کارآیی لازم را نداشته باشند.
قبل از مصرف این دارو و یا در زمان تهیه دوباره آن باید بروشور همراه دارو را با دقت مطالعه کرد و در صورت وجود هرگونه ابهام از پزشک یا داروساز مشورت گرفت.
مصرف این دارو(Gemifloxacin) بر اساس تجویز پزشک و به صورت خوراکی همراه یا بدون غذا و معمولاً یک بار در روز توصیه می شود. مقدار و طول زمان درمان با این دارو به وضعیت بیماری و واکنش به درمان وابسته است. توجه داشته باشید که پس از مصرف این دارو، آب فراوان بنوشید؛ مگر اینکه پزشک شما توصیه دیگری داشته باشد.
مصرف این دارو باید حداقل ۲ ساعت قبل یا 3 ساعت بعد از داروهایی باشد که موجب کاهش کارآیی آن میشود، از جمله این داروها عبارتند از:
-
کوئیناپریل
-
سوکرالفات
-
ویتامینها یا مواد معدنی (شامل آهن و روی)
-
محصولات حاوی منیزیم یا آلومینیوم (مانند ضد اسیدها، محلول دیدانوزین)
همچنین فراموش نکنید که پزشک و داروساز را در جریان تمامی داروهای مصرفی خود قرار دهید.
به منظور اثربخشی بیشتر این دارو باید آن را به صورت منظم و در فواصل مشخصی از روز مصرف نمایید.
مصرف دارو را حتی با از بین رفتن علائم بیماری نیز تا زمان توصیه شده ادامه دهید؛ چرا که قطع زود هنگام این دارو ممکن است باعث بازگشت عفونت گردد. همچنین در صورت تشدید بیماری یا عدم بهبودی به پزشک خود اطلاع دهید.
موارد احتیاطی در مصرف قرص جمی فلوکساسین(Gemifloxacin)
در صورت حساسیت داشتن به این دارو ، سایر آنتیبیوتیکهای کوئینولون (مانند سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین) یا وجود دیگر آلرژی ها، قبل از مصرف این دارو پزشک خود را در جریان قرار دهید تا از بروز واکنش های آلرژیک یا دیگر مشکلات در اثر مواد غیر فعال موجود در دارو، جلوگیری نمایید. می توانید برای جزئیات بیشتر در این مورد با داروساز مشورت نمایید.
همچنین قبل از مصرف قرص جمی فلوکساسین، سابقه پزشکی خود در خصوص در موارد زیر را به اطلاع پزشک برسانید:
-
دیابت
-
مشکلات تاندون و مفاصل (مانند تاندونیت، بورسیت)
-
مشکلات کلیوی
-
اختلالات خلقی روانی (مانند افسردگی)
-
بیماری عضلانی میاستنی گراویس
-
مشکلات عصبی (مانند نوروپاتی محیطی)
-
اختلال تشنج
-
مشکلات عروق خونی (مانند انسداد عروق، تصلب شرایین)
-
فشار خون بالا
-
برخی بیماریهای ژنتیکی (سندروم مارفان، سندروم اهلرز-دانلوس)
مصرف این دارو(Gemifloxacin) می تواند بر قلب تاثیر گذار باشد و موجب طولانی شدن QT گردد. این مشکل به ندرت می تواند باعث ضربان قلب نامنظم یا تند حاد( خطرآفرین برای جان انسان) یا سایر علائم، از قبیل سرگیجه شدید شود که در چنین مواقعی نیاز به رسیدگی فوریت های پزشکی می باشد.
همچنین در صورت ابتلا به برخی بیماری ها یا مصرف گروهی از داروها که موجب طولانی شدن QT می شوند، احتمال بروز این خطرات افزایش می یابد. به منظور کاهش احتمال این خطرات باید قبل از مصرف این دارو(Gemifloxacin) تمامی داروهایی را که استفاده می کنید به پزشک اطلاع داده و در صورت وجود مشکلات زیر او را در جریان قرار دهید:
-
برخی مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان قلب کند، طولانی شدن QT در تست نوار قلب)
-
سابقه خانوادگی برخی از مشکلات قلبی (طولانی شدن QT در تست نوار قلب، ایست قلبی)
علاوه بر این کمبود پتاسیم و منیزیم نیز میتواند باعث افزایش خطر طولانی شدن QT گردد.
مصرف داروهایی مانند مدرها یا مشکلاتی از قبیل تعریق، اسهال یا استفراغ شدید نیز موجب افزایش این احتمال می گردد و باید برای استفاده ایمن از این دارو در چنین شرایطی با پزشک خود مشورت نمایید.
مصرف این دارو موجب تغییرات شدید قند خون خواهد شد؛ به همین منظور در بیماران مبتلا به دیابت همزمان با مصرف این دارو باید قند خون به صورت منظم اندازه گیری شده و نتایج آن در اختیار پزشک قرار گیرد و در طی مصرف این دارو علائم افزایش قند خون مانند افزایش ادرار یا تشنگی به دقت بررسی گردد. همچنین مراقب علائم کاهش قند خون از قبیل تعریق ناگهانی، لرزش، ضربان قلب تند، گرسنگی، تاری دید، سرگیجه یا گزگز دست یا پا نیز باشید.
بهتر است تا قرص یا ژل گلوکز را همیشه همراه داشته باشید یا از منابع قندی مانند شکر، عسل، آبنبات، آب میوه یا نوشابه های غیر رژیمی استفاده کنید و پزشک را در جریان مصرف این مواد و واکنش بدنتان به آنها قرار دهید. به منظور پیشگیری از کاهش قند خون وعده های غذایی را به صورت منظم مصرف کرده و هیچ وعده غذایی را حذف نمایید. ممکن است در صورت بروز این مشکل، پزشک شما آنتی بیوتیک مصرفی یا داروهای دیابت را دوباره تنظیم نماید.
مصرف این دارو میتواند باعث ایجاد گیجی شود و الکل و ماریجوانا نیز باعث تشدید این وضعیت خواهد شد. به همین دلیل، همزمان با مصرف این دارو از انجام کارهایی مانند رانندگی که نیاز به هوشیاری سطح بالا دارند خودداری کرده و از مصرف مشروبات الکلی ومواد مخدر نیز بپرهیزید.
استفاده از این دارو می تواند باعث حساسیت بیشتر به نور خورشید شود؛ برای جلوگیری از این حساسیت باید تا حد امکان از تماس با نور مستقیم خورشید خودداری کرد. همچنین از دستگاه های سولاریوم استفاده نکنید و در فضای باز از کرم ضد آفتاب یا لباس های محافظ استفاده نمایید. در صورت مشاهده آفتاب سوختگی تاول یا قرمزی بر روی پوست بلافاصله به پزشک مراجعه نمایید.
استفاده از این دارو ممکن است اثر واکسن های باکتریایی زنده، از قبیل واکسن تیفوئید را کاهش دهد؛ به همین جهت لازم است تا قبل از واکسیناسیون و ایمن سازی، متخصصین مربوطه را در جریان مصرف این دارو قرار دهید.
قبل از هر عمل جراحی یا مراجعه به دندانپزشک باید تمامی داروهای مصرفی خود، شامل انواع با نسخه، بدون نسخه و محصولات گیاهی را به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.
همزمان با مصرف این دارو در کودکان احتمال حساسیت هایی مانند مشکلات تاندون های مفصل بیشتر خواهد شد. میتوانید در مورد جزئیات بیشتر مزایا و فواید مصرف دارو در کودکان با پزشک مشورت نمایید.
همچنین ممکن است که افراد سالمند نسبت به مشکلات تاندون (به خصوص اگر کورتیکوستروئیدهایی نظیر پردنیزون یا هیدروکورتیزون نیز مصرف میکنند)، طولانی شدن QT و یا شکستگی یا ترک رگ آئورت حساسیت بیشتری داشته باشند.
هشدار: آنتیبیوتیکهای کوئینولون (شامل جمی فلوکساسین)ممکن است باعث آسیب جدی یا دائمی تاندون (تاندونیت، پارگی تاندون)، مشکلات اعصاب دست و پا (نوروپاتی محیطی) و مشکلات سیستم عصبی شوند.
در صورت بروز علائم زیر باید بلافاصله به پزشک مراجعه شود:
-
درد، بیحسی، سوزش، گزگز یا ضعف در دست یا پا
-
تغییر در ادراک لامسه، درد،دما، لرزش و وضعیت بدن
-
سردرد شدید یا طولانی
-
تغییرات بینایی
-
لرزش
-
تشنج
-
تغییرات خلقی روانی (مانند آشفتگی، اضطراب،گیجی، توهم، افسردگی، به ندرت افکار خودکشی)
آسیب تاندون ها می تواند در طول مصرف دارو یا بعد از پایان مصرف آن اتفاق بیفتد. در صورت مشاهده درد یا تورم تاندون، عضلات یا مفاصل، از ورزش کردن پرهیز کرده، استراحت کنید و بلافاصله به پزشک مراجعه نمایید.
چنانچه سن شما بیشتر از ۶۰ سال است، باید از داروهای کورتیکواستروئیدی مانند پردنیزون استفاده نمایید.
احتمال بروز مشکلات تاندون در افرادی که پیوند کلیه، قلب یا ریه داشته اند با مصرف دااین دارو افزایش می یابد.
همچنین مصرف این دارو می تواند باعث تشدید بیماری عضلانی میاستنی گراویس شود. چنانچه دچار ضعف عضلات هستید یا ضعف عضله شما تشدید شده است (مانند افتادن پلکها، راه رفتن نامتعادل) یا داشتن تنگی نفس، باید سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی داروی جمی فلوکساسین(Gemifloxacin)
علاوه بر این عوارض بخش هشدار را نیز مطالعه بفرمایید؛
از مهمترین عوارض جانبی احتمالی که با مصرف داروی جمی فلوکساسین ممکن است رخ دهد، می توان به موارد زیر اشاره نمود:
-
تهوع
-
اسهال
-
سرگیجه
-
سردرد
-
مشکلات خواب
در صورت تداوم هر کدام از این نشانه ها یا عدم بهبودی و تشدید این علائم، پزشک خود را مطلع سازید.
در نظر داشته باشید که زمانی دارو برای شخص تجویز میشود که مزایای آن در مقایسه با عوارض احتمالی بیشتر باشد و در بیشتر موارد نیز ممکن است هیچ گونه عارضه جدی خاصی در شخص مصرف کننده ایجاد نکند.
چنانچه عوارض جانبی حاد زیر را پس از مصرف این دارو مشاهده کردید، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید:
-
خونریزی یا کبودی غیرعادی
-
علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)
-
علائم مشکلات کبدی (مانند تهوع یا استفراغ ممتد، کاهش اشتها، درد معده یا شکم، زردی چشم یا پوست، ادرار تیره)
همچنین بروز عوارض جانبی بسیار حاد زیر نیاز به مراجعه فوری به پزشک خواهد داشت:
-
درد سینه
-
سرگیجه شدید
-
غش
-
ضربان قلب نامنظم یا تند
-
علائم پارگی یا شکستگی رگ آئورت (درد ناگهانی یا شدید در شکم، سینه یا پشت، سرفه، تنگی نفس)
مصرف این دارو در برخی موارد نادر ممکن است باعث ایجاد یک بیماری خاص روده ای گردد که به وسیله نوعی باکتری به نام C.Difficile ایجاد می شود که ممکن است در طول درمان یا هفته ها و ماه ها پس از درمان رخ دهد، در صورت بروز علائم زیر باید بلافاصله پزشک خود را در جریان قرار دهید:
-
اسهال ممتد
-
درد یا گرفتگی شکم یا معده
-
خون یا مخاط در مدفوع
چنانچه هر کدام از این علائم را دارید، از مصرف داروهای ضد اسهال یا محصولات اوپییوئیدی استفاده نکنید تا از تشدید علائم خود جلوگیری نمایید.
استفاده طولانی مدت یا مصرف زیاد از این دارو میتواند باعث بروز سفیدک دهان یا عفونت قارچی جدید شود؛ در صورت مشاهده نقاط سفید در دهان یا تغییر در ترشحات واژینال یا سایر علائم جدید به پزشک خود اطلاع دهید.
حساسیت های آلرژیک بسیار شدید با مصرف این دارو به ندرت اتفاق میافتد، اما در صورت مشاهده هر کدام از علائم زیر باید بلافاصله به پزشک مراجعه نمود:
-
راش پوستی
-
خارش یا تورم (بخصوص در صورت، زبان، گلو)
-
سرگیجه شدید
-
تنگی نفس
به طور معمول با مصرف این دارو ممکن است راش پوستی خفیف ایجاد شود که معمولاً خطرناک نیست، اما از آنجایی که تشخیص بی خطر بودن این راش ها ممکن است کار ساده ای نباشد؛ در افراد بالای ۴۰ سال ، در زنان به خصوص آنهایی که تحت درمان جایگزینی هورمونی هستند یا در صورت استفاده بیش از هفت روز از این دارو، در صورت مشاهده هر نوع راش پوستی باید دارو را متوقف کرده و به پزشک مراجعه نمایید.
آنچه در اینجا به عنوان عوارض جانبی این دارو گفته شد، دربرگیرنده تمامی عوارض آن نمی باشد و بروز هرگونه واکنش غیر عادی نسبت به مصرف این دارو را باید به اطلاع پزشک رساند.
فراموشی و مصرف بیش از حد داروی جمی فلوکساسین
در صورت فراموشی دوز مصرفی داروی خود، به محض یادآوری آن دوز را استفاده کنید و چنانچه به نوبت بعدی نزدیک شده اید، می توانید آن را نادیده بگیرید و مطابق با برنامه تجویزی خود به مصرف دارو ادامه دهید؛ اما دو برابر کردن میزان مصرف دارو برای جبران دوز فراموش شده مجاز نمی باشد.
در صورتی که مصرف بیش از حد داروی جمی فلوکساسین(Gemifloxacin) به عوارض خطرناکی از جمله غش یا مشکلات تنفسی منجر شد، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید یا بیمار را به نزدیکترین مرکز درمانی منتقل نمایید.
نکات مهم در مصرف جمی فلوکساسین
این دارو تنها برای شما تجویز شده است، و تنها در صورت تجویز پزشک می توان در درمان سایر بیماری ها از آن استفاده کرد.
قبل از مصرف یا در زمان مصرف داروی جمی فلوکساسین انجام برخی آزمایشها از قبیل عملکرد کلیه، آزمایش خون کامل، قند خون، کشت باید انجام شود، فراموش نکنید که این تست ها و فعالیت های پزشکی را با دقت و منظم انجام بدهید.
می توانید پیش از مصرف داروی جمی فلوکساسین در مورد تمامی مزایا و مضرات مصرف آن با پزشک خود مشورت نمایید.
نحوه نگهداری از جمی فلوکساسین
این دارو باید در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. و به مانند دیگر داروها از دسترس اطفال و حیوانات خانگی نیز دور بماند.
ریختن دارو در فاضلاب به جز در موارد خاصی که منعی برای آن نباشد، مجاز نیست. همچنین برای دفع داروهایی که به آنها نیاز ندارید یا تاریخ مصرف آنها گذشته است، می توانید آنها را به سطل زباله بیندازید.