سیپروفلوکساسین

سیپروفلوکساسیم (Ciprofloxacin) دارویی در دسته آنتی باکتریال های سیستمیک و برای درمان عفونت های باکتریایی مورد استفاده قرار می گیرد . اگر دیابت با مشکلات قلبی دارید حتما قبل از مصرف این دارو با پزشک مشورت کنید  . تهوع، اسهال، سرگیجه میتواند از عوارض جانبی این دارو باشد دارو های رقیق کننده خون ممکن است با این دارو تداخل داشته باشد از مصرف همزمان آنها بپرهیزید. این دارو به شکل قرص در دوز های 250 و 50 میلی گرم و به شکل ویال  در دوز 200 میلی گرم تولید می شود

داروی سیپروفلوکساسیم (Ciprofloxacin) برای درمان بیماری‌های باکتریایی مختلف به کار می‌رود. این دارو به دسته آنتی‌بیوتیک‌های کوئینولون تعلق دارد و مانع از رشد باکتری‌ها می‌شود. این دارو تنها برای بیماری‌های باکتریایی کاربرد دارد و بر عفونت‌های ویروسی (مانند سرماخوردگی، آنفولانزا) اثر ‌نمی‌کند. زیاده روی در مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند کارایی آنها را در بیماری‌های آینده کاهش بدهد.

نحوه مصرف قرص سیپروفلوکساسیم

پیش از مصرف این دارو و در هر بار خرید مجدد آن بروشور داخل بسته‌بندی را مطالعه کنید. اگر هر سوالی دارید از پزشک یا داروساز بپرسید.

این دارو به صورت خوراکی، همراه یا بدون غذا، معمولا دو بار در روز (در صبح و عصر) و بر اساس تجویز پزشک مصرف می‌شود.

جویدن و یا خرد کردن این دارو می‌تواند باعث تلخی دهان بشود. تنها در صورتی که قرص دارای خط میانی است و نیز پزشک یا داروساز توصیه کرده است می‌توانید این دارو را نصف کنید. توصیه می‌شود که این دارو را خرد نکنید و نجوید.

میزان مصرف داروی سیپروفلوکساسیم و مدت درمان به وضعیت بیماری و واکنش به درمان بستگی دارد. در زمان مصرف این دارو آب فراوان بنوشید مگر اینکه پزشک توصیه دیگری داشته باشد.

این دارو را حداقل ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت بعد از داروهایی مصرف کنید که می‌توانند به آن متصل بشوند و کارایی آن را کاهش بدهند. در مورد داروهایی که مصرف می‌کنید با داروساز مشورت کنید. برخی از این داروها عبارت‌اند از: کوئیناپریل، سولامر، سوکرالفات، ویتامین‌ها/مواد معدنی‌ (مانند مکمل آهن و روی) و محصولات حاوی منیزیم، آلومینیوم یا کلسیم (مانند ضد اسید‌ها، محلول دیدانوزین، مکمل کلسیم).

مواد غذایی کلسیمی (مانند شیر، ماست) یا آبمیوه‌های غنی شده با کلسیم نیز می‌توانند کارایی این دارو را کاهش بدهند. این دارو را حداقل ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت بعد از مصرف غذاهای کلسیمی مصرف کنید، مگر اینکه این مواد غذایی را همراه با وعده‌های اصلی غیر کلسیمی مصرف ‌کنید. مواد غذایی غیر کلسیمی خاصیت اتصال کلسیم به دارو را کاهش می‌دهند.

در مورد مصرف ایمن جایگزین‌ها/مکمل‌های غذایی با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

بهتر است که این دارو را در فواصل زمانی منظم مصرف کنید. برای کمک به یادآوری هر روز این دارو را در زمان مشخص مصرف کنید.

تمام داروی تجویز شده را مصرف کنید، حتی اگر علائم بیماری بعد از چند روز از بین بروند. قطع مصرف زودتر از موعد ممکن است باعث بازگشت عفونت بشود.

اگر بیماری‌تان بهبود نمی‌یابد و یا تشدید می‌شود به پزشک اطلاع بدهید.

 موارد احتیاطی مصرف سیپروفلوکساسین

اگر به این دارو یا سایر آنتی‌بیوتیک‌های کوئینولون مانند نورفلوکساسین، جمی‌فلوکساسین، لووفلوکساسین، موکسی‌فلوکساسین یا اوفلوکساسین یا هر ماده دیگری حساسیت دارید قبل از اینکه مصرف دارو را شروع کنید به پزشک اطلاع بدهید. ممکن است که این دارو حاوی برخی موادی باشد که می‌توانند باعث بروز واکنش حساسیت و یا مشکلات دیگر بشوند.

قبل از مصرف سیپروفلوکساسیم سابقه پزشکی خود را به اطلاع پزشک برسانید، بخصوص در مورد:

• دیابت
• مشکلات قلبی (مانند حمله قلبی اخیر)
• مشکلات تاندون/مفصل (مانند تندونیت، بورسیت)
• بیماری کلیوی
• بیماری کبدی
• اختلالات خلقی/روانی (مانند افسردگی)
• میاستنی گراویس
• مشکلات عصبی (مانند نوروپاتی محیطی)
• تشنج
• بیماری‌هایی که خطر تشنج را افزایش می‌دهند (مانند آسیب سر/مغز، تومور مغزی، تصلب شراین مغزی)
• مشکلات عروقی (اتساع یا انسداد آئورت یا سایر عروق، تصلب شراین)
• فشار خون بالا
• برخی مشکلات ژنتیکی (سندروم مارفان، سندروم اهلر-دانلوس)

این دارو می‌تواند بر ضربان قلب تاثیر بگذارد (طولانی شدن QT). طولانی شدن QT ندرتا می‌تواند موجب ضربان قلب تند/نامنظم جدی (ندرتا کشنده) و سایر مشکلات بشود (مانند سرگیجه شدید، غش) که ممکن است نیاز به رسیدگی پزشکی فوری باشد.

در صورت ابتلا به برخی از بیماری‌ها یا مصرف برخی از داروها احتمال طولانی شدن QT افزایش می‌یابد. پیش از مصرف سیپروفلوکساسیم پزشک را در جریان تمامی داروهایی که مصرف می‌کنید و نیز بیماری‌های زیر قرار بدهید:

• برخی مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان قلب کند، طولانی شدن QT در EKG)
• سابقه خانوادگی برخی از بیماری‌های قلبی (طولانی شدن QT در EKG، ایست قلبی)

همچنین کمبود پتاسیم و منیزیم هم می‌تواند خطر طولانی شدن QT را افزایش بدهد. در صورتی که از برخی داروها (مانند مدرها) استفاده می‌کنید یا مشکلاتی نظیر تعریق، اسهال یا استفراغ شدید دارید احتمال بروز این بیماری بیشتر است. در مورد ایمنی مصرف سیپروفلوکساسیم با پزشک مشورت کنید.

بخصوص اگر مبتلا به دیابت هستید این دارو به ندرت باعث تغییر در میزان قند خون می‌شود. قند خونتان را به شیوه توصیه شده توسط پزشک اندازه بگیرید و نتایج را به اطلاع پزشک برسانید. مراقب علائم افزایش قند خون نظیر افزایش میزان ادرار/تشنگی باشید. همچنین این دارو خاصیت کاهش قند خون داروی گلیبورید را افزایش می‌دهد. مراقب علائم کاهش قند خون مانند تعریق ناگهانی، لرزش، ضربان قلب شدید، گرسنگی، تاری دید، سرگیجه یا گزگز دست/پا باشید. می‌توانید برای جبران کاهش قند خون قرص یا ژل گلوکز همراه خود داشته باشید. اگر این انواع قابل اتکای گلوکز را در اختیار ندارید برای افزایش قند خون فورا از منابع قندی مانند شکر، عسل، آب‌نبات، آبمیوه یا نوشابه غیر رژیمی استفاده کنید. مصرف این مواد و واکنش بدنتان را فورا به اطلاع پزشک برسانید. برای جلوگیری از افت قند خون به صورت منظم غذا بخورید و وعده‌هایتان را حذف نکنید. در صورت بروز مشکل ممکن است نیاز باشد تا پزشک یک آنتی‌بیوتیک دیگر برایتان تجویز کند و یا داروهای دیابتتان را تنظیم کند.

این دارو باعث گیجی می‌شود. الکل و ماریجوانا این موقعیت را تشدید می‌کنند. تا اطمینان از هوشیاری کامل از رانندگی، کار با ماشین‌آلات و یا انجام فعالیت‌های مشابه خودداری کنید. از مصرف مشروبات الکلی خودداری کنید. اگر از ماریجوانا استفاده می‌کنید به پزشک اطلاع بدهید.

این دارو ممکن است باعث حساسیت به آفتاب بشود. کمتر در معرض آفتاب قرار بگیرید. از سولاریوم خودداری کنید. در فضای باز از عینک آفتابی و لباس محافظتی استفاده کنید. اگر دچار آفتاب سوختگی یا تاول/قرمزی پوست شدید فورا به پزشک اطلاع بدهید.

داروی سیپروفلوکساسیم می‌تواند کارایی واکسن‌های باکتریایی زنده (مانند واکنس تیفوئید) را کاهش بدهد. پیش از ایمن‌سازی/واکسیناسیون متخصص را در جریان مصرف این دارو قرار بدهید.

پیش از عمل جراحی پزشک یا دندانپزشک را در جریان تمامی داروهایی که مصرف می‌کنید (شامل داروهای نسخه‌ای، بدون نسخه و محصولات گیاهی) قرار بدهید.

ممکن است کودکان نسبت به عوارض جانبی این دارو حساس‌تر باشند. بخصوص در مورد مشکلات تاندون/مفصل.

ممکن است که در افراد مسن احتمال بروز مشکلات تاندون (بخصوص اگر داروهای کورتیکوستروئیدی مانند پردنیزون یا هیدورکورتیزون مصرف می‌کنند)، طولانی شدن QT و پارگی/شکستگی آئورت بیشتر باشد.

 هشدار

آنتی‌بیوتیک‌های کوئینولون (شامل سیپروفلوکساسین) ممکن است که موجب آسیب حاد و یا دائمی به تاندون‌ها (مانند تندونیت، پارگی تاندون)، مشکلات عصبی در دست و پا (نوروپاتی محیطی) و مشکلات سیستم عصبی بشوند. در صورت مشاهده علائم زیر فورا به پزشک مراجعه کنید:

• درد/بی‌حسی/سوزش/گزگز/ضعف در دست/پا
• تغییر در احساس لامسه/درد/دما/لرزش/موقعیت بدن
• سردرد شدید/مداوم
• تغییرات بینایی
• لرزش
• تشنج
• تغییرات خلقی/روانی مانند آشفتگی، اضطراب، گیجی، توهم، افسردگی، ندرتا افکار خودکشی

آسیب به تاندون‌ها ممکن است در طول مصرف و یا بعد از آن بروز کند. در صورت مشاهده درد یا تورم تاندون/عضله/مفصل ورزش نکنید، استراحت کنید و فورا به پزشک مراجعه کنید. خطر بروز این مشکل در افراد بالای ۶۰ سال که از داروهای کورتیکوستروئید (مانند پردنیزون) استفاده می‌کنند و یا پیوند کلیه، قلب یا ریه داشته‌اند بیشتر است.

این دارو ممکن است برخی از بیماری‌های عضلانی (مانند میاستنی گراویس) را تشدید کند. اگر با ضعف جدید یا تشدید ضعف عضلات (مانند افتادگی پلک ها، راه‌رفتن نامتعادل) یا تنگی نفس مواجه شده‌اید فورا به پزشک اطلاع بدهید

پیش از مصرف این دارو، همراه با پزشک فواید و مضرات مصرف را بررسی کنید.

 عوارض جانبی داروی سیپروفلوکساسیم

همچنین بخش هشدار را هم ببینید.

ممکن است که تهوع، اسهال، سرگیجه، سبکی سر، سردرد یا تنگی نفس رخ بدهد. اگر هر کدام از این علائم تشدید شد و یا ادامه داشت فورا به پزشک اطلاع بدهید.

پزشک به این دلیل این دارو را برای شما تجویز کرده که تشخیص داده است مزایای آن برای شما از مضراتش بیشتر است. همچنین بیشتر افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند با عوارض جانبی حادی روبرو نمی‌شوند.

اگر با عوارض حاد زیر روبرو شدید فورا به پزشک اطلاع بدهید:

• افزایش کبودی/خونریزی
• علائم عفونت جدید (مانند تب جدید/مداوم، گلو درد مداوم)
• علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار، ادرار قرمز/صورتی)
• علائم مشکلات کبدی (مانند خستگی غیر عادی، درد معده/پایین شکم، تهوع/استفراغ مداوم، زردی چشم/پوست، ادرار تیره)

در صورت مشاهده عوارض بسیار حاد فورا به پزشک مراجعه کنید. عوارضی مانند:

• سرگیجه شدید
• غش
• ضربان قلب نامنظم/تند
• علائم پارگی/شکستگی رگ آئورت (درد ناگهانی/شدید در شکم/قفسه سینه/کمر، سرفه، تنگی نفس)

این دارو به ندرت باعث بروز یک بیماری حاد روده‌ای می‌شود که در نتیجه فعالیت باکتری C.difficile بروز می‌کند. این بیماری ممکن است در زمان مصرف دارو و یا هفته‌ها و ماه‌ها بعد از آن بروز کند. در صورت بروز اسهال مداوم، درد/گرفتگی معده یا پایین شکم، خون/مخاط در مدفوع فورا به پزشک اطلاع بدهید.

مصرف داروهای ضد اسهال و داروهای اوپییوئیدی این علائم را تشدید می‌کند.

مصرف طولانی یا زیاد این دارو می‌تواند باعث سفیدک دهان یا عفونت قارچی جدید بشود. اگر نقاط سفید در دهان، تغییر در ترشحات واژینال یا سایر علائم جدید بروز کرده است با پزشک تماس بگیرید.

این دارو به ندرت باعث حساسیت بسیار حاد می‌شود. اما در صورت بروز علائم حساسیت حاد فورا به پزشک مراجعه کنید:

• راش پوستی
• خارش/تورم (بخصوص در صورت/زبان/گلو)
• سرگیجه شدید
• تنگی نفس

این دارو باعث بروز عوارض دیگری هم می‌شود. اگر با سایر علائم روبرو شدید به پزشک اطلاع بدهید.

 فراموشی و مصرف بیش از حد

اگر مصرف دارو را فراموش کرده‌اید به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر کمتر از ۶ ساعت به نوبت بعدی مانده است از مصرف دارو صرف نظر کنید. نوبت بعدی را سر موقع مصرف کنید و میزان آن را دو برابر نکنید.

اگر فردی دچار اوردوز شده است و علائم حادی مانند بی‌هوشی یا تنگی نفس دارد به ۱۱۵ زنگ بزنید. در سایر موارد فورا به پزشک مراجعه کنید.

 نکات مهم

این دارو را به دیگران ندهید.

این دارو تنها برای بیماری فعلی شما تجویز شده است. از آن برای درمان سایر عفونت‌ها در آینده استفاده نکنید مگر اینکه پزشک اینطور توصیه کرده باشد.

به منظور بررسی فرایند درمان و عوارض جانبی لازم است که در طول مصرف این دارو به صورت منظم برخی از تست‌ها (مانند تست عمکرد کلیه، سطح گلبول‌های خون، کشت) انجام بشود. برای دریافت جزئیات بیشتر در این زمینه با پزشک مشورت کنید.

بدون هماهنگی با پزشک یا داروساز برند مصرفی‌تان را تغییر ندهید. برندهای مختلف این دارو تاثیرات متفاوتی دارند.

 نحوه نگهداری سیپروفلوکساسیم

این دارو را در دمای اتاق و بدور از نور و رطوبت نگهدارید. آن را در حمام قرار ندهید. همه داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگهدارید.

داروها را در فاضلاب نریزید مگر اینکه اینطور توصیه شده باشد. وقتی تاریخ مصرف دارو تمام شد و یا اینکه دیگر به دارو نیاز نداشتید آن را به سطل زباله بیاندازید. برای اطلاعات بیشتر با داروساز یا مرکز مدیریت پسماند شهرداری مشورت کنید.