این دارو یک آنتی بیوتیک است و برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شود این دارو که در دسته سفالوسپورین ها می باشد با جلوگیری از رشد باکتری ها باعث کاهش عفونت می شود . برای اینکه این دارو عملکرد بهتری داشته باشد همیشه آن را در فواصل زمانی منظم مصرف کنید . ممکن است در اثر مصرف این دارو عوارضی مانند تورم، قرمزی یا درد در محل تزریق بروز کند . همچنین به یاد داشته باشید رقیقکنندههای کلسیمی ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند. بهتر است برای این موارد هم چنین اگر باردار هستید برای مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید
از داروی سفتریاکسون (Ceftriaxone) برای درمان عفونتهای باکتریایی استفاده میشود. این دارو یک آنتیبیوتیک است و به دسته سفالوسپورینها تعلق دارد. این دارو مانع از رشد باکتریها میشود. مصرف این دارو برای نوزادانی که سطح بیلیروبین خونشان بالاست توصیه نمیشود و نیز احتمال بروز عوارض جانبی آن در جنین بالاست. برای دریافت اطلاعات بیشتر در این زمینه با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
نحوه مصرف ویال سفتریاکسون
این دارو معمولا یک یا دو بار در روز مصرف میشود. نوع تزریق آن وریدی و یا عضلانی است و بر اساس تجویز پزشک تعیین میشود. همچنین میزان مصرف سفتریاکسون به وضعیت بیماری و نیز واکنش به درمان بستگی دارد. در مدت مصرف این دارو آب فراوان بنوشید، مگر اینکه پزشک دستور دیگری داشته باشد.
در صورتی که خودتان این دارو را تزریق میکنید لازم است که تمام دستورالعملهای آمادهسازی و مصرف را از متخصص بیاموزید. از ترکیب کردن این دارو با رقیقکنندههای کلسیمی (مانند محلول رینگر، محلول هارتمن، تغذیه وریدی TPN/PPN) خودداری کنید. در مورد ایمنی مصرف رقیقکنندههای کلسیمی برای نوزادان، کودکان و بالغین از پزشک سوال کنید (بخش موارد احتیاطی را هم ببینید). پیش از مصرف دارو آن را بررسی کنید تا فاقد ذرات اضافی و تغییر رنگ باشد. در صورت وجود هریک از این موارد از مصرف دارو خودداری کنید. روش نگهداری و امحای ایمن مواد دارویی را بیاموزید.
اگر از محلول یخزده پیش آماده استفاده میکنید آن را در یخچال یا دمای اتاق قرار بدهید تا از حالت یخزدگی خارج بشود. اگر آن را در یخچال قرار دادهاید اجازه بدهید که حداقل یک ساعت قبل از مصرف به دمای اتاق برسد. این دارو را در ماکروویو یا آب گرم قرار ندهید. پس از اینکه یخ دارو باز شد آن را به خوبی تکان بدهید و برای اطمینان از عدم نشتی خوب بچلانید. اگر بسته نشتی دارد آن را دور بریزید. پس از اینکه یخ دارو باز شد آن را مجددا منجمد نکنید.
برای اینکه این دارو عملکرد بهتری داشته باشد همیشه آن را در فواصل زمانی منظم مصرف کنید. برای کمک به یادآوری هر روز آن را در ساعت مشخص مصرف کنید.
دوره مصرف دارو را کامل کنید، حتی اگر مشاهده میکنید که بعد از چند روز علائم بیماری از بین رفته است. در صورتی که مصرف دارو را زود قطع کنید ممکن است که بیماری بازگشت داشته باشد.
اگر بیماریتان بهتر نمیشود و یا تشدید میشود پزشک را مطلع کنید.
موارد احتیاطی مصرف سفتریاکسون
در صورتی که به داروی سفتریاکسون، سایر آنتیبیوتیکها (مانند پنیسیلین یا سایر سفالوسپورینها) یا هر ماده دیگری حساسیت دارید قبل از شروع مصرف دارو به پزشک اطلاع بدهید. ممکن است برخی از مواد سازنده این دارو باعث بروز حساسیت و یا سایر مشکلات بشوند. برای جزئیات بیشتر با داروساز صحبت کنید.
درباره بیماریهایی که در گذشته داشتهاید به پزشک اطلاع بدهید. بخصوص در مورد:
-
بیماری کیسه صفرا
-
بیماری کلیه
-
بیماری کبد
-
بیماری معده/روده (مانند کولیت)
از تزریق محصولات کلسیمی (شامل رقیقکنندههایی مانند محلول رینگر، محلول هارتمن، تغذیه وریدی TPN/PPN) به نوزادان کمتر از ۱ ماهی که این دارو را دریافت میکنند خودداری کنید. این عمل میتواند باعث آسیب جدی به اندامهای حیاتی بشود.
داروی سفتریاکسون میتواند عملکرد واکسنهای باکتریایی زنده (مانند واکسن تیفوئید) را مختل کند. قبل از اینکه ایمنسازی/واکسیناسیون انجام بدهید، مصرف این دارو را به اطلاع متخصص برسانید.
قبل از انجام عمل جراحی پزشک یا دندانپزشک را از همه داروهایی که مصرف میکنید (شامل داروهای نسخهای، بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع کنید.
عوارض جانبی داروی سفتریاکسون
ممکن است که در اثر مصرف این دارو عوارضی مانند تورم، قرمزی یا درد در محل تزریق بروز کند. اگر این علائم بعد از مدتی بهبود نیافتند و یا اینکه تشدید شدند فورا به پزشک اطلاع بدهید.
پزشک به این دلیل این دارو را برای شما تجویز کرده است که تشخیص داده فایده آن برای شما از عوارضش بیشتر است. همچنین اغلب افرادی که از این دارو استفاده میکنند با عوارض جانبی حادی روبرو نمیشوند.
اگر با عوارض حاد روبرو شدید فورا به پزشک اطلاع بدهید، بخصوص در مورد:
-
افزایش خونریزی/کبودی
-
خستگی غیرعادی
-
علاوم بیماری کیسه صفرا (مانند درد معده/پایین شکم، تهوع، استفراغ)
-
علائم مشکلات کلیه (مانند تغییر در مقدار ادرار)
-
ادرار تیره/صورتی/خونی
-
ادرار زیاد/دردناک
-
درد کنار/پشت
-
زردی پوست/چشم
-
حرکات غیر ارادی
-
گیجی
-
تشنج
داروی سفتریاکسون به ندرت در نتیجه فعالیت باکتری C.difficile موجب بروز یک بیماری حاد رودهای میشود. این بیماری در حین مصرف دارو و یا هفتهها و ماهها بعد از مصرف بروز میکند. در صورت مشاهده اسهال ممتد، درد/گرفتگی معده یا پایین شکم، خون/مخاط در مدفوع فورا موضوع را به پزشک اطلاع بدهید.
مصرف داروهای ضد اسهال یا داروهای اوپییوئیدی میتواند این علائم را تشدید کند.
در اثر مصرف طولانی مدت یا زیاد این دارو ممکن است که سفیدک دهانی یا عفونت قارچی ایجاد بشود. بروز نقاط سفید در دهان، تغییر در ترشحات واژینال یا سایر علائم جدید را به اطلاع پزشک برسانید.
ترکیب کردن این دارو با داروهای بیحسی (مانند لیدوکائین) پیش از تزریق عضلانی، به ندرت موجب بروز یک مشکل حاد خونی میشود (متموگلوبینمیا). در صورت بروز عوارض بسیار حاد زیر فورا به پزشک مراجعه کنید:
-
پوست آبی/خاکستری/رنگ پریده
-
ضربان قلب تند
-
تنگی نفس
این دارو به ندرت باعث بروز حساسیت بسیار حاد میشود. اما اگر دچار علائم حساسیت حاد شدید فورا به پزشک مراجعه کنید:
-
راش پوستی
-
خارش/تورم (بخصوص در صورت/زبان/گلو)
-
سرگیجه شدید
-
تنگی نفس
این دارو موجب بروز عوارض دیگری هم میشود. اگر با عوارض دیگری مواجه شدید به پزشک اطلاع بدهید.
فراموشی و مصرف بیش از حد سفتریاکسون
لازم است که این دارو را سر وقت استفاده کنید. اگر مصرف دارو را فراموش کردید لازم است که با مشورت پزشک برنامه مصرف دارو را از نو شروع کنید. میزان مصرف دارو را دو برابر نکنید.
در صورت بروز مسمومیت و علائم شدیدی مانند بیهوشی و تنگی نفس فورا به ۱۱۵ زنگ بزنید. در موارد خفیفتر فورا به پزشک مراجعه کنید. سایر علائم مسمومیت شامل تشنج میباشد.
نکات مهم
این دارو را به دیگران ندهید.
در مدت مصرف این دارو لازم است که برخی از تستها (مانند تست خون کامل، تست عملکرد کلیه) انجام بشود. همه فعالیتهای درمانی و آزمایشگاهیتان را سر موقع انجام بدهید.
نحوه نگهداری داروی سفتریاکسون
برای اطلاعات بیشتر به داروساز یا بروشور دارو مراجعه کنید. همه داروها را دور از دسترس کودکان و پتها نگهدارید.
داروها را در فاضلاب نریزید، مگر اینکه اینطور توصیه شده باشد. وقتی تاریخ مصرف دارو تمام شد و یا دیگر به آن نیاز نداشتید، دارو را در سطل زباله بریزید. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه با داروساز یا مرکز بازیافت شهرداری مشورت کنید.