بتاکسولول چشمی (Betaxolol-Ophthalmic) در دسته داروهای منقبض کننده و بازکننده مردمک چشم و ضد گلوکوم قرار دارد و نتیجه عملکرد آن کاهش فشار داخل چشم می باشد. این دارو به شکل قطره چشمی 0.5% تولید شده و مطابق با تجویز پزشک برای درمان فشار بالای داخل چشم، ناشی از گلوکوم یا سایر بیماریهای چشمی، از قبیل فشار خون چشم به کار می رود. در صورت ابتلا به دیابت ممکن است این دارو ضربان قلب تندی را که در زمان قند خون پایین احساس می کنید، از بین ببرد. همچنین با مصرف این قطره احتمال سوزش یا ناراحتی موقت چشم، آبریزش، خشکی و خارش یا قرمزی چشم نیز وجود خواهد داشت.
موارد و نحوه مصرف بتاکسولول چشمی
این دارو به تنهایی یا همراه با دیگر داروها به منظور درمان فشار بالای داخل چشم ناشی از گلوکوم زاویه باز یا سایر بیماری ها به کار برده می شود. کاهش فشار داخل چشم به جلوگیری از نابینایی کمک می کند. بتاکسولول چشمی متعلق به دسته ای از داروهایی است که به عنوان مسدود کننده های بتا شناخته میشود و موجب کاهش مقدار مایع ساخته شده در داخل چشم می شود.
برای استفاده از قطره چشمی ابتدا دست های خود را بشویید و برای جلوگیری از انتقال آلودگی نوک قطرهچکان را لمس نکنید و از تماس آن با هرگونه سطحی جلوگیری نمایید. اگر از لنزهای تماسی استفاده می کنید، قبل از مصرف قطره چشمی آن ها را بردارید و برای گذاشتن مجدد لنزها، حداقل ۱۵ دقیقه صبر نمایید.
روش مصرف قطره بتاکسولول چشمی (Betaxolol-Ophthalmic)، به این صورت است که باید سر خود را به عقب خم کنید و به سمت بالا نگاه کرده و پلک پایین را مانند کیسه ای بکشید. سپس با قطره چکان به صورت مستقیم یک قطره را روی چشم بریزید. این قطره معمولاً دو بار در روز یا طبق دستور پزشک مصرف می شود.
پس از ریختن قطره در چشم، به سمت پایین نگاه کنید و به آرامی چشم های خود را حدود یک الی دو دقیقه ببندید و انگشت خود را در گوشه چشم خود، نزدیک بینی قرار داده و فشار ملایمی وارد نمایید. این کار برای جلوگیری از خروج دارو انجام می شود. از پلک زدن خودداری کرده و چشم خود را مالش ندهید .در صورتی که دوز مصرفی شما از یک قطره بیشتر است، این مراحل را برای چشم دیگر خود تکرار کنید. توجه داشته باشید که قطره چکان را آبکشی نکنید و پس از هر بار استفاده درپوش آن را تعویض نمایید.
در صورت استفاده از داروهای چشمی دیگر مانند پماد، پیش از استفاده از سایر داروها، حداقل ده دقیقه باید صبر کرد. بهتر است قبل از استفاده از پماد از قطره چشمی استفاده کنید تا قطره چشمی وارد چشم شود.
استفاده منظم از این دارو می تواند باعث اثر دهی بهتر شود. برای کمک به یادآوری می توان زمان های یکسانی از روز را برای مصرف آن مشخص نمود. حتی در صورت احساس بهبودی، به مصرف دارو طبق برنامه زمانبندی شده توسط پزشک ادامه دهید. بیشتر افراد مبتلا به گلوکوم یا فشار بالای چشم ممکن است احساس بیماری نکنند.
موارد احتیاطی در مصرف بتاکسولول چشمی (Betaxolol-Ophthalmic)
قبل از مصرف این قطره اگر به آن یا سایر مسدود کننده های بتا از قبیل تیمولول، متی پرانولول حساسیت دارید یا در صورت وجود دیگر آلرژی ها، باید به پزشک خود اطلاع دهید تا از بروز واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگری که در اثر مواد غیر فعال موجود در دارو ممکن است رخ دهد، جلوگیری نمایید.
همچنین سابقه پزشکی خود به ویژه در موارد زیر را به پزشک یا داروساز اطلاع دهید:
-
دیابت
-
سطح قند خون پایین (هیپوگلیسمی)
-
تیروئید پرکار (پرکاری تیروئید)
-
اختلالات ضعف عضلانی (مانند میاستنی گراویس)
-
مشکلات تنفسی (مانند آسم، بیماری مزمن انسدادی ریه-COPD)
-
مشکلات قلبی (مانند نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، بلوک دهلیزی درجه دوم یا سوم)
-
جریان خون پایین به مغز (نارسایی عروق مغزی)
-
جریان خون ضعیف به دست ها و پاها (رینود)
-
آلرژی شدید
اگر دچار عفونت یا آسیب چشمی شدید یا جراحی چشم انجام دادید، با پزشک خود در مورد استفاده از بطری فعلی بتاکسولول (Betaxolol-Ophthalmic) مشورت نمایید و در صورت توصیه پزشک از یک بطری جدید استفاده کنید.
پیش از انجام اعمال جراحی باید مصرف این دارو را به اطلاع پزشک یا دندانپزشک خود برسانید.
بعد از مصرف این دارو ممکن است دچار سرگیجه شوید و استفاده از الکل یا مواد مخدر نیز می تواند باعث افزایش این حالت شود. به همین دلیل، از انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند، از قبیل رانندگی خودداری کنید. از مصرف مشروبات الکلی و مواد مخدر نیز بپرهیزید.
در صورت ابتلا به دیابت ممکن است با مصرف این دارو، ضربان قلب تند را که معمولاً در سطح پایین قند خون یا هیپوگلیسمی احساس می کنید، از بین برود ولی سایر علائم سطح پایین قند خون از قبیل سرگیجه یا تعریق تحت تاثیر قرار نمی گیرند.
عوارض جانبی قطره بتاکسولول چشمی (Betaxolol-Ophthalmic)
از جمله عوارض جانبی ناشی از مصرف این دارو می توان به موارد زیر اشاره کرد:
-
سوزش یا ناراحتی موقت چشم
-
آبریزش، خشکی، خارش یا قرمزی چشم
-
تاری دید
-
احساس وجود چیزی در چشم
-
سردرد
-
مشکل خواب
-
سرگیجه
در صورت تداوم یا بدتر شدن هر کدام از این عوارض باید با پزشک مشورت نمود.
البته تجویز این دارو زمانی توسط پزشک انجام میشود که مزایای بیشتری در مقایسه با عوارض جانبی داشته باشد و در اغلب موارد نیز ممکن است عوارض جانبی جدی خاصی بروز پیدا نکند.
چنانچه هر کدام از عوارض جانبی جدی زیر را مشاهده کردید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید:
-
درد، تورم یا ترشح چشم
-
تغییرات بینایی
-
افزایش حساسیت چشم به نور
-
تورم مچ پا یا پا
-
خستگی
-
ضربان قلب آهسته یا نامنظم
-
ضعف عضلانی
-
تغییرات ذهنی یا خلقی
-
ریزش مو
-
انگشتان دست یا پا آبی
-
دست و پاهای سرد
همچنین در صورت بروز عوارض جانبی بسیار جدی زیر، بلافاصله به پزشک مراجعه نمایید:
-
مشکل تنفسی
-
افزایش ناگهانی وزن غیرقابل توضیح
-
درد قفسه سینه
-
ضعف در یک طرف بدن
-
مشکل در صحبت کردن
-
گیجی
-
سرگیجه شدید
-
غش
بروز واکنش های آلرژیک بسیار جدی به داروی بتاکسولول چشمی نادر است، با این وجود در صورت مشاهده هر کدام از موارد زیر بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:
-
بثورات پوستی
-
خارش یا تورم (به ویژه در صورت، زبان، گلو)
-
سرگیجه شدید
-
مشکل تنفسی
عوارض جانبی گفته شده در این مطلب شامل تمامی موارد احتمالی نیست و در صورت مشاهده هرگونه عارضه غیر عادی در اثر مصرف این دارو باید با پزشک خود تماس بگیرید.
فراموشی و مصرف بیش از حد داروی بتاکسولول
در صورت فراموش کردن یک دوز از مصرف این دارو می توان به محض یادآوری آن را استفاده کرد و اگر به زمان مصرف دوز بدن نزدیک هستید، از آن صرف نظر کنید. اما دو برابر کردن مصرف دارو برای جبران دوز فراموش شده مجاز نیست.
چنانچه در اثر استفاده بیش از حد داروی بتاکسولول چشمی (Betaxolol-Ophthalmic)، بحران های پزشکی از قبیل غش یا مشکلات تنفسی در شخص ایجاد شد، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید یا بیمار را به نزدیکترین مرکز درمانی منتقل نمایید.
نحوه نگهداری از داروی بتاکسولول چشمی (Betaxolol-Ophthalmic)
روش نگهداری این دارو با توجه به برند های مختلف سازنده آن متفاوت است. می توان از دستورالعمل های هر کدام از شرکت های سازنده یا راهنمایی داروساز در این زمینه استفاده نمود. به مانند دیگر داروها بتاکسولول چشمی را نیز از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
ریختن این دارو در فاضلاب مجاز نیست؛ مگر اینکه منعی برای انجام این کار نباشد. داروهایی که به آنها نیاز ندارید یا تاریخ مصرفشان گذاشته است را به درستی دور بریزید