ویال براکتانت

براکتانت (beractant) از جمله داروهای نرم کننده مخاط و خلط آور است و برای درمان یا پیشگیری سندروم زجر تنفسی (RDS) در نوزادان نارس با وزن کمتر از ۱۲۵۰ گرم که ریه‌هایشان رشد کامل نداشته است، استفاده می‌شود. این دارو مشابه مایع طبیعی داخل ریه بوده و به تسهیل تنفس کمک می کند. این دارو به صورت ویال 100میلی گرم و آمپول 200میلی گرم تزریقی تولید شده و توسط لوله تنفسی مستقیما به ریه نوزاد تزریق می شود. تنفس صدا دار، مشکلات تغذیه‌ای یا روده‌ای و خونریزی در اطراف لوله تنفسی از عوارض شایع این دارو به شمار می روند. این دارو میزان مرگ و میر ناشی از سندرم زجر تنفسی و نشت هوا را کاهش می دهد و با داروهای سورفاکسین، سوروانتا، لوسیناکتانت و کوروسرف تداخل دارد.

موارد و نحوه مصرف ویال براکتانت

براکتانت (beractant) یک عامل سطح‌فعال است و به عملکرد نرمال ریه کمک می‌کند. این دارو مشابه مایع طبیعی داخل ریه است و در انجام تنفس سالم نقش دارد. از این دارو برای درمان یا پیشگیری سندروم زجر تنفسی (RDS) در نوزادان نارس با وزن کمتر از ۱۲۵۰ گرم که ریه‌هایشان رشد کامل نداشته است، استفاده می‌شود. همچنین در درمان RDS نوزادان که توسط اشعه ایکس تایید شده باشد و نیاز به دستگاه ونتیلاتور باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو دارای کاربردهای دیگری نیز هست که در این راهنمای دارویی ذکر نشده است.

این دارو توسط لوله تنفسی مستقیما به ریه نوزاد تزریق می‌شود و لوله تفسی به دستگاه ونتیلاتور متصل می‌باشد (دستگاه کمک تنفسی). موارد استفاده از این دارو در شرایط NICU یا شرایط بیمارستانی مشابه تحقق می یابد. معمولا این دارو طی چند دقیقه تا چند ساعت بعد از تولد نوزاد تزریق می‌شود و در طول دریافت آن تنفس، فشار خون، سطح اکسیژن و سایر علائم حیاتی نوزاد تحت نظارت دقیق خواهد بود. این موضوع به پزشک کمک می‌کند تا مدت زمان مورد نیاز برای دریافت دارو را تعیین کند. این احتمال وجود دارد که جهت بررسی های دقیق تر به آزمایش خون نیاز باشد.

میزان مصرف این ویال برای سندروم دیسترس تنفسی کودکان طی 48 ساعت اول تولد به شرح زیر است:

• اجتناب از RSD در نوزادان کمتر از ۱۲۵۰ گرم: تزریق ریوی ۱۰۰ میلی‌گرم برکیلوگرم وزن بدن، ترجیحا طی ۱۵ دقیقه بعد از تولد.
• درمان RDS: تزریق ۱۰۰ میلی‌گرم برکیلوگرم وزن بدن، ترجیحا طی ۸ ساعت بعد از تولد.
• دوز نگهدارنده: تزریق ۱۰۰ میلی‌گرم برکیلوگرم وزن بدن، هر ۶ ساعت یکبار.
• دوز بیشینه: ۴ بار تزریق طی ۴۸ ساعت بعد از تولد.

موارد احتیاطی در مصرف مصرف براکتانت

زمانی که نوزاد در NICU است به دقت از دستورات پرستار پیروی کنید. همچنین در مورد محدودیت‌های تغذیه‌ای، دارویی و فیزیکی از دستورات پزشک پیروی کنید. این دارو در شرایط NICU  یا شرایط بیمارستانی مشابه و توسط یک لوله تنفسی که به ونتیلاتور نیز متصل است، مستقیما به ریه نوزاد تزریق می‌شود و در طول دریافت این دارو نوزاد تحت نظارت مستمر خواهد بود.

عوارض جانبی ویال براکتانت (beractant)

ممکن است که در طول دریافت این دارو نوزاد با مشکلات تنفسی مواجه باشد و احتمالا به درمان‌های تکمیلی نیاز خواهد داشت.  در صورت بروز عوارض حاد زیر در نوزاد، فورا پرستار یا پزشک را مطلع کنید:

• رنگ پریدگی
• ضربان قلب ضعیف
• توقف تنفس
• کاهش میزان ادرار
• ادرار خونی

عوارض زیر کمتر خطرناک هستند:

• تنفس صدا دار
• مشکلات تغذیه‌ای یا روده‌ای
• خونریزی در اطراف لوله تنفسی

این مطلب تمام عوارض احتمالی این دارو را پوشش نمی دهد و ممکن است عوارض دیگری نیز بروز کند. برای راهنمای بیشتر با پزشک تماس بگیرید.

فراموشی و مصرف بیش از حد براکتانت

به دلیل اینکه این دارو توسط متخصص تزریق می‌شود، احتمال فراموشی مصرف وجود ندارد.

از آنجاییکه در محیط کنترل شده بیمارستانی و توسط متخصص تزریق می‌شود احتمال بروز مسمومیت وجود ندارد. اما در هر صورت مسمومیت این دارو خطر جانی ندارد.

نکات مهم در مصرف براکتانت

این دارو فقط برای شما و بیماری فعلی‌تان تجویز شده است.

این دارو احتمال مرگ ناشی از RDS و نشت هوا را کاهش می دهد.

طی چند دقیقه بعد از دریافت دارو وضعیت اکسیژناسیون بهبود می‌یابد. برای پیشگیری از مسمومیت اکسیژن کودک را به دقت و مداوم تحت نظر داشته باشید.

در صورت بروز برادیکاری یا اشباع اکسیژن، تزریق دارو را متوقف کنید. فعالیت‌های درمانی لازم را انجام دهید و بعد از اینکه وضعیت کودک پایدار شد تزریق دارو را ادامه بدهید.

ممکن است بعد از دریافت دارو تنفس موقتا با خس‌خس همراه باشد.

اگر نشانه‌های قطعی انسداد تنفسی مشاهده می‌شود، ممکن است نیاز به ساکشن درون تراشه‌ای و یا سایر روش‌های درمانی وجود داشته باشد.